ΚΕΡΚΥΡΑ Λευκίμμη
ΤΡΙΑ ΠΟΥΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ
Στην προσπάθειά μου να ξεφύγω κάπως από τον πολιτιστικό βάλτο του Δήμου μου, παρακολουθώ τελευταία διάφορες «πολιτιστικές» εκδηλώσεις στη χώρα. Τελευταία από αυτές η χθεσινοβραδινή κοπή της βασιλόπιτας της φωτογραφικής λέσχης Κέρκυρας στο φουαγιέ του Δ. θεάτρου. Από κει και η δική μου άτεχνη φωτογραφία από την ερασιτεχνική μου κάμερα.
Οι συμμετέχοντες φωτογράφοι πολλοί. Κάτω από κάθε εκτιθέμενη φωτογραφία το όνομα του δημιουργού, ενώ κοινά χαρακτηριστικά όλων των εκθεμάτων η απολιτική θεματολογία και η έλλειψη τίτλων στα εκθέματα. Για το πρώτο απ’ αυτά μου δόθηκε η ευκαιρία να ανταλλάξω απόψεις με μερικούς από τους παρευρισκόμενους . Είπα λοιπόν ότι για μένα η Τέχνη, η τεχνική, η αισθητική και η ηθική πάνε πακέτο. Κατά συνέπεια λοιπόν, όπως είναι αδιανόητο να φλέγεται η γειτονιά σου κι εσύ να συνθέτεις στο πιάνο τη μουσική για το «Τρία πουλάκια κάθονταν» και να κάνεις τέχνη, το ίδιο αδιανόητο για μένα είναι να φλέγεται το Τεμπλόνι και η Λευκίμμη υπό το βάρος των σκουπιδιών όλου του νησιού, να είσαι Τεμπλονιώτης η Λευκιμμαίος και να εκθέτεις φωτογραφίες η ζωγραφιές αντίστοιχα, που όχι μόνο δεν έχουν σχέση με το δράμα της ιδιαίτερης πατρίδας σου αλλά ούτε καμία σχέση έχουν τα έργα σου με οποιοδήποτε από τα γενικότερα σοβαρότατα κοινωνικά προβλήματα, όπως η αδικία η ανισότητα η αλλοτρίωση, η καταστροφή περιβάλλοντος, ο πόλεμος, η βία κ.λ.π.
Για μένα τουλάχιστον είναι αδιανόητο να οργώνει τους δρόμους της πόλης μας το αυτοκίνητο της Ευρωπαίας Επιτρόπου συνοδευόμενο από δύο περιπολικά εμπρός και τέσσερις Ζητάδες πίσω και να περνάει δίπλα από την συναυλία των νεανικών συγκροτημάτων στην πάνω πλατεία πού είτε πιθήκιζαν μιμούμενοι αντίστοιχα Αμερικάνικα πρότυπα, είτε ασφυκτιούσαν περιχαρακωμένα στην θεματολογία του εγωκεκρισμού τους.
Το αντεπιχείρημα που άκουσα «Δεν πάει σε μία κοπή πίτας να εκθέσεις θεματικά» δεν με έπεισε. Γιατί δεν πάει; Το απαγόρεψε κανείς; Όχι βέβαια. Απλά το επέβαλε το life style που ως σύννεφο πανούκλας άμβλυνε τις κεραίες μας και σκέπασε την συνείδηση και τις ψυχές μας μεταδικτατορικά. Λέω μεταδικτατορικά γιατί ενώ τα φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας θέριεψαν έκτοτε στην κατ’ επίφασιν Δημοκρατία μας, οι αντιστάσεις μας, ως κοινωνία, καταφανώς αμβλήθηκαν την στιγμή που η λογοκρισία και η τρομοκρατία του δημιουργού σχεδόν μηδενίστηκε. Αυτό που γίνεται σήμερα δεν το χωράει ο νους μου. Ποιος νοιάζεται άραγε σήμερα για Δικαιοσύνη και ποιος απαιτεί δίκαιη κατανομή των βαρών και των ωφελημάτων; Το αντίθετο γίνεται. Στραβομάρα έχετε ή μόνο στα αποσαθρωμένα ψάρια της παραλίας αγαλλιάζει το μάτι σας; Την εποχή της χούντας δεν υπήρχε δημιουργός που άμεσα ή έμμεσα δεν προσπαθούσε τουλάχιστον να υψώσει τη φωνούλα του για να καταδείξει την λούμπα μέσα στην οποία είχαμε πέσει. Θέατρο, μουσική εικαστικά, στο απόγειό τους, με αμέτρητες εκδηλώσεις και κάθε μία τους μια κραυγή για ξεσηκωμό. Τότε ακριβώς η τέχνη, που προφανώς δεν ήταν ξεκομμένη από την κοινωνία και την ηθική, βρέθηκε στο απόγειό της, δίνοντας έργα μεγαλειώδη και αθάνατα που δυστυχώς αναμασάμε σήμερα. Τι νόημα και τι καλλιτεχνική αξία έχει μία ατιτλοφόρητη φωτογραφία π.χ. ενός μπριζιολομάγουλου παπά την ώρα που «λειτουργεί» έχοντας δίπλα του ένα αγοράκι με καρφωμένο το βλέμμα πάνω του; Τι θέλει να πεί ο καλλιτέχνης; Μήπως να εκφράσει τη μαγεία της εικόνας; Μήπως να εκφράσει το θρησκευτικό του συναίσθημα; Ή μήπως να εκφράσει το παιδο-ομοφυλο-φιλικό του ταμπεραμέντο;
Τι έγινε παιδιά; Μήπως ακόμα δεν αντιληφθήκατε ότι από την δικτατορία των συνταγματαρχών περάσαμε στην ακόμη χειρότερη δικτατορία των μαφιόζων; Μήπως ακόμη δεν καταλάβατε ότι με μία κιθάρα, ένα χρωστήρα, μία ακριβή φωτοκάμερα στο χέρι και χωρίς τόλμη, σοφία και διάθεση παρέμβασης δεν κάνεις τέχνη; Μήπως δεν καταλάβατε ότι οι apolitic εκδηλώσεις σας λειτουργούν ως άλλοθι και ως βιτρίνα του σαθρού κοινωνικού μας μοντέλου; Ή μήπως βαλθήκατε να επιβεβαιώσετε την ρήση του μεγάλου μας σάτυρου Τζίμη Πανούση ότι «Απώτερος στόχος του καλλιτέχνη είναι να βρει γκόμενα»;
Τι να σας πω. Ως και σ’ αυτό αποτύχατε. Ελάχιστες οι θηλυκές παρουσίες στη χθεσινή κοπή πίτας.!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου