Από την ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ:

Οι «τραπεζίτες»

της Μονής Πετράκη

Της ΜΑΡΙΑΣ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ

Στον τέταρτο όροφο του εντυπωσιακού συνοδικού μεγάρου, στη Μονή Πετράκη, ένας ανυποψίαστος επισκέπτης θα δυσκολευόταν να καταλάβει ότι βρίσκεται σε εκκλησιαστικό χώρο.

Ο Αντ. Ζαμπέλης επικεφαλής του οικονομικού επιτελείου της Αρχιεπισκοπής με τον Ιερώνυμο στη Σίφνο.

Εκεί έχει εγκατασταθεί μια ομάδα τεχνοκρατών-οικονομολόγων, η νέα «ντριμ τιμ» της Εκκλησίας, η οποία σχεδιάζει την πλήρη αναδιάρθρωση της οικονομικής πολιτικής του Ιερώνυμου. Επικεφαλής, της υπηρεσίας οικονομικών είναι, βέβαια, ένας μητροπολίτης, ο Ιωαννίνων Θεόκλητος. Δεν είναι, όμως, ένας τυχαίος επίσκοπος: Διαχειρίζεται τα αμύθητης αξίας κληροδοτήματα των ηπειρωτών ευεργετών και μόνο η μητρόπολή του διαθέτει το 0,2% των μετοχών της Τραπέζης της Ελλάδος!

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΟΡΟΒΕΣΗΣ

«Η Βουλή μοιάζει

με μασονική στοά»

Της ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ (spapa@enet.gr) - φωτ.: Π. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

«Για να βγει ένα καλό σύνθημα, είναι δέκα φορές πιο δύσκολο από το να γράψεις ένα καλό ποίημα», έγραφε ο Περικλής Κοροβέσης πριν από περίπου τριάντα χρόνια, σ' ένα μυθιστόρημα ποτισμένο από το πνεύμα ελευθεριότητας του Μάη του '68.

Ενα μυθιστόρημα χωρίς συνθήματα, βέβαια, ούτε και στίχους, αλλά γεμάτο τολμηρές σεξουαλικές φαντασιώσεις και γενναίες δόσεις αυτοσαρκασμού εκ μέρους του αφηγητή, που εγκλωβισμένος ένα καλοκαίρι στην Κεφαλονιά, αναμετριέται με τα άπιαστα αντικείμενα του πόθου του, πασχίζοντας μάταια να ενηλικιωθεί. Στο «Γύρω από το νησί η θάλασσα» που μόλις επανεκδόθηκε από τον «Ποταμό», ο Κοροβέσης κρυβόταν πίσω από το προσωπείο ενός «ντοπαρισμένου με γνώσεις» κι άγουρου συναισθηματικά νέου της μεταπολίτευσης, τόσο μπερδεμένου σε πολιτικό και υπαρξιακό επίπεδο, που «δεν θα την γλίτωνε», λέει, «θα 'μπαινε βαθύτερα στα ναρκωτικά»... Αυτό, άλλωστε, σκόπευε, να προχωρήσει σε μια τριλογία, στους επόμενους τόμους της οποίας θα παρακολουθούσε την περιπέτεια του ήρωά του με την ηρωίνη -«μια μακρινή για μας ουσία, που στις αρχές του '80 πλημμύρισε τις πιάτσες αντικαθιστώντας το χασίς»- αλλά ήταν ένα σχέδιο που τελικά δεν ευοδώθηκε.... «Η εκλογή μου ήταν και για μένα ένα σοκ», παραδέχεται. «Είχα πειστεί πως ανήκα σ' ένα γκέτο, σε μια περιθωριακή μερίδα δημοσιογράφων-διανοουμένων της αριστεράς. Κι όμως διαψεύστηκα, καθώς υπήρχε μια δυναμική, αόρατη ακόμη και στα μαθηματικά μοντέλα των εκλογολόγων». Τι εικόνα δίνει η Βουλή σ' έναν νεοεισερχόμενο σαν κι αυτόν; *«Ενός είδους μασονικής στοάς, θα έλεγα, μολονότι δεν έχω μπει ποτέ σε κάτι τέτοιο. Κυκλοφορώντας στους χώρους της, νιώθεις στο πετσί σου την εξουσία που εκπέμπεται, μια εξουσία που απελευθερώνει τα πιο επιθετικά ένστικτα του ανθρώπου, και την οποία απολαμβάνουν ανεξαιρέτως όλα τα μέλη της Βουλής. Είναι εν τούτοις εντυπωσιακό: όταν γνωρίζεις από κοντά τον κόσμο της, βλέπεις ότι υπάρχουν πολλά αξιόλογα στελέχη μέσα. Μόνο που αναγκάζονται να χειρίζονται υποθέσεις με τις οποίες, συχνά, ούτε τα ίδια συμφωνούν»........