Κορφών
ντελάλης
νάμουνα!
Αχ να καταξιωνόμουνα
εις εκ Κορφών ντελάλης
στο βίο να
γινόμουνα, έστω πριν αποθαίνω
δίκιο πελάτου
να λαλώ σεμνά ως ο μπακάλης
πολιτικούς να
τους υμνώ δίκιο τους να υφαίνω.
Ανάξιος, δεν
μπόρεσα: Γιώργη, Ατζέλα, Νίκο
δοξολογίες να κερνώ, μέση
να την κυρτώνω
σιωπές ούτ' εκλείδωσα κι
ως το μοναχικό το λύκο
τους υπουργούς,
εκ των κορφών, αδιάντροπα μαλώνω.
Ντελάλης αχ και
νάμουνα με γυαλιστό το μάτι
όταν μαρκούτσι
θα κρατώ ή ο φακός με λάμπει
και θαύματα να
διαλαλώ να πλημμυρίζω δάκρυ
όταν δεσποταριού πωλώ το
όπιο που θάμπει!
Ντελάλης αν
γινόμουνα μ' ειδίκευση στους ύμνους
υπουργοβουλευτών-θρησκειάς
κανάκιας χαϊδευτής
αμέτρητους θα
μέτραγα χαιρετιστές και φίλους
ντελάληδων
αγαπητός θάμουν και ζηλωτής!
8/7/2512
μΔ(23:14 )γζ
(Ποιητική στήλη του autenergos.blogspot.com:
ΡΩΜΗΟΣ
ύστερος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου