Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2022

Προλεταριακή Επαναστατική Διανόηση-Π.Ε.Δ. και, η αχρείαστη, "εξωΔιανόηση". Στα πλαίσια και του "διαλόγου" με τον καθηγητή Γιώργο Ρούση.

Προλεταριακή 

Επαναστατική Διανόηση-ΠΕΔ

 και 

"εξωΔιανόηση" 

 

Το Προλεταριάτο

ΜΠΟΡΕΙ

και δεν χρειάζεται: 

αφεντικά-εξωδιανοητές-καθοδηγητές!

 

Γι αυτό και απαιτείται μια συνολική ανατροπή 

στη δομή, στην οργάνωση, στη λειτουργία και

 στη δράση του ΟΛΟΥ Συνδικαλιστικού Κινήματος

 όπως προτείνεται: https://autenergos.blogspot.com/2022/11/2012.html



Του Γιάννη Ζωχιού

Νεολογικά, στα πλαίσια και του "διαλόγου" με τον καθηγητή

 Γιώργο Ρούση.

 


Έχει σχεδιαστεί-επιβληθεί και, σχεδόν,  εμπεδωθεί ότι:
προλεταριάτο/εργατική τάξη/εργαζόμενοι
- για να εργαστούν/παράγουν, χρειάζονται ένα αφεντικό
- για να σκεφτούν, απαιτείται ο εξωδιανοητής
- για να επαναστατήσουν, επιβάλλεται η ύπαρξη του κομματικού καθοδηγητή
- για να "ωριμάσουν", είναι υποχρεωτική η σύμπραξη   εξωδιανόησης και κομματικής καθοδήγησης.

 
 Άποψή μου είναι ότι η πραγμάτωση όλων αυτών δεν προϋποθέτει καθόλου την  (και συν)ύπαρξη αφεντικών - εξωδιανοητών - καθοδηγητών.
 
Και αυτό γιατί, Προλεταριάτο/Εργατική Τάξη/Εργαζόμενοι:
* μπορούν απόλυτα να   αυτοδιαχειστούν  την εργασία , τα μέσα  και να παράγουν σε κάθε τομέα και επίπεδο
* η διανόηση, είναι άθροισμα των αιώνιων  επιμέρους διανοημάτων  τους,  και
* η  επανάσταση, αποτελεί  μια διαρκή πρακτική τους. Και με αιχμές.
 
Ποια όμως είναι 
η σύνθεση (ορισμός):

προλεταριάτου/εργατικής τάξης/εργαζόμενων; 

Ας προσεγγιστεί κατ΄ αρχή  ως εξής (αν και θα υπάρξει περαιτέρω επεξεργασία):

- Αιώνια και Παγκόσμια, ΔΕΝ  υπάρχει εργασία δίχως τη συνύπαρξη νόησης και  χεριών.

- Συντίθεται από ΌΛΟΥΣ που  χρησιμοποιούν  νόηση και χέρια για παραγωγή αποτελέσματος  σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας με εξαρτημένη  δουλική ή   μισθωτή εργασία.

- Επίσης, από αυτούς  με  μη μισθωτή  εργασία (αγρότης, επαγγελματίας) αλλά  δεν χρησιμοποιούν,   για το 70% του παραγόμενου αποτελέσματος, άλλους  με εξαρτημένη-μισθωτή σχέση.

- Στους παραπάνω  αθροίζονται οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι και η σπουδάζουσα νεολαία.

- Όλοι τούτοι, χειρονακτικά και νοητικά, παράγουν αέναα το  αποτέλεσμα της συνολικής ανθρώπινης δημιουργίας.

Αυτοί αποτελούν και  την αδιαχώριστη  Προλεταριακή Επαναστατική Διανόηση (ΠΕΔ) με τις διαφορετικές ικανότητες και   μέσα,   όπως καταγράφεται στη συνολική ζωική ύπαρξη.


 Απλώς, οι αιώνιοι επαγγελματίες:
αφεντικά-πνευματικοί-κομματικοί, 
ιδιοποιούνται (και υφαρπάζοντας)  τις επιμέρους άπειρες παραγωγικές    δυνάμεις των εργαζόμενων  και,  αθροίζοντας τες, τις χρησιμοποιούν,    επεξεργάζονται, κακοποιούν, κατεργάζονται, διαμορφώνουν, προσαρμόζουν,  παραμορφώνουν, μεγιστοποιούν, τις μετατρέπουν σε αξία και οργανώνουν  σχέσεις εξουσίας με τις οποίες ακολούθως ποδηγετούν το  πολύμορφο προλεταριάτο, το οποίο κακοποιείται πως     πρέπει αέναα  να βρίσκεται σε διαδικασία  ωρίμανσης, και δια της κατ' ευφημισμό  "δικτατορίας του προλεταριάτου".
 
 

[Εδώ, μια -και με χιουμοριστική διάθεση- προηγούμενη ανάρτηση στη fbσελίδα μου:

"Αφιερωμένο, ειδικά, στην #επαναστατική #διανόηση που ονειρεύεται να καθοδηγεί τη #δικτατορία της επί του ανώριμου #προλεταριάτου ώστε να μην παρεμποδίζεται η συνεργασία της με το... αστικό (ΔΕΣ*/Δεξιό...ΜΗ... πιπέρι!) σύστημα": https://www.facebook.com/izochios/posts/pfbid0he32mW6SfBHHhVUAxyW5BXfD898VZcb4u4bWttBmw9mKJg6AtcbgN2gAgtcWkf1tl]

 
 
 
 
 
Τα παραπάνω λοιπόν
  για την Προλεταριακή Επαναστατική Διανόηση - ΠΕΔ 
συνοψίστηκαν  με αφορμή ένα σχόλιό μου σε ανάρτηση του Γιώργου Ρούση, εδώ:  https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid0fs3sM9jsN7HjjNB1CxYX8x3QwqRr8fM4FF6eARiyhZtzeSsPeabktRT7WMQzYXwjl&id=100077066598132
 
Εκεί,  υπήρξε ελάχιστος διάλογος που με οδήγησε να διατυπώσω κάποιες σκέψεις προβάλλοντας, νεολογικά, και  το  Προλεταριακή Επαναστατική Διανόηση (ΠΕΔ).

Με αφορμή λοιπόν την ανάρτηση του Γ.Ρούση για την "Απελευθέρωση της Αθήνας",  πρόσθεσα  στα σχόλια το ιστορικό πως,  κινηματικά με πρωτοβουλία μου το 2015 , ξεκίνησαν πρώτη φορά οι εκδηλώσεις  για την "Απελευθέρωση της Αθήνας".

 

Σχολίασα λοιπόν την ανάρτηση Ρούση:

 

"Γι αυτό ακριβώς το 2015, για πρώτη φορά μετά το 1944 και με πρωτοβουλία μου -κινηματικά- ξεκίνησαν οι εκδηλώσεις για την Απελευθέρωση της Αθήνας.
Όμως το ερώτημα είναι γιατί η Αριστερά, τουλάχιστον μετά τη Δικτατορία, επιτρέπει να επισκιάζεται η 12η Οκτώβρη από την 28η.
Αλλά, και από το 2015, δεν αναδεικνύει τις Εκδηλώσεις που ξεκινήσαμε. Οι κινηματικές δράσεις και πρωτοβουλίες, ενοχλούν τις ελίτ: κομματικές-διανοητικές.
Βέβαια, είχαμε την ουσιαστική συμμετοχή του Μανώλη Γλέζου ο οποίος μου μετέφερε και την έκπληξη του Μίκη Θεοδωράκη για την κινηματική πρωτοβουλία αλλά και την ιδιαίτερη ικανοποίησή του!
Ανάρτηση στη Επέτειο:
Έτσι, κινηματικά, ξεκίνησαν -πρώτη φορά το 2015- οι εκδηλώσεις για την " #Απελευθέρωση της #Αθήνας ".
Πως, μετά 71 χρόνια (από 1944), ξεκίνησε ο εορτασμός με ευθύνη της #ΟΚΕΣΑ και, σε συνεργασία με ΟΚΙΣ & Τοπικό Σύλλογο, απευθυνθήκαμε στο #Δήμο #Αθηναίων.
Ο Δήμος υιοθέτησε και συνεχίζει τις #Εκδηλώσεις .
#Ζωχιός Γιάννης:
Κεντρικός Σταθμός, και στην προσωπική μου πορεία, η πρωτοβουλία και η οργάνωση της 1ης Εκδήλωσης το 2015!


Σαυτό μου το σχόλιο, απάντησε ο  

Γιώργος Ρούσης :

 
"Γιάννης Ζωχιός για να καταλάβω . Τοποθετείς τον εαυτόν στο επίπεδο του ΚΚΕ ;"

Σχολίασα τούτην  την απάντηση του Γ.Ρούση γράφοντάς του ότι,  αντί να εμπλέκει το ιστορικό ΚΚΕ, περίμενα να επαινέσει αυτήν την Κινηματική ιστορική πρωτοβουλία.

Αυτό το σχόλιό μου (που δεν υπάρχει σήμερα)  ο Γ. Ρούσης σχολίασε ως εξής: “εσύ βρε Γιάννη τι αντιπροσωπεύεις για να καταλάβω”.

Τον ρώτησα με επόμενο σχόλιο:  “Δηλαδή;”

Στο  “Δηλαδή;”, ο Γ. Ρούσης όχι μόνο δεν απάντησε αλλά   φαίνεται ότι το διέγραψε.  Όμως διάγραψε και το δικό του σχόλιο. 

Επίσης, διέγραψε και το παρακάτω με το οποίο  αποφάσισα  να του απαντήσω στην πρόσκληση/πρόκληση: “εσύ βρε Γιάννη τι αντιπροσωπεύεις για να καταλάβω”.

Όμως, επειδή την είχα κρατήσει στο αρχείο μου,  παραθέτω παρακάτω αυτήν την απάντηση   για συμπεράσματα από τους αναγνώστες και βέβαια για να αντιληφθεί η... εξωΔιανόηση (όπως αρέσκεται να αυτοπροσδιορίζεται) ότι "υπάρχει" επειδή ΠΡΟΫΠΑΡΧΕΙ η  Προλεταριακή Επαναστατική Διανόηση (ΠΕΔ).

Και,  η διαμόρφωση  σε τσιτάτα  κείμενα αρχαίων και νεώτερων εσωΔιανοητών, δεν μπορεί να επιβάλλει την εξωΔιανόηση ως ωριμαντή των  εργαζόμενων.

 

Αναρτώ λοιπόν

 αυτή μου την απάντησή μου

 όπως την πρόσθεσα

 στην ανάρτηση του

   Γιώργου Ρούση  ( https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid0fs3sM9jsN7HjjNB1CxYX8x3QwqRr8fM4FF6eARiyhZtzeSsPeabktRT7WMQzYXwjl&id=100077066598132  )   

αφήνοντας περαιτέρω επεξεργασίες της

 σε μεταγενέστερο χρόνο και το νεολογισμό:

 

"Γιώργο μου, στο προηγούμενο ερώτημά σου: 


“εσύ βρε Γιάννη τι αντιπροσωπεύεις για να καταλάβω”,

σε ρώτησα:   “Δηλαδή;”

Φυσικά, ως συνήθως, η απάντηση... αργεί!

Βέβαια, το ίδιο ερώτημα μπορεί να τεθεί στον καθένα μας!

Το πρόβλημα όμως πάντοτε δεν είναι η (με... όποια πρόθεση) ερώτηση ΑΛΛΑ η απάντηση.

Και επειδή κρίνω ως αδυναμία την τακτική αυτών που δεν απαντούν (και... στρίβουν δια...), γράφονται παρακάτω λίγες σκέψεις αφού και οι αναγνώστες μας επιθυμούν να ακούν απαντήσεις κατά τη διαλεκτική διαδικασία:

Υπάρχει, λοιπόν, η Προλεταριακή Επαναστατική Διανόηση (ΠΕΔ).

Φυσικά αδιαχώριστη και εντός της Εργατικής Τάξης με κατακτημένα και όχι... κληρονομικά: Αριστερή/Κομμουνιστική πορεία-συνείδηση-παιδεία-ήθος-ύφος.

Η οποία ΠΕΔ παλεύει αδιάκοπα για το Όραμα και “κυνηγά” την Ουτοπία της κατάργησης της Εκμετάλλευσης Ανθρώπου και Φύσης.

ΠΕΔ, που θεωρεί την Επανάσταση ως αδιάκοπη διαδικασία (και με “αιχμές”), δημιουργώντας νέα ή ενισχύοντας ήδη κινήματα, με πολύμορφους διαρκείς αγώνες και μικρές-μεγάλες κατακτήσεις, με έκθεση στον κίνδυνο, με νίκες και ήττες, με πέσιμο και σήκωμα, μπρος-πίσω και ξανά εμπρός.

Όπως ακριβώς κινείται και αλλάζει η ανθρώπινη ιστορία.

Όπως κτίστηκαν ή επανακτίστηκαν, από Ύπαρξης μέχρι σήμερα, όλες οι ανθρώπινες ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ: πολύμορφες-μικρές-μεγάλες.

Προλεταριακή Επαναστατική Διανόηση (ΠΕΔ) που δεν περιμένει σωτήρες (κομματικούς-διανοητικούς, παρά τη χρησιμότητά τους ως εργαλεία) για να εμβαθύνει στην ιστορία, να αναλύει και αντιπαλεύει το αιώνιο/παγκόσμιο Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα (ΔΕΣ*) και να το αναδεικνύει με τους 3Πυλώνες του, δηλαδή: Θρησκεία + άδικοΚράτος + εκμεταλλευτικόΚεφάλαιο.

ΔΕΣ* με τα διαδοχικά εργαλεία του ( δουλοκτησία, φεουδαρχία, καπιταλισμό κλπ) τα οποία διαμορφώνει - χρησιμοποιεί - εναλλάσσει – εμπλουτίζει - ισχυροποιεί.

ΔΕΣ* όμως που βρίσκεται σε αιώνια ΑΝΤΙΘΕΣΗ με την ΑΡΙΣΤΕΡΑ, την έκφραση δηλαδή της ΜΗ Εκμετάλλευσης, όπως και “Θεϊκά” ορίστηκε (μια από τις αναλύσεις, εδώ: http://autenergos.blogspot.com/2019/05/1_14.html ).

ΠΕΔ που αντιλαμβάνεται την Ιστορία, τους μεγάλους (πχ Μαρξ) και μικρότερους θεωρητικούς ως μικρά ή τεράστια εργαλεία τα οποία οφείλει να μελετά, εμβαθύνει, χρησιμοποιεί, εξελίσσει και ΟΧΙ να τους χρησιμοποιεί τσιτατικά-ανιστόρητα-ιδιοτελώς ως στατικά ευαγγέλια, τραυματίζοντας και την αέναη επαναστατικότητα.

Προλεταριακή Επαναστατική Διανόηση (ΠΕΔ) η οποία θλίβεται διαπιστώνοντας την απραξία τεράστιων εργατικών/κοινωνικών δυνάμεων και φυσικά νεολαιίστικων οι οποίες “κρατούνται” μακρυά, σε αδράνεια σχετικά με τη διαρκή επαναστατικότητα.

Δυνάμεις απλώς διαπιστωτικές αλλά ηδονισμένες να κρίνουν/κατακρίνουν αγώνες-κατακτήσεις, νίκες-ήττες και δημιουργίες άλλων που εκτίθενται, “εκπαιδευμένες” ότι προορισμός τους είναι να εξουσιάσουν ένοπλα στο μακρινό μέλλον για τη σωτηρία του (σε γύψο) Προλεταριάτου.

Δυνάμεις κρατώντας ως σημαία το“Λουδισμό”, με φόβο-άρνηση ή και “υπονόμευση” απέναντι στη τεχνολογία (πχ διαδίκτυο) που η χρήση της, ΩΣ ΑΛΛΑ “ΟΠΛΑ”, μπορεί να ξεσηκώνει δις ανθρώπους, κάθε στιγμή, σε λεωφόρους και πλατείες του Κόσμου για νέες κατακτήσεις και συνεχείς υπονομεύσεις/αποδυναμώσεις του ΔΕΣ*.

Ακόμη κιαν ο (πολυκακοποιημένος) Μαρξ εννοούσε ως... όπλα απλώς τα λιανοντούφεκα της εποχής του για την Επανάσταση, σίγουρα δεν είχε υπόψη του τα πυρηνικά του αφανισμού.

Κυρίως, δε γνώριζε την απίθανη τεχνολογία, η χρήση της οποίας είναι ένα τεράστιο παγκόσμιο επαναστατικό μέσο (έστω... όπλο) επικοινωνίας, διαλόγου, αποφάσεων, συντονισμού, μαζικού ξεσηκωμού της γης, διαρκούς πλήγματος του ΔΕΣ*, ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ.

ΠΕΔ που τολμά ναναδεικνύει το Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα (ΔΕΣ*) και ΔΕΝ ωραιοποιεί τη Δεξιά με εκφράσεις που την απαλύνουν και... ομορφαίνουν, προκαλούν σύγχυση και αποπροσανατολίζουν από την Επαναστατικότητα, όπως τα... ευγενικά από κομματικές-διανοητικές ελίτ (οι οποίες αρέσκονται σε δεξιές φιλοφρονήσεις): αστικό σύστημα, αστικό κράτος, αστική δημοκρατία, (νεο)φιλελευθερισμός κλπ.


Προλεταριακή Επαναστατική Διανόηση (ΠΕΔ) την οποία “απεχθάνονται” η αστική διανόηση και άκαπνες εξουσιαστικές κομματικές ελίτ αλλά και φοβάται το ΔΕΣ* επειδή δεν ετεροκαθορίζεται και αρνείται την ποδηγέτηση της αυτοδιαχειριζόμενης εργατικής τάξης από κάθε μορφής εξουσιασμό.

ΠΕΔ, η οποία δεν καταριέται Ευρώπη και Παγκοσμιοποίηση (...ηλίθια.., αθωώνοντας το ΔΕΣ*) ως βουνά, κάμπους, θάλασσες, πόλεις, ποτάμια, δάση, αέρα ΑΛΛΑ αναδεικνύει και αντιπαλεύει τη Δεξιά, του ΔΕΣ* την Ευρώπη και Παγκοσμιοποίηση.

Προλεταριακή Επαναστατική Διανόηση (ΠΕΔ) που αναλύει την Οκτωβριανή Επανάσταση ως μια ξεχωριστή αιχμή στην επαναστατική πορεία του Ανθρώπου για την Απελευθέρωση από την Εκμετάλλευση ΑΛΛΑ, δυστυχώς, εξετράπη Δεξιά -κυρίως με τον Σταλινισμό- αφήνοντας όμως μια τεράστια παρακαταθήκη ως πολύ χρήσιμο εργαλείο για τη συνέχεια της διαρκούς Επαναστατικότητας.

ΠΕΔ η οποία και προτείνει έως παγκόσμιες και οργανωμένες τις δράσεις, για την κατάργηση της Εκμετάλλευσης, ως μια διαρκή Επαναστατική διαδικασία (ενδεικτικά, εδώ: https://autenergos.blogspot.com/2022/03/blog-post_19.html )

Προλεταριακή Επαναστατική Διανόηση (ΠΕΔ) η οποία, για την κατάργηση της Εκμετάλλευσης (άρα του ΔΕΣ*), αρνείται την ανωριμότητα του Προλεταριάτου/Εργατικής Τάξης/Εργαζόμενων.

 Εργαζόμενων που, κατά τις ελίτ, χρήζουν “ωρίμανσης” μέσα από μια μακρόχρονη δικτατορία ΕΠΙ του Προλεταριάτου με απόλυτες εξουσίες που θα “παραδώσει” (το επαναστατημένο Προλεταριάτο) σε ελίτ οι οποίες απέχουν όμως της διαρκούς Επαναστατικότητας και της διαλεκτικής δια της: καθαρότητάς τους - αναβλητικότητας - ανετοιμότητας - του εξισωτισμού.

Το χειρότερο, και δια της ανεκτικότητας προς τη Δεξιά αλλά με απίθανα πάθη ενάντια σε κάθε άλλη Αριστερή έκφραση.

Έτσι, τέτοιες ελίτ, συμβάλλουν να κρατούνται, έως και ολόκληρες γενιές: άπραγες-αδρανείς-παθητικές-άτολμες-οκνηρές και τελικά ένοχες/συνένοχες με χρήση τους από το Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα (ΔΕΣ*).

(συγνώμη που, η αναφορά σε διανόηση, γίνεται χωρίς ένα τσιτάτο για το πως... πόρδιζαν: Μαρξ, Λένιν, κλασικοί κλπ. Ίσως, κατά την μετεπαναστατική... 100ετή; ωρίμανση, εμπεδωθεί δια της εκπαίδευσης από την κοινή εξουσία αστικής διανόησης και κομματικής ελίτ. Α, και με... συμμετοχή, στην εξουσία τους, “εγκεκριμένου” προλεταριάτου).

Εδώ, μια σχετική Πορεία ΠΕΔ που οι... παθητικές κλασικές ελίτ αποστρέφονται: https://autenergos.blogspot.com/2021/04/blog-post.html

Ευχαριστώ για το διάλογο και τη φιλοξενία."