Προλεταριακή Επαναστατική Διανόηση-ΠΕΔ
και
"εξωΔιανόηση"
Το Προλεταριάτο
ΜΠΟΡΕΙ
και δεν χρειάζεται:
αφεντικά-εξωδιανοητές-καθοδηγητές!
Γι αυτό και απαιτείται μια συνολική ανατροπή
στη δομή, στην οργάνωση, στη λειτουργία και
στη δράση του ΟΛΟΥ Συνδικαλιστικού Κινήματος
όπως προτείνεται: https://autenergos.blogspot.com/2022/11/2012.html
Του Γιάννη Ζωχιού
Νεολογικά, στα πλαίσια και του "διαλόγου" με τον καθηγητή
Γιώργο Ρούση.
Έχει σχεδιαστεί-επιβληθεί και, σχεδόν, εμπεδωθεί ότι: 
Ποια όμως είναι προλεταριάτου/εργατικής τάξης/εργαζόμενων;
Ας προσεγγιστεί κατ΄ αρχή ως εξής (αν και θα υπάρξει περαιτέρω επεξεργασία):
- Αιώνια και Παγκόσμια, ΔΕΝ υπάρχει εργασία δίχως τη συνύπαρξη νόησης και χεριών.
- Συντίθεται από ΌΛΟΥΣ που χρησιμοποιούν νόηση και χέρια για παραγωγή αποτελέσματος σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας με εξαρτημένη δουλική ή μισθωτή εργασία.
- Επίσης, από αυτούς με μη μισθωτή εργασία (αγρότης, επαγγελματίας) αλλά δεν χρησιμοποιούν, για το 70% του παραγόμενου αποτελέσματος, άλλους με εξαρτημένη-μισθωτή σχέση.
- Στους παραπάνω αθροίζονται οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι και η σπουδάζουσα νεολαία.
- Όλοι τούτοι, χειρονακτικά και νοητικά, παράγουν αέναα το αποτέλεσμα της συνολικής ανθρώπινης δημιουργίας.
Αυτοί αποτελούν και την αδιαχώριστη Προλεταριακή Επαναστατική Διανόηση (ΠΕΔ) με τις διαφορετικές ικανότητες και μέσα, όπως καταγράφεται στη συνολική ζωική ύπαρξη.
"Αφιερωμένο, ειδικά, στην #επαναστατική #διανόηση που ονειρεύεται να καθοδηγεί τη #δικτατορία της επί του ανώριμου #προλεταριάτου ώστε να μην παρεμποδίζεται η συνεργασία της με το... αστικό (ΔΕΣ*/Δεξιό...ΜΗ... πιπέρι!) σύστημα": https://www.facebook.com/izochios/posts/pfbid0he32mW6SfBHHhVUAxyW5BXfD898VZcb4u4bWttBmw9mKJg6AtcbgN2gAgtcWkf1tl]
Τα παραπάνω λοιπόνΜε αφορμή λοιπόν την ανάρτηση του Γ.Ρούση για την "Απελευθέρωση της Αθήνας", πρόσθεσα στα σχόλια το ιστορικό πως, κινηματικά με πρωτοβουλία μου το 2015 , ξεκίνησαν πρώτη φορά οι εκδηλώσεις για την "Απελευθέρωση της Αθήνας".
Σχολίασα λοιπόν την ανάρτηση Ρούση:
Σαυτό μου το σχόλιο, απάντησε ο
Σχολίασα τούτην την απάντηση του Γ.Ρούση γράφοντάς του ότι, αντί να εμπλέκει το ιστορικό ΚΚΕ, περίμενα να επαινέσει αυτήν την Κινηματική ιστορική πρωτοβουλία.
Αυτό το σχόλιό μου (που δεν υπάρχει σήμερα) ο Γ. Ρούσης σχολίασε ως εξής: “εσύ βρε Γιάννη τι αντιπροσωπεύεις για να καταλάβω”.
Τον ρώτησα με επόμενο σχόλιο: “Δηλαδή;”
Στο “Δηλαδή;”, ο Γ. Ρούσης όχι μόνο δεν απάντησε αλλά φαίνεται ότι το διέγραψε. Όμως διάγραψε και το δικό του σχόλιο.
Επίσης, διέγραψε και το παρακάτω με το οποίο αποφάσισα να του απαντήσω στην πρόσκληση/πρόκληση: “εσύ βρε Γιάννη τι αντιπροσωπεύεις για να καταλάβω”.
Όμως, επειδή την είχα κρατήσει στο αρχείο μου, παραθέτω παρακάτω αυτήν την απάντηση για συμπεράσματα από τους αναγνώστες και βέβαια για να αντιληφθεί η... εξωΔιανόηση (όπως αρέσκεται να αυτοπροσδιορίζεται) ότι "υπάρχει" επειδή ΠΡΟΫΠΑΡΧΕΙ η Προλεταριακή Επαναστατική Διανόηση (ΠΕΔ).
Και, η διαμόρφωση σε τσιτάτα κείμενα αρχαίων και νεώτερων εσωΔιανοητών, δεν μπορεί να επιβάλλει την εξωΔιανόηση ως ωριμαντή των εργαζόμενων.
Αναρτώ λοιπόν
αυτή μου την απάντησή μου
όπως την πρόσθεσα
στην ανάρτηση του
Γιώργου Ρούση ( https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid0fs3sM9jsN7HjjNB1CxYX8x3QwqRr8fM4FF6eARiyhZtzeSsPeabktRT7WMQzYXwjl&id=100077066598132 )
αφήνοντας περαιτέρω επεξεργασίες της
σε μεταγενέστερο χρόνο και το νεολογισμό:
"Γιώργο μου, στο
προηγούμενο ερώτημά σου:
σε ρώτησα: “Δηλαδή;”
Φυσικά, ως συνήθως, η απάντηση... αργεί!
Βέβαια, το ίδιο ερώτημα μπορεί να τεθεί στον καθένα μας!
Το πρόβλημα όμως πάντοτε δεν είναι η (με... όποια πρόθεση) ερώτηση ΑΛΛΑ η απάντηση.
Και επειδή κρίνω ως αδυναμία την τακτική αυτών που δεν απαντούν (και... στρίβουν δια...), γράφονται παρακάτω λίγες σκέψεις αφού και οι αναγνώστες μας επιθυμούν να ακούν απαντήσεις κατά τη διαλεκτική διαδικασία:
Υπάρχει, λοιπόν, η Προλεταριακή Επαναστατική Διανόηση (ΠΕΔ).
Φυσικά αδιαχώριστη και εντός της Εργατικής Τάξης με κατακτημένα και όχι... κληρονομικά: Αριστερή/Κομμουνιστική πορεία-συνείδηση-παιδεία-ήθος-ύφος.
Η οποία ΠΕΔ παλεύει αδιάκοπα για το Όραμα και “κυνηγά” την Ουτοπία της κατάργησης της Εκμετάλλευσης Ανθρώπου και Φύσης.
ΠΕΔ, που θεωρεί την Επανάσταση ως αδιάκοπη διαδικασία (και με “αιχμές”), δημιουργώντας νέα ή ενισχύοντας ήδη κινήματα, με πολύμορφους διαρκείς αγώνες και μικρές-μεγάλες κατακτήσεις, με έκθεση στον κίνδυνο, με νίκες και ήττες, με πέσιμο και σήκωμα, μπρος-πίσω και ξανά εμπρός.
Όπως ακριβώς κινείται και αλλάζει η ανθρώπινη ιστορία.
Όπως κτίστηκαν ή επανακτίστηκαν, από Ύπαρξης μέχρι σήμερα, όλες οι ανθρώπινες ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ: πολύμορφες-μικρές-μεγάλες.
Προλεταριακή Επαναστατική Διανόηση (ΠΕΔ) που δεν περιμένει σωτήρες (κομματικούς-διανοητικούς, παρά τη χρησιμότητά τους ως εργαλεία) για να εμβαθύνει στην ιστορία, να αναλύει και αντιπαλεύει το αιώνιο/παγκόσμιο Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα (ΔΕΣ*) και να το αναδεικνύει με τους 3Πυλώνες του, δηλαδή: Θρησκεία + άδικοΚράτος + εκμεταλλευτικόΚεφάλαιο.
ΔΕΣ* με τα διαδοχικά εργαλεία του ( δουλοκτησία, φεουδαρχία, καπιταλισμό κλπ) τα οποία διαμορφώνει - χρησιμοποιεί - εναλλάσσει – εμπλουτίζει - ισχυροποιεί.
ΔΕΣ* όμως που βρίσκεται σε αιώνια ΑΝΤΙΘΕΣΗ με την ΑΡΙΣΤΕΡΑ, την έκφραση δηλαδή της ΜΗ Εκμετάλλευσης, όπως και “Θεϊκά” ορίστηκε (μια από τις αναλύσεις, εδώ: http://autenergos.blogspot.com/2019/05/1_14.html ).
ΠΕΔ που αντιλαμβάνεται την Ιστορία, τους μεγάλους (πχ Μαρξ) και μικρότερους θεωρητικούς ως μικρά ή τεράστια εργαλεία τα οποία οφείλει να μελετά, εμβαθύνει, χρησιμοποιεί, εξελίσσει και ΟΧΙ να τους χρησιμοποιεί τσιτατικά-ανιστόρητα-ιδιοτελώς ως στατικά ευαγγέλια, τραυματίζοντας και την αέναη επαναστατικότητα.
Προλεταριακή Επαναστατική Διανόηση (ΠΕΔ) η οποία θλίβεται διαπιστώνοντας την απραξία τεράστιων εργατικών/κοινωνικών δυνάμεων και φυσικά νεολαιίστικων οι οποίες “κρατούνται” μακρυά, σε αδράνεια σχετικά με τη διαρκή επαναστατικότητα.
Δυνάμεις απλώς διαπιστωτικές αλλά ηδονισμένες να κρίνουν/κατακρίνουν αγώνες-κατακτήσεις, νίκες-ήττες και δημιουργίες άλλων που εκτίθενται, “εκπαιδευμένες” ότι προορισμός τους είναι να εξουσιάσουν ένοπλα στο μακρινό μέλλον για τη σωτηρία του (σε γύψο) Προλεταριάτου.
Δυνάμεις κρατώντας ως σημαία το“Λουδισμό”, με φόβο-άρνηση ή και “υπονόμευση” απέναντι στη τεχνολογία (πχ διαδίκτυο) που η χρήση της, ΩΣ ΑΛΛΑ “ΟΠΛΑ”, μπορεί να ξεσηκώνει δις ανθρώπους, κάθε στιγμή, σε λεωφόρους και πλατείες του Κόσμου για νέες κατακτήσεις και συνεχείς υπονομεύσεις/αποδυναμώσεις του ΔΕΣ*.
Ακόμη κιαν ο (πολυκακοποιημένος) Μαρξ εννοούσε ως... όπλα απλώς τα λιανοντούφεκα της εποχής του για την Επανάσταση, σίγουρα δεν είχε υπόψη του τα πυρηνικά του αφανισμού.
Κυρίως, δε γνώριζε την απίθανη τεχνολογία, η χρήση της οποίας είναι ένα τεράστιο παγκόσμιο επαναστατικό μέσο (έστω... όπλο) επικοινωνίας, διαλόγου, αποφάσεων, συντονισμού, μαζικού ξεσηκωμού της γης, διαρκούς πλήγματος του ΔΕΣ*, ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ.
ΠΕΔ που τολμά ναναδεικνύει το Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα (ΔΕΣ*) και ΔΕΝ ωραιοποιεί τη Δεξιά με εκφράσεις που την απαλύνουν και... ομορφαίνουν, προκαλούν σύγχυση και αποπροσανατολίζουν από την Επαναστατικότητα, όπως τα... ευγενικά από κομματικές-διανοητικές ελίτ (οι οποίες αρέσκονται σε δεξιές φιλοφρονήσεις): αστικό σύστημα, αστικό κράτος, αστική δημοκρατία, (νεο)φιλελευθερισμός κλπ.
Προλεταριακή Επαναστατική Διανόηση (ΠΕΔ) την οποία “απεχθάνονται” η αστική διανόηση και άκαπνες εξουσιαστικές κομματικές ελίτ αλλά και φοβάται το ΔΕΣ* επειδή δεν ετεροκαθορίζεται και αρνείται την ποδηγέτηση της αυτοδιαχειριζόμενης εργατικής τάξης από κάθε μορφής εξουσιασμό.
ΠΕΔ, η οποία δεν καταριέται Ευρώπη και Παγκοσμιοποίηση (...ηλίθια.., αθωώνοντας το ΔΕΣ*) ως βουνά, κάμπους, θάλασσες, πόλεις, ποτάμια, δάση, αέρα ΑΛΛΑ αναδεικνύει και αντιπαλεύει τη Δεξιά, του ΔΕΣ* την Ευρώπη και Παγκοσμιοποίηση.
Προλεταριακή Επαναστατική Διανόηση (ΠΕΔ) που αναλύει την Οκτωβριανή Επανάσταση ως μια ξεχωριστή αιχμή στην επαναστατική πορεία του Ανθρώπου για την Απελευθέρωση από την Εκμετάλλευση ΑΛΛΑ, δυστυχώς, εξετράπη Δεξιά -κυρίως με τον Σταλινισμό- αφήνοντας όμως μια τεράστια παρακαταθήκη ως πολύ χρήσιμο εργαλείο για τη συνέχεια της διαρκούς Επαναστατικότητας.
ΠΕΔ η οποία και προτείνει έως παγκόσμιες και οργανωμένες τις δράσεις, για την κατάργηση της Εκμετάλλευσης, ως μια διαρκή Επαναστατική διαδικασία (ενδεικτικά, εδώ: https://autenergos.blogspot.com/2022/03/blog-post_19.html )
Προλεταριακή Επαναστατική Διανόηση (ΠΕΔ) η οποία, για την κατάργηση της Εκμετάλλευσης (άρα του ΔΕΣ*), αρνείται την ανωριμότητα του Προλεταριάτου/Εργατικής Τάξης/Εργαζόμενων.
Εργαζόμενων που, κατά τις ελίτ, χρήζουν “ωρίμανσης” μέσα από μια μακρόχρονη δικτατορία ΕΠΙ του Προλεταριάτου με απόλυτες εξουσίες που θα “παραδώσει” (το επαναστατημένο Προλεταριάτο) σε ελίτ οι οποίες απέχουν όμως της διαρκούς Επαναστατικότητας και της διαλεκτικής δια της: καθαρότητάς τους - αναβλητικότητας - ανετοιμότητας - του εξισωτισμού.
Το χειρότερο, και δια της ανεκτικότητας προς τη Δεξιά αλλά με απίθανα πάθη ενάντια σε κάθε άλλη Αριστερή έκφραση.
Έτσι, τέτοιες ελίτ, συμβάλλουν να κρατούνται, έως και ολόκληρες γενιές: άπραγες-αδρανείς-παθητικές-άτολμες-οκνηρές και τελικά ένοχες/συνένοχες με χρήση τους από το Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα (ΔΕΣ*).
(συγνώμη που, η αναφορά σε διανόηση, γίνεται χωρίς ένα τσιτάτο για το πως... πόρδιζαν: Μαρξ, Λένιν, κλασικοί κλπ. Ίσως, κατά την μετεπαναστατική... 100ετή; ωρίμανση, εμπεδωθεί δια της εκπαίδευσης από την κοινή εξουσία αστικής διανόησης και κομματικής ελίτ. Α, και με... συμμετοχή, στην εξουσία τους, “εγκεκριμένου” προλεταριάτου).
Εδώ, μια σχετική Πορεία ΠΕΔ που οι... παθητικές κλασικές ελίτ αποστρέφονται: https://autenergos.blogspot.com/2021/04/blog-post.html
Ευχαριστώ για το διάλογο και τη φιλοξενία."
