«Η ’’ΚΑΘΟΔΟΣ’’ ΤΩΝ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ»

Του Γεωργίου Παπασίμου

Η γιγάντωση του πρωτόγνωρου για την Ελλάδα κινήματος των Αγανακτισμένων, η σταθερή προσήλωση στον αυθόρμητο και μη χειραγωγήσιμο τρόπο συγκρότησης και συμπεριφοράς, αναδεικνύεται, αντικειμενικά, ως απρόβλεπτος, μεν, αλλά κρίσιμος παράγοντας για τις πολιτικές εξελίξεις και τους όρους διαμόρφωσης αυτών.

Η «σιωπηλή πλειοψηφία» και το «κυμαινόμενο πολιτικά τμήμα» της Ελληνικής κοινωνίας, που, τις προηγούμενες δεκαετίες, αποτελούσε τη βάση και την «ισχυρά εφεδρία» του δικομματικού συστήματος εξουσίας, κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης, αποτελεί, σήμερα, την προμετωπίδα αυτού του αυθόρμητου και ποικιλόμορφου κινήματος, το οποίο αποτελεί ισχυρότατο μέσο πιέσεως στο καταρρέον και ηθικά «στραπατσαρισμένο» πολιτικό οικοδόμημα.

Παρά το γεγονός ότι δεν αποτελεί ένα πολιτικό, ταξικό και επαναστατικό κίνημα, με βάση την ορθολογική και κλασσική πολιτική θεώρηση και, παρά το γεγονός ότι αποτελεί ένα ιδεολογικά και πολιτικά πολύμορφο κίνημα, ο τρόπος συγκρότησης και έκφρασής του, έως σήμερα, αποτελεί μία οιονεί «επαναστατική πράξη».

Πρόκειται, αναμφισβήτητα, για πράξη κι συμπεριφορά με έντονο πολιτικό χαρακτήρα, αφού, έστω και καταγγελτικά, αμφισβητεί, στο σύνολό του το παρηκμασμένο πολιτικό εποικοδόμημα και το φθαρμένο πολιτικό προσωπικό, το οποίο, στην σημερινή περίοδο της βαθειάς κρίσης της Ελλάδος, αντί για «εργαλείο» εξόδου απ’ αυτήν, αποτελεί ένα ισχυρό «βαρίδιο».

Η μεγάλη μαζικοποίηση και η αστείρευτη πρωτογενής έκφραση αυτού του κινήματος των Αγανακτισμένων, αποτελεί τον «δείκτη» της μεγάλης κοινωνικής οργής για την πορεία της Χώρας, την «λεηλασία» της από μια μικρή, παρασιτική και κερδοσκοπική οικονομική κάστα της ντόπιας ολιγαρχίας και των συμμάχων αυτής, στο κοινωνικό επίπεδο, που είναι τα πάσης φύσεως «λαμόγια» και στο πολιτικό επίπεδο, μεγάλα τμήματα του προσωπικού, που μετέτρεψαν τον περιφερειακό Ελληνικό καπιταλισμό σε ένα ισχυρό «κλεπτοκρατικό σύστημα», όπου βασιλεύει η ανομία, η αδικία και η ατιμωρησία.

Η έκφρασή του και η δυναμική «κάθοδος» στις πλατείες, οφείλεται στην υπέρβαση του φόβου και στην εκτόπιση της ελπίδας, από ευρύτατα κοινωνικά στρώματα, λόγω της μαζικής πτώχευσης των μικρομεσαίων, της αύξησης της ανεργίας και της φτώχειας και της έλλειψης ελπίδας και οραμάτων για την νέα γενιά, συνθήκες, που, αντικειμενικά, παράγουν πρωτογενώς απόγνωση και δευτερογενώς οργή.

Αυτές οι συνθήκες, σε συνδυασμό με την «ακινησία», που φθάνει στα όρια του πολιτικού «παχυδερμισμού» του σημερινού πολιτικού συστήματος και μεγάλου τμήματος του πολιτικού προσωπικού, που αποτελεί το κατεστημένο αυτού, αποτελούν την «εύφλεκτη ύλη» για την μεγέθυνση αυτής της κοινωνικής εξέγερσης.

Η «κάθοδος» των Αγανακτισμένων στο Σύνταγμα και στις πλατείες διαφόρων πόλεων, αποτελεί, συνεπώς, πράξη πολιτικής αντίστασης, που απαιτεί άμεσες λύσεις και, κυρίως, πολιτική «κάθαρση», για την δημιουργία συνθηκών ουσιαστικής και δημοκρατικής «εκτόνωσης» του Ελληνικού Λαού. Είναι γεγονός ότι, οι εκδηλώσεις αυτές της λαϊκής οργής έχουν, μεν, στοιχεία και χαρακτήρα ισοπεδωτικό, χωρίς ολοκληρωμένη πρόταση εναλλακτικής πολιτικής λύσης εξουσίας, πλην όμως, αποτελούν ένα πρωτότυπο «πείραμα» πολιτικής «εκπαίδευσης» μεγάλων κοινωνικών τμημάτων, μέσα από το οποίο μπορεί να υπάρξουν συνθήκες προσδιοριστικές, μιας νέας προοδευτικής πορείας της Χώρας. Και, κυρίως, αποτελούν τον «πολιορκητικό κριό», για την εμβάθυνση της Δημοκρατίας και της αξιοπιστίας του σημερινού τυπικού κοινοβουλευτικού συστήματος στην Ελλάδα.

Πρωταρχικός παράγοντας για την περαιτέρω αύξηση της δύναμης αυτού του κινήματος, είναι η προστασία του αυθόρμητου και του μη χειραγωγήσιμου χαρακτήρα, από οποιονδήποτε παράγοντα επιχειρήσει να το εκμεταλλευθεί, αφού είναι βέβαιον ότι, ο πραγματικός αντίπαλος, που είναι η παρασιτική οικονομική ολιγαρχία και οι «παραφυάδες» της, που, στην περίπτωση της Χώρας μας, είναι ο «ηθικός αυτουργός» και ο «άμεσος αυτουργός» της χρεωκοπίας της, με «έμμεσο αυτουργό», αυτούς, που συμμετείχαν στην πολιτική εξουσία τις προηγούμενες δεκαετίες, θα επιχειρήσει, με εμφανείς ή αφανείς τρόπους, να πλήξει αυτόν τον χαρακτήρα, που αποτελεί και την μεγάλη δύναμη του κινήματος των Αγανακτισμένων.