«ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΚΑΤ’ΟΙΚΟΝ»
Τι χρειάζεται για να πετύχει;
X.Χρηστίδης
Δε μπορεί παρά να χαιρετίσει κανείς το εξαγγελθέν από το ΥΠΑΝ πρόγραμμα, το οποίο αφορά τις παρεμβάσεις βελτίωσης στις προ του 1980 οικοδομές, με στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας, έστω και αν τέτοια προγράμματα θα έπρεπε να έχουν εφαρμοστεί εδώ και πολλά χρόνια όπως έχει γίνει σε άλλες αναπτυγμένες χώρες......
1 σχόλιο:
«ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΚΑΤ’ΟΙΚΟΝ»
Τι χρειάζεται για να πετύχει;
Δε μπορεί παρά να χαιρετίσει κανείς το εξαγγελθέν από το ΥΠΑΝ πρόγραμμα, το οποίο αφορά τις παρεμβάσεις βελτίωσης στις προ του 1980 οικοδομές, με στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας, έστω και αν τέτοια προγράμματα θα έπρεπε να έχουν εφαρμοστεί εδώ και πολλά χρόνια όπως έχει γίνει σε άλλες αναπτυγμένες χώρες.
Ποιές είναι όμως οι πιθανότητες επιτυχίας του, ιδιαίτερα στη σημερινή κρίσιμη για όλους οικονομική κατάσταση όπου με μεγάλη δυσκολία, αν όχι αδυναμία, ένας οικογενειακός προϋπολογισμός θα σηκώσει το βάρος μίας ουσιαστικής ενεργειακής παρέμβασης;
Συγκεκριμένα αν ένας ιδιοκτήτης μονοκατοικίας αποφασίσει να κάνει τις 3 υποχρεωτικές παρεμβάσεις (κουφώματα. δώμα και σύστημα θέρμανσης) θα πρέπει να καλύψει με δικό του κονδύλι το 70% του κόστους ενώ για το υπόλοιπο θα επιδοτηθεί.
Θεωρώντας ότι μία τέτοια παρέμβαση κοστίζει π.χ. 25.000 € θα πρέπει να διαθέσει 17.500 € και να επιδοτηθεί για τα υπόλοιπα. Το ερώτημα είναι αν μία οικογένεια σήμερα και μάλιστα των φτωχότερων οικιστικών ζωνών, μπορεί να διαθέσει τέτοια ποσά έστω και αν είναι πλήρως ευαισθητοποιημένη στα θέματα της προστασίας του περιβάλλοντος.
Η μόνη περίπτωση να πεισθεί είναι να γνωρίζει εκ των προτέρων, πολύ συγκεκριμένα, την αξία της εξοικονόμησης που θα έχει κάθε χρόνο, σε ηλεκτρική ενέργεια και καύσιμα, ώστε να υπολογίσει αν συμφέρει η επένδυση.
Το ΥΠΑΝ, με τις οδηγίες και τις προδιαγραφές του δίνει αναλυτικότατη ενημέρωση για το κόστος των
παρεμβάσεων αλλά καμία ενημέρωση στο παραπάνω κρίσιμο στοιχείο. Οι γενικές αναφορές περί 50% ή 70% εξοικονόμησης από τα μέτρα βελτίωσης δε βοηθούν σε τίποτα.
Ίσως λεχθεί ότι θα ανοίξει ο δανειακός μηχανισμός των τραπεζών για τις παρεμβάσεις του προγράμματος. Αλλά και σε αυτήν την περίπτωση τόσο η τράπεζα όσο και κυρίως ο δανειολήπτης-ιδιοκτήτης πρέπει να γνωρίζει με ακρίβεια το ετήσιο όφελος από την εξοικονόμηση που θα πετύχει ώστε να διαπραγματευθεί τις δόσεις του δανείου που δεν θα του φορτώσουν νέα βάρη.
Υπάρχει και η περίπτωση σύναψης Συμβάσεων Ενεργειακής Απόδοσης (ΣΕΑ) με το σύστημα ΧΑΤ (Χρηματοδότησης Από Τρίτους) όπου μία ΕΕΥΠ (εταιρία ενεργειακών υπηρεσιών) αναλαμβάνει το έργο και τη χρηματοδότηση ή μόνο τη χρηματοδότηση και αμοίβεται ανά 4μηνο ή έτος από την αξία της εξοικονόμησης, μέχρι τη λήξη της ΣΕΑ. (Aκόμη σε διαβούλευση βρίσκεται το σχέδιο νόμου “μέτρα για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά την τελική χρήση και ενεργειακές υπηρεσίες”.)
Όμως και πάλι, όσο και αν η ΕΕΥΠ αναλαμβάνει τα ρίσκα, θα πρέπει να γίνει κατά μεγάλη προσέγγιση ο υπολογισμός απόδοσης των μέτρων εξοικονόμησης ώστε να είναι σε γνώση του ιδιοκτήτη-πελάτη ο οποίος θα υπογράψει τη σύμβαση. Η ΣΕΑ ανάλογα με τις δυνατότητες της ΕΕΥΠ μπορεί να προβλέπει, για λόγους κινήτρου προς τον ιδιοκτήτη, και ένα μικρό ποσοστό οφέλους, π.χ. 10%, με την έναρξη της ΣΕΑ το οποίο θα γίνει 100% μετά την λήξη της.
Πιστεύοντας ότι τα παραπάνω είναι κρίσιμα για την επιτυχία του προγράμματος “ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΚΑΤ’OIKON” αναμένουμε τις οριστικές ρυθμίσεις.
7/8/2009 X.Χρηστίδης
Μ-Η ΕΜΠ
τ. Δ/τής ΔΕΗ
κιν. 6972420137
Δημοσίευση σχολίου