τυποσ 30/5/2519μ.Δ.(μετάΔημοκρατία) Και Κερκυραϊκός! Δεξιά: ΜΗ ταράσσετε τη δικαιοσύνη ΜΟΥ..!

Πρωτοσέλιδα Εφημερίδων - Protoselida

https://www.protoselidaefimeridon.gr/

 https://corfunews.org/efimerides/

τυποσ 28/5/2519μ.Δ.(μετάΔημοκρατία) Και Κερκυραϊκός! Αντιδεξιό μεν, σαφώς Αριστερό δε..!

Εφημερίδες - Τρίτη, 28 Μαϊος 2019 - Newsbomb

https://www.newsbomb.gr/efhmerides

https://corfunews.org/efimerides/

τυποσ 25-26/5/2519μ.Δ.(μετάΔημοκρατία) Και Κερκυραϊκός! Ψηφίζουμε οποσδήποτε! Αλλα, ΚΑΙ... επιλέγουμε!

 

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων & περιοδικών | naftemporiki.gr

https://www.naftemporiki.gr/frontpages

https://corfunews.org/

τυποσ 22/5/2519μ.Δ.(μετάΔημοκρατία) Και Κερκυραϊκός! Δόξα τω θεώ που, η Δεξιά του, μ' έπλασε... Αφέντη άνδρα κι όχι.... δούλα σπιτιού!

https://www.zougla.gr/newspapers

https://corfunews.org/efimerides/#kerkiraikes

Προς Νεολαία: Πράγματι, είστε η Γενιά της Κρίσης! Όμως: Παππούδες/Πατεράδες σας ήταν γενιές και της ΠΕΙΝΑΣ! Αλλά και..! Θα δράσετε..;

Προς Νεολαία:

Πράγματι

είστε η Γενιά της Κρίσης!

Όμως:

Παππούδες/Πατεράδες σας


ήταν Γενιές 

ΚΑΙ της ΠΕΙΝΑΣ!

Αλλά, Γενιές  και των Μεγάλων  

Θυσιών και Αγώνων 

 (ίσως δεν τους γνωρίσατε)

  
με τους οποίους  κατέκτησαν τα: 

-Πρωτόγνωρα, 

-Πολλά και 

-Σημαντικά! 

Αλλά, μας τα έκλεψαν  από το 2009, με 

Μνημόνια κι έτσι εσείς  γίνατε η

Γενιά της Κρίσης!

Αλήθεια, πώς θα πάρετε πίσω όσα 

Παππούδες/Πατεράδες σας κληροδότησαν

 με πείνα και αγώνες αλλά σας τα άρπαξε η

 Ντόπια έως Παγκόσμια Δεξιά;

Θα δράσετε  προς τα μπρος

(και εκλογικά)

ή θα συμπεριφερθείτε:

-παθητικά

-αδιάφορα

-οχαδερφικά

-με αποχή ή λάθη στις επιλογές 

με αποτέλεσμα:

να επιτρέψετε να σας πάρουν όσα δεν... 

πρόκανε  ή  δεν μπόρεσε, ακόμη, η Δεξιά;

Αλλά κι όσα ξανακερδίζονται συνεχώς; 

Νέες-Νέοι

Σας προτρέπουμε να ταξιδέψετε λίγο 

με την Πρωτότυπη 

και διαρκώς επίκαιρη Ανάλυση: 

Παγκάλου "Μαζί τα φάγαμε": Μια ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ για να προστατεύεται η αιώνια ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ..:

https://autenergos.blogspot.com/2019/05/1_14.html

Κέρκυρα: Μαζί με ευχές σε Ψηφοδέλτια-Υποψηφίους, Δώρο, για ελεύθερη και ολική αντιγραφή, το μόνο Ολοκληρωμένο Πρόγραμμα που έχει παρουσιαστεί ποτέ!

Μαζί 

με ευχές

 σε Ψηφοδέλτια-Υποψηφίους, 

Δώρο, 

για ελεύθερη 

και έως ολική αντιγραφή, 

το μόνο 

Ολοκληρωμένο Πρόγραμμα

 που έχει παρουσιαστεί ποτέ

 για Κέρκυρα: 

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ-ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣhttp://autenergos.blogspot.com/2010/07/972010-13072010.html

Αναρτούμε Ανακοίνωση-Πρόσκληση ΟΚΕΣΑ για: "ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΤΑΝΗΣΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ"

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΩΝ

ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ (Ο.ΚΕ.Σ.Α.)

ΨΑΡΡΩΝ 54 , ΑΘΗΝΑ Τ.Κ. 10439

ΤΗΛ: 6972033347 & 6972284907

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

ΤΗΣ ΕΠΤΑΝΗΣΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΛΕΙ ΤΟΥΣ ΚΕΡΚΥΡΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΕΡΚΥΡΑΙΕΣ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΟ ΓΙΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ 21^ης ΜΑΗ 1864 ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗΣΙΑΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ ΤΗΝ 

ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΜΑΗ 2019 ΜΕ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΤΕΦΑΝΩΝ

 ΣΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ 11.30π.μ.

ΤΙΜΑΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΜΑΣ , ΠΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΛΥΓΙΣΑΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΤΟΤΕ ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΗ ΑΓΓΛΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ . Ο ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΕΠΤΑΝΗΣΟΥ , ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ «ΤΑΞΗ » ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΤΟΠΙΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΗΣ , ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ, ΠΟΥ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΑΣΒΕΣΤΗ ΤΗ ΦΛΟΓΑ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ , ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΣΦΑΓΕΙΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ , ΠΟΥ ΕΠΕΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ , ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΥΝ ΤΑ ΛΑΪΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΕ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ .

Πρόγραμμα:

10.50’π.μ. Προσυγκέντρωση-Είσοδος ΜΕΤΡΟ. 

Ολοι οι Κερκυραϊκοί Σύλλογοι μπορούν να συμμετέχουν.

Διοικητικό Συμβούλιο Ο.ΚΕ.Σ.Α. (ΑΘΗΝΑ 17-05-2019)

6η Κοινότητα Δ.Αθηναίων-Υποψήφιοι Στ.Σταυρουλάκης-Γ.Πρωτοψάλτης με ρόλους στη μεγάλη κατάκτηση για 15ο Σταθμό ΜΕΤΡΟ Ελικώνος!

6η Κοινότητα

Δήμου Αθηναίων

Υποψήφιοι: 

- Στρατής Σταυρουλάκης

- Γιάννης Πρωτοψάλτης 

με ρόλους στη μεγάλη κατάκτηση

για 15ο Σταθμό 

ΜΕΤΡΟ Ελικώνος! 

Σίγουρα, στην 6η Κοινότητα του Δήμου Αθηναίων, μπορεί να ξεχωρίσει κανείς πολλούς αξιόλογους υποψήφιους.
Επιθυμώ να σημειώσω εδώ:
- Στρατής Σταυρουλάκης: Συμπορευτήκαμε στο μεγάλο όνειρο, στη μεγάλη κατάκτηση, στην ιστορική -για τη μορφή Αυτόνομης οργάνωσης και δράσης- κατάκτηση  να προστεθεί ο 15ος Σταθμός ΕΛΙΚΩΝΟΣ στη Γραμμή 4  ΜΕΤΡΟ.
- Γιάννης Πρωτοψάλτης: Ως Αντιπρόεδρος, ανταποκρίθηκε στην πρόσκλησή μας και συνέβαλε  για την ομόφωνη  απόφαση της 6ης Κοινότητας και προς το ΔΣ.

(Η συνολική-ιστορική παρουσίαση της Πορείας έως τη Νίκη,  εδώ:

  https://autenergos.blogspot.gr/2018/01/15-4.html)

Υπενθυμίζεται: 
Πριν την τελική -θετική- απόφαση: 
Κυβέρνησης   και   ΜΕΤΡΟ, 
πετύχαμε ομόφωνες αποφάσεις  και από: 
-Δήμο Αθηναίων
-Δήμο Γαλατσίου
-Περιφέρεια Αττικής. 

Θερμά ευχαριστούμε όλους

Γιάννης Ζωχιός

Περισσότερα για τη ΝΙΚΗ, και εδώ:
https://autenergos.blogspot.com/2018/12/15-primeministergr.html

Παγκάλου "Μαζί τα φάγαμε": Μια ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ για να προστατεύεται η αιώνια ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ..! Ανάλυση, 1ο Μέρος.

Παγκάλου 

"Μαζί τα φάγαμε":

Μια

 

ΜΕΓΑΛΗαιώνιΑΛΗΘΕΙΑ

για να προστατεύεται η αιώνια

ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΠΑΤΗ:

ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ

ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΣΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ!

Στόχος, και τα ΠΑΠΑΝΔΡΕΪΚΑ:

- “Λεφτά υπάρχουν”

- “Κυβερνώ μια διεφθαρμένη χώρα”

Κεντρική Στρατηγική

του, Ντόπιου-Παγκόσμιου, ΔΕΣ

(Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα)

η ενοχή/συνενοχή απάντων

 

με τα:

 

- “Όλοι το ίδιο είναι/είμαστε”

- "Μαζί τα φάγαμε/τρώμε"

Στην ομοτραπεζία, και αριστερές/άκαπνες ελίτ;

Από Γένεσις η Αντίθεση:

ΔΕΞΙΑΣ(Εκμετάλλευση)

και

ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ(ΜΗ Εκμετάλλευση)

Ο θεοςΓιαχβέ όρισε:

Τη ΔΕΞΙΑ και

(ως Αντίθεση) την ΑΡΙΣΤΕΡΑ

(προσεχώς το, και σχετικό, μυθιστόρημα: “Ιησούς ΔΟ;”)

Η Εκμετάλλευση, είναι ο Σκοπός των 3 Συστημάτων, από

 ύπαρξης Ανθρώπου!

Αλλά, η Ρώσικη Επανάσταση του 1917 για την

 κατάργησή της, ΕΞΕΤΡΑΠΗ! 
 

Όμως, “έσπειρε” για τη συνέχεια!

Και

Ηλίθιε:

Είναι η Δεξιά Ευρώπη και Δεξιά Παγκοσμιοποίηση

κι όχι απλώς..!

Πρωτότυπη ανάλυση

Γιάννη Ζωχιού

(ΓΖ: Έχω συναίσθηση τι σημαίνει το μέγεθος της ανάλυσης. Όμως, όταν πριν χρόνια ξεκίνησα να γράψω, κατάλαβα ότι δεν μπορούσε ναναι ένα σύνηθες άρθρο. Γιαυτό και καθυστερούσε. Τελικά, κατέληξε σε τούτο που σας παρουσιάζεται! Με τις όποιες.... αδυναμίες. Αν διανύσετε ολόκληρο το κείμενο -Σας προτρέπω- θ’ ανακαλύψετε, και από τους τίτλους των επί μέρους, το όποιο ενδιαφέρον για Εσάς. Η... συνέχεια; Θεατρικό! Ίσως και έκδοση. Ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την όποια αξιολόγηση!)

Η Ανάλυση

 

κι ως Αφιέρωμα

στην 3η Επέτειο για 

 

“Απρίλη 1η:

Παγκόσμια Ημέρα Κατάργησης

 

της Εκμετάλλευσης Ανθρώπου

 

και Φύσης από Άνθρωπο”

(April 1st, International Day... εδώ: https://autenergos.blogspot.com/2019/03/2019-3-1-april-1st.html )

Και βέβαια

(όπως πάντα από τον γράφοντα)

Προτάσεις Ανατροπών!

Ο Πάγκαλος:

- ως πρώην αριστερός, γνώριζε άριστα τη μεθοδολογία της Δεξιάς για τη ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΠΑΤΗ!

- ως νυν δεξιός, δουλεύει άριστα και για την υπεραξία της ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ.

Κυρίως, λαμπρύνει τη μεθοδολογία για προστασία της, με τη χρήση της ΜΕΓΑΛΗΣ, και αιώνιας, ΑΛΗΘΕΙΑΣ: "Μαζί τα φάγαμε".

Για την επίτευξη του Σκοπού:

 

της ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ 

 

απαιτείται γενική

Ενοχή-Συνενοχή. 

 

Κι αυτό είναι ο στόχος του: 

 

"Μαζί τα φάγαμε"

Όμως, η άρνηση της ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ του “Μαζί τα

φάγαμε” είναι μια βαθιά πολύμορφη ένοχη πράξη που 

προστατεύει τη ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΠΑΤΗ.

Γι αυτό απαιτείται άμεση γενική αποδοχή της ώστε να

προκαλέσει και την παγκόσμια κοινωνική απενοχοποίηση και χειραφέτηση.

Από Ύπαρξης ανθρώπου

καταγράφεται:

- Αφενός, το “ΔΕΞΙΟ” Σύστημα Εκμετάλλευσης

- Αφετέρου, η “ΑΡΙΣΤΕΡΗ” Αντίθεση στην Εκμετάλλευση

Ενοχή και Συνενοχή, για να επιβάλλεται έλεγχος, ποδηγέτηση και υποταγή, είναι μεθοδεύσεις που μεγαλουργούν σε κάθε φάση της ιστορίας, σ’ όλες τις μορφές πολιτικοκοινωνικής οργάνωσης.

Αυτά θα γίνει προσπάθεια να προσεγγισθούν

και με ιστορικές αναφορές

σε τούτη την ιδιαίτερη ανάλυση.

Για εισαγωγή:

α. Μια “διήγηση” που, και μεταφορικά, καθρεπτίζει την καθημερινότητα στη δουλειά, σε κάθε χώρο ιδιωτικό-δημόσιο.

β. Ένα πρόσφατο ιστορικό παράδειγμα με το ρόλο του Δωσιλογισμού.

α. “Διήγηση”:

Ένας Πατέρας, όταν γύριζε για λίγο στο σπίτι από την πολύχρονη/πολύπαθη ξενιτειά του, μεταξύ των διαφόρων που διηγούταν (με προφανή σκοπό τη γνώση πως διαμορφώνονται/ λειτουργούν ανθρώπινες/εργασιακές σχέσεις), ήταν και το εξής:

“...Ο εργολάβος καλούσε στη σκηνή του εργάτες κι επιστάτες. Καθέναν χωριστά. Στον κάθε εργάτη έδινε ένα αυγό λέγοντάς του ότι η προσφορά τούτη γίνεται μυστικά κι αποκλειστικά γι αυτόν ώστε ναναι καλός στη δουλειά του. Και βεβαίως, μ’ εντολή να μη μάθει κανείς γι αυτή τη διάκριση. Στους βοηθούς επιστάτες έδινε, κρυφά και χωριστά, 2 αυγά για καλύτερη επιτήρηση και πίεση στους εργάτες για μεγαλύτερη απόδοση. Ο Πρωτεπιστάτης λάμβανε 3 αυγά για αυστηρότερη επιτήρηση και πίεση προς όλους........ Συχνά, ο εργολάβος ανέβαινε στο ύψωμα, έκανε τις φούχτες χωνί για νακούγεται παντού και φώναζε προστακτικά: Έλα συ πουφαγες ταυγό..!!! Όλοι λοιπόν εντατικοποιούσαν την εργασία τους ή το ρόλο τους κι αύξαναν ακόμη περισσότερο την παραγωγή αφού ο καθένας νόμιζε ότι ο εργολάβος απευθυνόταν αποκλειστικά σαυτόν κι αισθανόταν (συν)ένοχος ενός προνομίου αλλά με περισσότερες υποχρεώσεις από αυτήν της απόδοσης. Όλοι βέβια είχαν και την υποχρέωση να ενημερώνουν, κρουφά, για τα... συμβαίνοντα και τα... λεγόμενα..!”.

β. Ένα πρόσφατο ιστορικό παράδειγμα:

Δωσιλογισμός!

Όταν στην κατοχή οι Γερμανοί, ΝαζίΚατακτητές, εξέτρεφαν δωσίλογους προδότες, εγκληματίες, μαυραγοριτισμό, λεηλατισμό, κουκουλοφορισμό, Τάγματα Θανάτου γινόταν στα πλαίσια ενός ιδεολογικού σχεδιασμού για το (τότε) παρόν αλλά και το (διαρκές) μέλλον.

Μεταξύ των άλλων ήταν και η βαθιά εμπέδωση ενοχής και συνενοχής των (και ελλήνων) συνεργατών. Έτσι, ισχυροποιούσαν την... αλληλεγγύη μεταξύ κατακτητών-δωσίλογων και, κυρίως, το διαρκή έλεγχο/υποταγή των δεύτερων (και των άλλων συνενόχων) στους πρώτους.

Φυσικά, όλες οι προδοτικές προσφορές από τους ανθέλληνες/έλληνες συνεργάτες προς τους ΝαζιΚατακτητές, γίνονταν με πολλαπλές ανταποδώσεις: Οικονομικές-εξουσιαστικές-κοινωνικές. Αλλά, και με πανόμοια που απόλαυσαν (απολαμβάνουν;) επόμενες γενιές των δωσίλογων.

Ενδιέφερε τους ΝαζιΓερμανούς όχι μόνο η

 κατακτητική κυριαρχία την περίοδο των Πολέμων μα και να κληροδοτήσουν σε επόμενες γενιές το μικρόβιο του ναζισμού/του δωσιλογισμού, την υποχρέωση υπεράσπισης των δωσίλογων παππούδων-πατεράδων-οικογενειών- συγγενών-φίλων, να αθωώνουν τους κατακτητές, ν’ αποκρύπτουν ή να προπαγανδίζουν τη δολοφονική παρουσία τους και, σε επόμενες περιόδους, να επιδιώξουν τη δικαίωση και ανάγκη αναγέννησης ναζισμών-φασισμών-κατακτητών.

Αφού βέβαια και ο χρόνος ντουλαπιάσει την... Τέφρα εκατομμυρίων θυμάτων και καταστροφών.

Πολύ ενδεικτικά,

η... Τέφρα της Κέρκυρας

Όταν πχ Δεσπότης, Νομάρχης, Δήμαρχος και Διευθυντής αστυνομίας Κέρκυρας δικαιολογούσαν στο λαό τη σύλληψη, το φόρτωμα στα φορτηγά και τη σαπουνοποίηση των Εβραίων, χρησιμοποίησαν ως ιδιαίτερο κίνητρο ότι θα μοιραστούν τα πλούσια υπάρχοντα των Εβραίων Κέρκυρας. Ο δε Δεσπότης ζητούσε πολλά υφάσματα και για άμφια των ιερέων.

Μετέτρεπαν έτσι Κερκυραίους σε αέναους συνενόχους στα εγκλήματα! Γι αυτό και η... σιωπή καλά κρατεί! Γιαυτό και η παρουσία ΧρυσΑυγητιμού.

Η ενοχή,

και για τη... συνέχεια

του δωσιλογισμού

Επεδίωκαν λοιπόν οι ναζί κατακτητές να δημιουργούν ως όργανά τους δωσίλογους ενόχους και συνενόχους κραδαίνοντας τα: Προδώσατε και Μαζί: Σκοτώσαμε, κάψαμε, εκτελέσαμε, καταστρέψαμε, λεηλατήσαμε, κάψαμε, τα φάγαμε..!

Οι δωσίλογοι λοιπόν στη συνέχεια έπρεπε να κρύψουν ή υπερασπίσουν τις προδοτικές πράξεις τους αλλά και τα πολλαπλά οφέλη απ’ αυτές.

Η μεθοδολογία της ενοχής και συνενοχής με τα οφέλη να: κυριαρχούν-κληρονομούνται, διευρύνονται-πολυμορφοποιούνται, ιδεολογικοποιούνται.

Η ιστορία (όταν της... επιτραπεί) θα δείξει ότι 

οι πολύμορφοι δωσίλογοι, με όσα κέρδισαν και στην Κατοχή, όχι μόνο κυριάρχησαν μετέπειτα αλλά και πιθανόν ακόμη να “τρέφονται”: παιδιά, εγγόνια, κληρονόμοι, συγγενείς, φίλοι.

Και φυσικά να μεθοδεύουν οι απόγονοι (ενόχων/συνενόχων που τρέφονται ακόμη), δημιουργώντας συνθήκες εθνικισμού/φασισμού κλπ, να νομιμοποιήσουν την προδοσία των προγόνων με νέες προδοσίες και νεοναζί πρακτικές.

Το ότι και σήμερα, δωσίλογοι/μαυραγορίτες κλπ, αδιαφορούν, δεν προβάλλουν, αντιδρούν στις αποκαλύψεις και υπονομεύουν τις διεκδικήσεις για τις Γερμανικές αποζημιώσεις στο κράτος και στα θύματα, οφείλεται όχι μόνο επειδή συμφωνούν απόλυτα αφού και συμμετείχαν σε όλων των μορφών τα εγκλήματα των Ναζί αλλά και γιατί οι κατακτητές έχουν στα τευτέρια τους με λεπτομέρειες ποιοι, πως, που, πόσα διέπραξαν σε βάρος της πατρίδας τους και του λαού. Πόσα ταΐστηκαν από τις λεηλασίες, τις αρπαγές, τα “κατοχικά δάνεια”. Πόσα: “Μαζί τα φάγανε/τα τρώνε!”.

Επαναλαμβανόμενο και διαχρονικό

το φαινόμενο

Μια τέτοια μεθόδευση για ενοχοποίηση και διαχρονική νομιμοποίηση όσων τραγικότατων διαπράττονταν επί τουρκοκρατίας, είναι ισχυρή και στα πλαίσια της θρησκευτικής ιερατικής έκφρασης.

Ενδεικτικά, με τη λεγόμενη εκκλησιαστική περιουσία την οποία “απέκτησαν”, κυρίως, ως δώρα των σουλτάνων στα τότε ιερατεία/ηγουμενεία για τις “προσφορές” τους κατά του λαού.

Προσφορές στα ιερατεία για να ποδηγετείται ο λαός , να κρατείται υποταγμένος και ναναι αντικείμενο εκμετάλλευσης! Γιαυτό και Πατριαρχεία καταδίκαζαν ή αφόριζαν επαναστάσεις και επαναστάτες!

Επίσης, η Χούντα του 1974, εκτός των πολλών άλλων, επιβλήθηκε και για να προστατευτεί η υπηρέτηση των ναζί, ο δωσιλογισμός, οι προδοσίες. Γι αυτό και δεν είχαν πρόβλημα του ότι ήταν αμερικανοκίνητη αλλά και για τις μεγάλες νέες προδοσίες που ακολούθησαν. Κυρίαρχη προδοσία αυτή της παράδοσης της μισής Κύπρου στους Τούρκους με πολλούς ένοχους-συνένοχους, ειδικά στρατιωτικούς.

Ακόμη, η σημερινή δράση χουντοναζιστών, ως το ακραίο μόρφωμα της Δεξιάς, έχει ανάλογα χαρακτηριστικά διαμόρφωσης νέων ενόχων με προσανατολισμό την ποικίλη εκμετάλλευση του λαού.

Γι αυτό και, στην περίπτωση του Μακεδονικού, προτιμούν το σκέτο Μακεδονία (αντί Βόρεια) και, ουσιαστικά, συνεργάζονται και στηρίζουν τη συντήρηση και προβολή της προπαγάνδας της ΒορειοΜακεδονίτικης Δεξιάς ότι δηλαδή τους ανήκει και η αρχαία Μακεδονική ιστορία.

Η δημιουργία λοιπόν (αιώνια) ενόχων και συνενόχων (και) πυραμιδικά στις κοινωνίες είναι ένα ισχυρότατο όπλο της αιώνιας Δεξιάς για κυριαρχία και επιβολή, συντήρηση και ισχυροποίηση της Εκμετάλλευσης Ανθρώπου και Φύσης από Άνθρωπο.

Ο στόχος του "Μαζί τα φάγαμε"

και ο ένοχος Πανξεσηκωμός

Ο πανέξυπνος Πάγκαλος, ως πρώην αριστερός και τώρα δεξιός, έχει μελετήσει άριστα τις μεθόδους για την ενοχή και συνενοχή.

Και φυσικά, τη μεγάλη τους δύναμη για να επιβάλλεται η Εκμετάλλευση.

Βέβαια, όταν ο Πάγκαλος εκσφενδόνισε το “Μαζί τα φάγαμε” έγινε πανξεσηκωμός!

Και τούτο, ως συνέχεια του ανάλογου πανξεσηκωμού κατά του Παπανδρεϊκού: “Λεφτά υπάρχουν” και "Κυβερνώ μια διεφθαρμένη χώρα" αλλά τον είχαν “υποχρεώσει”, εξευτελιστικά, να τα πάρει πίσω.

Όμως, άπαντες που τσίνησαν (κυρίως οι θρησκευτικοί και οι της καλής κοινωνίας – δεξιοί/αριστεροί) είναι βαθιά και πολύμορφα ομοτράπεζοι στο "Μαζί τα φάγαμε".

Αντίθετα, όσοι δεν "αντέδρασαν", απλώς: Ή το γνωρίζουν αλλά δε συμμετέχουν στο... τραπέζι ή αδιαφόρησαν.

Υπήρξαν όμως και λίγες φωνές

που βροντοφώναξαν:

- Σωστά τα λέει ο Πάγκαλος!

- Αυτό είναι το, ελληνικό έως παγκόσμιο, ΔΕΣ (Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα)!

- Έτσι, οργανωμένα, λειτουργεί!

- Αυτό διαχρονικά μεθοδεύει: Να... τρώνε όλοι για ναναι οι πάντες ένοχοι-συνένοχοι και γι αυτό... υποταγμένοι!

Φυσικά, διευκρίνιζαν:

Άλλοι (τα πλήθη) να τρώνε... ψίχουλα κι άλλοι (οι ελάχιστοι) το... φούρνο ολόκληρο.

Το 99% να κλέβει από λεπτά του ευρώ έως χιλιάδες και το 1% να κατακλέβει έως δις και τρις.

Το πλήθος να “μπορεί” να διαπράττει ποικίλες μικροαπάτες αλλά οι λίγοι να “νομιμοποιούνται” σε ουρανομήκεις πολύμορφες απάτες!

Όμως, ΟΛΟΙ, απατεώνες!

Η “καθαρίστρια” να εξυπηρετηθεί με μια πλαστογραφία αλλά να... αποκαλυφθεί ώστε να συμβάλλει στην προστασία του ίδιου του “πλαστού” Συστήματος, αυτοπροβαλλόμενο ως άτεγκτο απέναντι σε απάτες!

Να “αποκαλύπτονται” και, δήθεν, να τιμωρούνται ένας ή δύο με απάτες κάποιων

εκατομμυρίων (Τζοχατζόπουλος κλπ) για να προστατευτεί το Δεξιό Σύστημα με πολλά δις/τρις απάτες.

Να τιμωρεί σκληρά η Δικαιοσύνη το “Γιάννη Αη Γιάννη” γιατί κλέβει ένα καρβέλι ώστε να νομιμοποιείται να μην ερευνά, να μη διώκει και, κυρίως, να αθωώνει τους απατεώνες (δηλ. το 1%) που κλέβουν/εκμεταλλεύονται τα τρις που ανήκουν στο 99%.

Να εμφανίζεται κοινωνικός ξεσηκωμός για (πράγματι) υπερβολικές ποινές σε μικροαπατεώνες αλλά ναρχεται η δήθεν δικαίωση των... αγανακτισμένων με κάποιες αθωώσεις ώστε να προηγείται ή να ακολουθεί κοινωνική... σιωπή για το μη έλεγχο, μη κρίση και αθώωση τεράστιων απατεώνων.

Να βαυκαλίζεται και καμώνεται ο αριστερός/

κομμουνιστής/αναρχικός ότι... κτύπησε το Σύστημα κλέβοντας (πχ ΦΠΑ, Ταμεία, εφορία, διόδια κλπ) και να δίνει το επόμενο αντιστασιακό ραντεβού με ένα νέο... σχετικό κλέψιμο.

Να διαπράττει ένα αριστερό κόμμα (ή ομάδα ή οργάνωση) ποικίλες, μικρές-μεγάλες, απάτες (κρυφή χρηματοδότηση και από απατεώνες, κλοπή και με μη ΦΠΑ, χρηματισμό, ρουσφέτι, αδιαφάνεια στα οικονομικά του κλπ) διατρανώνοντας πως, κλέβοντας, κτυπάει το Σύστημα από... μέσα έως ότου βέβαια το... ανατρέψει.

Αδιαφορεί όμως ότι εκπαιδεύει τα μέλη του με συνείδηση: ομοτράπεζου της Δεξιάς, ενσωμάτωσης τους στο Σύστημα, αδράνειας και ανοχής, ενοχής/ συνενοχής, χειραγωγούμενου κι ελεγχόμενου, ωχαδερφισμού..! 

 

Να  γιατί τότε ο Πάγκαλος

ανέλαβε υψηλό ρόλο κι επιβραβεύτηκε

ως άξιος νεοΔεξιός!

Το 2009, το Παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ κέρδισε άνετα τις εκλογές με το σύνθημα “Λεφτά υπάρχουν”, εννοώντας κυρίως και τα κλεμμένα 100δες δις έως τρις που, προφανώς, θα... μάζευε και θα επέστρεφε/μοίραζε.

Συνέχισε όμως ο Παπανδρέου, και ως Πρωθυπουργός, με τα: “Το Ελληνικό Σύστημα, το πλέον διεφθαρμένο’”ή “Κυβερνώ μια διεφθαρμένη χώρα”

Αυτά βέβαια τα γνώριζε άριστα ο λαός και γι αυτό τα αποδέχτηκε πλήρως, δια δε της ισχυρής ψήφου του απαίτησε να γυρίσουν πίσω τα λεφτά και να καθαριστεί το διεφθαρμένο Ελληνικό Σύστημα. 

Πίστεψε ο λαός, το 2009, πως το ΠΑΣΟΚ μπορεί  

νακανε στροφή από το ιδιαίτερα ένοχο δεξιό παρελθόν του που ξεκίνησε το 1985, να θυμήθηκε το Αριστερό ξεκίνημά του και ναβγαλε από τα μουχλιασμένα υπόγεια της “φυλακής” το σιδηροδέσμιο, λεπριασμένο, παραμορφωμένο “ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ” του τίτλου του.

Πίστεψε σε μια, έστω, μικρή απεξάρτηση του ΠΑΣΟΚ από την πολύχρονη/ένοχη δεξιά πορεία του και σε συγνώμη για την προδοσία να εγκαταλείψει τα αριστερά οράματα του 1974.

Η Αριστερή συνείδηση του λαού αντιλήφθηκε ότι, με τα Παπανδρεϊκά “Λεφτά υπάρχουν”, “Το Ελληνικό Σύστημα,διεφθαρμένο” ή “Κυβερνώ μια διεφθαρμένη χώρα”, ξεγυμνώνεται το Δεξιό Σύστημα και προσφέρεται ένα ισχυρό πεδίο για νέες κατακτήσεις και, κυρίως, ελέγχου και περιορισμού της εξουσίας του.

Γιαυτά όλα λοιπόν ο λαός, το 2009, έδωσε ξανά μεγάλη δύναμη στο ΠΑΣΟΚ, απογοητευμένος και από το ότι τα κόμματα της Αριστεράς ενδιαφέρονταν απλώς για ρόλο αντιπολιτευτικό, διαμαρτυρίας. 

 

Με υποχθόνιο Βενιζέλο

το ΔΕΣ γκρέμισε-ταπείνωσε

τον Παπανδρέου

Αυτά όμως ήταν καταστροφικά για την αμόλυντη και αγία εικόνα που θέλει το ΔΕΣ (Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα) να επιβάλλει για τον εαυτό του.

Κυρίως, υπονομευτικά για την ταχύτατη υλοποίηση όσων είχε σχεδιάσει κατά του λαού.

Γι αυτό και το ΔΕΣ αντέδρασε αποφασιστικά και σκληρά.

Με συνολική λοιπόν κινητοποίηση και κυρίως των ιδιαίτερα καλοθρεμμένων δούρειων δεξιών δυνάμεων εντός του ΠΑΣΟΚ (με το σκληρά δεξιό Βενιζέλο ως ουσιαστικό πλέον επικεφαλής του), υποχρέωσαν τον Παπανδρέου όχι μόνο να ζητήσει, εξευτελιστικά, συγνώμη για τα: “Λεφτά υπάρχουν” και το διεφθαρμένο Σύστημα αλλά και να... εξαγγείλει ο ίδιος την επίσημη έναρξη της επιβολής των Μνημονίων με το ΔΝΤ κλπ, αντί να μαζέψει τα κλεμμένα λεφτά (δις/τρις) που υπάρχουν και να “καθαρίσει” το διεφθαρμένο Σύστημα.

Αφού λοιπόν απέτρεψαν το δημοψήφισμα και   τον ταπείνωσαν πολύτροπα, ακολούθως (με πρωτεργάτη το Βενιζέλο και τη γύρο του αθλιότητα)  τον... παραίτησαν και από πρωθυπουργό, αποδεχόμενος έτσι τους εξευτελισμούς.

Το χειρότερο, πληγώνοντας ξανά το λαό με την πλήρη επιβεβαίωση ότι το δεξιό μπόλιασμα στο ΠΑΣΟΚ είναι ισχυρό, ριζικό και ανεπίστροφο.

Ο αριστερός λαός

αποφάσισε να τιμωρήσει,

ανεπιστρεπτί, το ΠΑΣΟΚ

Να το καταβαραθρώσει, μετατρέποντάς το σε καρικατούρα που θα δέχεται τη χλεύη του αλλά και θα προβάλλεται αιώνια ως ισχυρό παράδειγμα προς αποφυγή επειδή πρόδωσε τα Αριστερά Οράματα.

Οράματα που και το ίδιο ζωντανά προέβαλε/ανέδειξε μετά τη Χούντα και συντάραξε συθέμελα την πολυκαταπιεσμένη κοινωνία η οποία, για πρώτη φορά από την αρχαιότητα, μετά την τουρκοκρατία και την ίδρυση του νεώτερου ελληνικού κράτους, αισθάνθηκε να μη συνθλίβεται, να μην καταπιέζεται, να μην τρομοκρατείται/διώκεται/φυλακίζεται/βιάζεται, να ζει, ν’ αναπνέει, να οραματίζεται, να δρα ελεύθερα και να ελπίζει στην οικοδόμηση μιας μεγάλης ανατροπής. Να δημιουργεί ξανά και με προοπτική, μετά από χιλιετίες στο σκοταδισμό και στην καταστροφή όσων οι προγονοί του δημιούργησαν σε κάθε τομέα.

Αποφάσισε ο αριστερός λαός να του 

απαντήσει δυνατά ότι, ΝΑΙ ΠΑΣΟΚ:

Εντασσόμουν ή συμπορευόμουν μαζί σου όταν διακήρυττες, ήσουν και δρούσες Αριστερά, όταν ζητούσες συγνώμη για τις λοξοδρομήσεις σου και υποσχόσουν, ξανά, ότι θα επανέλθεις Αριστερά.

Όμως, με πρόδωσες πολλάκις! Δε με παραπλανάς άλλο! Έγινες Δεξιά.

Εγώ, ως Αριστερός λαός, πίστεψα κι αγωνίστηκα να μπει η Δεξιά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Εσύ όμως, ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο ξεκλείδωσες κι άνοιξες διάπλατα το ντουλάπι αλλά έγινες ένα με τη Δεξιά του χρονοντούλαπου, συμπορεύεσθε πλέον και καταστρέφετε από κοινού κατακτήσεις μου. Γι αυτό, πήγαινε οπίσω μου..!

Και βέβαια ξεκαθάρισε ο λαός το αυτονόητο!

   ΝΑΙ ΠΑΣΟΚ:

- Δεν υπήρξα, ούτε είμαι, μήτε θα γίνω ιδιοκτησία κανενός. 

- Θ’ αναζητήσω κι αναδείξω νέα Αριστερή πορεία  για το Όραμα της Απελευθέρωσης από την Εκμετάλλευση.

- Εσύ ΠΑΣΟΚ, ως Δεξιά πλέον, πορεύσου στο χρονοντούλαπο της ιστορίας!

Μήνυμα και προς τη

συνολική Αριστερά

Ταυτόχρονα, ο Αριστερός λαός, έστειλε αυστηρό μήνυμα και προς τη συνολική Αριστερά, ιδιαίτερα προς ΚΚΕ.

Κυρίως, μήνυμα/αυστηρή προειδοποίηση προς ΣΥΡΙΖΑ του οποίου δέχτηκε, από το 2012, την πρόταση για ψήφο να κυβερνήσει.

Κι έδωσε στο ΣΥΡΙΖΑ την ψήφο ΜΟΝΟ και ΜΟΝΟ γι Αριστερή πορεία, ανεξάρτητα τις συγκρούσεις που θα υποχρεωθεί, τα εμπόδια και υπονομεύσεις που θα δεχτεί, τις νίκες και ήττες, τα πισωγυρίσματα που θ’ αναγκαστεί. 
 

"Μαζί τα φάγαμε"

Να:

- Η “πλαστική” για το ΔΕΣ

- Το ναρκωτικό για το λαό

Το ΔΕΣ, με τον εξευτελισμό Παπανδρέου, ένοιωσε ικανοποίηση-δικαίωση.

Έπρεπε όμως να συμβεί και κάτι πολύ σημαντικό ακόμη για την πλήρη αθώωση του ΔΕΣ και βέβαια για όσα τραγικά θ’ ακολουθούσαν.

Έτσι, το ΔΕΣ (Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα) το αναζήτησε πρωτευόντως στα... σπλάχνα του ΠΑΣΟΚ με τον πρόθυμο, ένθερμο δεξιό πλέον, Πάγκαλο και βέβαια ακολούθως με την επιβράβευση του δεξιότατου συνταγματολόγου Ε.Βενιζέλου: Προεδρικά στο ΠΑΣΟΚ και κορυφαίο κυβερνητικά.

Σε μια περίοδο λοιπόν που προχωρούσε μια, 

δια των Μνημονίων, στρατηγική σκληρή αντεπίθεση του ελληνικού-ευρωπαϊκού-παγκόσμιου ΔΕΣ να κατασπαράξει όλες τις κοινωνικές κατακτήσεις που επιτεύχθηκαν  μετά τη Χούντα (1974) με τους μεγάλους αγώνες, η “παρέμβαση” Πάγκαλου με το "Μαζί τα φάγαμε", ήταν σωτήρια και ενισχυτική των επερχομένων.

Θεσμοί-κόμματα-συνδικάτα, καπιταλιστές, άνεργοι/εργάτες/αγρότες/ υπάλληλοι/συνταξιούχοι, βιοτέχνες/ επαγγελματίες/βιομήχανοι, όλοι το ίδιο ένοχοι και συνένοχοι.

Αφού "Μαζί τα φάγαμε", τώρα δίκαια πρέπει όλοι μαζί να... πληρώσουμε γι αυτά που... φάγαμε.

Όλοι υπεύθυνοι, γιαυτό τώρα υποχρεωμένοι να σιωπήσουμε.

Αυτή ήταν και η πρώτη εντύπωση από το μήνυμα. Δηλαδή: Όλοι το ίδιο ένοχοι και συνένοχοι, όλοι μαζί να... πληρώσουμε! Ε, κάτι είναι κι αυτό!

Όμως, το ΔΕΣ (Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα), κυρίως με τα καλοταϊσμένα ΜΜΕ του, οργάνωσε την απόλυτα πετυχημένη προπαγάνδα για πλήρη αθώωσή του, την οποία ο Πάγκαλος παρακολουθούσε πηδώντας στα ουράνια από τη μεγάλη ικανοποίηση για την επιτυχία.

Σε τρία επίπεδα κινήθηκε

η Δεξιά προπαγάνδα,

από το 2009:

α. Λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν (ολοκληρώνοντας και την επίθεση κατά του Παπανδρεϊκού προεκλογικού προτάγματος: “Λεφτά υπάρχουν” σε συνδυασμό με τη μεγάλη αλήθεια: “Ελληνικό διεφθαρμένο Σύστημα”.

β. Το Ελληνικό Δεξιό Σύστημα (δηλαδή: Θρησκεία-Κράτος-Κεφάλαιο/βιομήχανοι/ιδιωτικός τομέας) ΔΕΝ είναι διεφθαρμένο, δεν κλέβει και λεφτά δεν υπάρχουν.

γ. Υπάρχει πολύ μεγάλη οικονομική κρίση και οι υπεύθυνοι πρέπει να τιμωρηθούν. Κυρίως, να πληρώσουν.

Όμως, ποιοι είναι οι υπεύθυνοι;

Μα φυσικά: Ο δημόσιος και κοινωνικός τομέας, οι εργαζόμενοι/συνταξιούχοι/άνεργοι, αγρότες και μικρομεσαίοι (το 99% του λαού), η δημόσια ασφάλιση-υγεία-παιδεία-περιουσία..!

Να λοιπόν οι εγκληματίες, τσακίστε τους!

Φέρτε πίσω τα κλεμμένα! Πετσοκόψτε τα καταστροφικά: Μισθούς-συντάξεις-κοινωνικές παροχές κι οτιδήποτε δημόσιο.

Αυτοί τα φάγανε!

Αλλά, ναι!

Κάποιοι: Ιερατεία, Βιομήχανοι, Πολιτικοί, Θεσμικές-οικονομικές-συνδικαλιστικές/ διοικητικές-

ιδιωτικές κορυφαίες Ελίτ κλπ, εξαπατήθηκαν.

Υποχρεώθηκαν, παρασύρθηκαν και σπρώχτηκαν να γίνουν ομοτράπεζοι.

Αδύναμοι άνθρωποι είναι κι αυτοί, ομοίωμα του λαού βλέπεις!

Έτσι, παγιδευμένοι οι κακόμοιροι, αναγκάστηκαν (από τον κακό λαό) να κάτσουν στο τραπέζι! Πήραν, απλώς, μια μπουκίτσα!

Γι αυτό και συκοφαντούνται με το: “Μαζί τα φάγαμε”.

Από το 2009

ο Καραμανλής

πρότεινε μνημόνια!

Με προετοιμασία λοιπόν από την πολυένοχη δεξιά κυβέρνηση Καραμανλή, ξεκίνησε η μεγάλη επίθεση κατά των σημαντικών κοινωνικών κατακτήσεων, οι οποίες ήταν αποτέλεσμα των ιστορικών αγώνων, μετά τη Χούντα, σ’ όλους τους τομείς.
Μάλιστα, ο μοιραίος Ανιψιός του μοιραίου Θείου, πρότεινε να συμφωνήσουν ΟΛΟΙ σε περικοπές παντού. Δηλαδή απαίτησε το 2009 να τον στηρίξουν ν' αρχίσει τα Μνημόνια κόβοντας μισθούς, συντάξεις αλλά και κόφτη σε όλες τις κατακτήσεις.

Μεγάλες, πρωτόγνωρες, ιστορικές κατακτήσεις σε: Θεσμούς, δικαιώματα, ελευθερίες, μισθούς, συντάξεις, υγεία, παιδεία, ασφάλιση, πρόνοια κλπ.

Κατακτήσεις: Πρώτη φορά στη συνολική, από αρχαιότητας, ελληνική ιστορία!

(Καθοριστικός βέβαια και ο ρόλος του Αριστερού, τότε, ΠΑΣΟΚ αλλά, μετά, ξεκίνησε η δεξιά πορεία του, με όλα τα αρνητικά).

Και ναι μεν ο ανιψιός Καραμανλής (των μοιραίων Καραμανλήδων) έσπειρε, το 2009, την αναγκαιότητα της επιβολής Μνημονίων όμως ηττήθηκε από το “λεφτά υπάρχουν”.

Αλλά, η σπορά του, όχι μόνο φύτρωσε μα και κάρπισε πλούσια.

Κι αυτό επειδή -όπως περιγράφηκε- από τη μια “υποχρέωσαν” το 2010 τον Παπανδρέου να ζητήσει συγνώμη και να πάρει πίσω όσα διατράνωνε με τα: “λεφτά υπάρχουν”, “κυβερνώ το Ελληνικό διεφθαρμένο σύστημα” κι από την άλλη γιγαντώθηκε η προπαγάνδα (με ένταση στις “παρεμβάσεις” και από το ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο Δεξιό Σύστημα) ότι η οικονομική κρίση είναι τεράστια και λεφτά δεν υπάρχουν.

Κυρίως, η δεξιά προπαγάνδα εξακόντιζε πως τα λεφτά δεν είχαν κλαπεί, ούτε βέβαια... διαφύγει, έως και πολλές 100δες δις, στους παγκόσμιους φοροπαραδείσους.

Επομένως έπρεπε να πληρώσουν για την κρίση οι... εγκληματίες: Εργαζόμενοι-συνταξιούχοι, άνεργοι κλπ, επιβάλλοντας να ενταθούν οι τεράστιες περικοπές μισθών, συντάξεων και οτιδήποτε κοινωνικό/δημόσιο.

Εδώ όμως, έπρεπε

να προπαγανδιστεί η

ΕΝΟΧΗ-ΣΥΝΕΝΟΧΗ ΟΛΩΝ.

Κι αυτό ανέδειξε

το διάγγελμα Πάγκαλου:

“Μαζί τα φάγαμε!”.

Και τα μεν Ιερατεία, η Αριστοκρατία/Πλουτοκρατία, οι μεγάλοι Απατεώνες των δις/τρις, οι Ελίτ, οι Εκμεταλλευτές του λαού, όλο το (ντόπιο και ξένο) Δεξιό Σύστημα, ξεσηκώθηκαν εναντίον και της... συκοφαντίας: “Μαζί τα φάγαμε!”.

Σκοπός όμως του ξεσηκωμού δεν ήταν η διαγραφή του “Μαζί τα φάγαμε!” αλλά να επιβάλλουν, με όλα τα μέσα και κυρίως με τα παραπαχυμένα διεφθαρμένα ΜΜΕ, την... αθωότητά τους.

Όμως το πλήθος, των πράγματι μικροαπατεώνων, έμεινε απροστάτευτο.

Έτσι, όχι μόνο επιβλήθηκε η ενοχή και συνενοχή του λαού με το... τραπέζωμα αλλά, κυρίως, ότι, το πλήθος μικροαπατεώνων, υποχρέωνε τους λίγους αλλά κορυφαίους απατεώνες, τους καπιταλιστές, που... τυχαία περνούσαν από την... Τραπεζαρία, να... κάτσουν να πάρουν ένα... μεζέ.

Μέχρι... μεζέ! Έτσι, για να μην φανούν ακατάδεκτοι και... προσβάλουν το λαό!

Εξού και το “Μαζί τα φάγαμε!”.

Να λοιπόν η Παγκάλεια

μεγάλη επιτυχία:

- Αθώωσε το ΔΕΣ (Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα).

- Ενοχοποίησε το λαό.

Βέβαια, πρέπει να γίνει κατανοητό κι αποδεκτό ότι η Τραπεζαρία στην οποία τρώνε μαζί: οι λίγοι (αλλά μέγιστοι απατεώνες των δις/τρις) και το πλήθος (οι μικροαπατεώνες των ψίχουλων), περιέχει τα πάντα που το ΔΕΣ χρησιμοποιεί προκειμένου η ενοχή και η συνενοχή του κάθε λαού ναναι βαθιά, ευρεία έως γενική, πολύμορφη, πολύπλοκη, αιώνια και βέβαια να εμφανίζεται μονόπλευρη ώστε να στηρίζει τον κορυφαίο Σκοπό: Την Εκμετάλλευση!

Μερικά από τα άπειρα 

 

που το ΔΕΣ 

 

προσφέρει στην Τραπεζαρία

για να ενοχοποιούνται Άπαντες:

Άπειρα είναι αυτά που οργανώνουν και προσφέρουν οι 3 Πυλώνες του, έως Παγκόσμιου, ΔΕΣ στην αιώνια Τραπεζαρία ώστε όλοι (ως αποτέλεσμα ανάγκης ή επιβολής ή επιλογής ή θέσης) να γίνονται ομοτράπεζοι κι έτσι να ενοχοποιούνται, χειραγωγούνται, ελέγχονται και υποτάσσονται.

Ενδεικτικά τα προσφερόμενα, απεικονίζοντας και την ευρύτητα της έννοιας και του περιεχομένου του “Μαζί τα φάγαμε”:

 

- Δισεκατομμύρια τραπεζικές και χρηματιστηριακές πράξεις, νόμιμες/νομιμοφανείς ή παράνομες, κρατικές ή ιδιωτικές, εθνικές έως παγκόσμιες με ποικίλες μορφές όπως χορηγικές, επιδοτούμενες, κινητρικές, επενδυτικές, αναπτυξιακές κλπ συναλλαγές.

- νόμιμη και παράνομη, κάθε μορφής και μεγέθους, τοπική-περιφερειακή-παγκόσμια: οικονομική κλοπή και φορο/εισφοδιαφυγή που διαπράττονται από: θρησκεία, βιομήχανο/καπιταλιστή/ κράτος/επαγγελματία, άνεργο/εργάτη/αγρότη..,

- παγκόσμιο πέπλο προστασίας της απάτης/κλοπής/φοροδιαφυγής κλπ με κάθε νόμιμο ή απατηλό μέσο,

- πολύμορφη/πολύτροπη εκμετάλλευση του άλλου/των άλλων. Όλοι εκμεταλλεύσιμοι και εκμεταλλευτές. Κάποιος εκμεταλλεύεται έως 100δες χιλιάδες, άλλος... έναν. Ακόμη κι ο δούλος το δούλο, ο εργάτης τον εργάτη,

- αδιαφάνεια σε κάθε τομέα,

- άπειρα πολύμορφα ρουσφέτια/χρηματισμοί, με δότες και λήπτες όλους.

- ένοχες προσλήψεις/διορισμοί/προαγωγές/αξιώματα δίχως αξιοκρατία σε κάθε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, στην αυτοδιοίκηση, σωματεία, συνεταιρισμούς,

- τεράστιο πλήθος από οικονομικές αδιαφανείς έως παγκόσμιες συναλλαγές, μυστικές/παράνομες/ τζογαδόρικες. Το απόρρητο των συναλλαγών, οι πολύμορφες υπεράκτιες εταιρείες (offshore company) , οι φορολογικοί παράδεισοι ,

- ανάδειξη: πολιτική/οικονομική/συνδικαλιστική/επαγγελματική/κοινωνική, με άπειρα βρώμικα μέσα που (κανονικά) πρέπει να προκαλούν ξεσηκωμό αντίδρασης,

- πλήθος χαριστικές πράξεις,

- προνόμια σε και από: πρόσωπα/κατηγορίες/επαγγέλματα/ ομάδες/τάξη,

- άπειρες και πολυεπίπεδες πολεοδομικές-κατασκευαστικές-περιβαλλοντικές παραβάσεις,

- απαγόρευση ή άρνηση δικαιωμάτων του άλλου/άλλων- του διαφορετικού- του ξένου- του μετανάστη - του πρόσφυγα, του αλλόθρησκου-του αλλόχρωμου, του με διαφορετικές σεξουαλικές επιλογές,

- διακρίσεις/φανατισμοί: θρησκευτικοί/εθνικιστικοί/φυλετικοί/ταξικοί/κομματικοί/κοινωνικοί,

- ενοχοποίηση του έρωτα-του φύλλου-του αλλόθρησκου-του άσχημου ή όμορφου,

- πολύμορφος, πολύπλευρος αδιάκοπος ο κοινωνικός αυτοματισμός,

- παραβιάσεις νόμων, εκβιασμοί, διαφθορά,

- συντεχνιασμοί, χαφιεδισμοί, κουκουλοφορισμοί, υποτακτικισμοί, δοσιλογισμοί, προδοσίες, τσαρλατανισμοί,

- δίχως όρια: μαφία, μαφίες, μαφιοζισμοί, καουμποϊσμοί,

- οργανωμένος πολύμορφος σκοταδισμός εναντίον της γνώσης, της παιδείας, της επιστήμης, της ιστορίας, της έρευνας, της ανεξιθρησκίας, του σύμπαντος, των ίσων δικαιωμάτων,

- εμπορευματοποίηση των πάντων: παιδιού/γυναίκας/οικογένειας/μαθητή, πίστης, εργάτη/ μέλους σωματείου ή κόμματος, κάθε σχέσης, παιδείας/υγείας/δικαιωμάτων,

- παραγωγή και εμπορία: όπλων/ναρκωτικών/νόθων ή βλαπτικών προϊόντων/παράνομων και κλεμμένων προϊόντων,

- πολύμορφη, πολύτροπη και κάθε μεγέθους εκμετάλλευση, μόλυνση, κακοποίηση της φύσης: Υπόγεια, θαλάσσια, επίγεια, εναέρια, ουράνια,

- πολυεπίπεδοι και πολύτροποι εκβιασμοί αλλά και βιασμοί,

- άπειρα μηχανεύματα, τακτικισμοί, μηχανορραφίες,

- εμπορία ανθρώπων, ειδικά γυναικών/παιδιών,

- πολύμορφος ευρύτατος κατεργαρισμός με απαίτηση: Εγώ, ΜΟΝΟ χρήστης/καταναλωτής. Αλλά, στου γείτονα, τα δικά μας και των άλλων: σκουπίδια/κεραίες/πυλώνες/ ποικίλες διελεύσεις/ εξορύξεις/μόλυνση/παραγωγή ενέργειας/απόβλητα/φυλακές/εργοστάσια..,

- αναξιοκρατία σε κάθε επίπεδο,

- ποικίλα και μέχρι τεράστια εγκλήματα, δολοφονίες, πνιγμούς, τραυματισμούς, αναπηρίες,

- απιστίες, ανομίες, αγυρτείες, διακρίσεις,

- άπειρα λαδώματα/μίζες σε κάθε επίπεδο, από κάθε επίπεδο και σε κάθε ποσό: Από κέρματα μέχρι δις!

- πλάνες, μύθοι, ψεύδη, απάτες, δόγματα,

- πλήθος νοθείες σε κάθε τομέα και παραγωγή, στο συνολικό εμπόριο,

- πλήθος απάτες/αλλοιώσεις/νοθείες εντός κάθε μορφής σωματείου, αυτοδιοίκησης, συλλογικότητας, οργάνωσης, κόμματος, θεσμού, υπηρεσίας,

- νοθείες ιδεολογίας, οραμάτων, θέσεων, πολιτικών,

- προδοσίες: οραμάτων, Τάξης, συντρόφων, φίλων, σχέσεων,

- άπειρες πολύμορφες/πολύτροπες μυθοπλασίες,

- κλοπή, λογοκλοπία, κλεπταποδοχή, αντιγραφή,

- προπαγάνδα: πολυεπίπεδη, πολύμορφη, πολύτροπη, πολυδιάστατη, πολυδιάσπαρτη, πολυσυμμετοχική,

- οργάνωση ή και συμμετοχή και με ειδικούς ρόλους (κυρίως επαγγελματικούς) σε: αδικίες-ψεύδη-προπαγάνδα- εγκλήματα-δολοφονίες-δολιοφθορές -απάτες-βία-απόκρυψη αλήθειας,

- προστασία εγκλημάτων, υπεράσπιση ή αθώωση απατεώνων με χρήση και της “ελευθερίας” του δικαστή ή της “πλάνης”, της δικανικής ή πολιτικής εξαπάτησης,

- ευρύτατη καταπάτηση όρκων: Ηλιαστικού/Ιπποκράτη/ νομικού “τεμένους τῶν Μουσῶν”/ συνείδησης και πίστης,

- συμμετοχή, εθελοντική ή υποχρεωτική, με μικρό ή μεγάλο ρόλο στην: Αλλοίωση/νόθευση ή απόκρυψη: θέσεων-απόψεων-γεγονότων, της ιστορίας,

- συνταγματολόγηση ή νομοθέτηση ή νομολόγηση υπέρ της αδικίας και κατά του δίκαιου,

- συντάγματα που, κατά πως το σχεδιάζει ο συνταγματικός νομοθέτης σε συνδυασμό και με τη νομολογία ανωτάτων δικαστηρίων, προστατεύουν κάθε διεφθαρμένο σύστημα, υποστηρίζουν ακόμη και το τέλειο έγκλημα,

- πίστη/φανατισμός/προβολή, χρήση και υπεράσπιση: θρησκευτικών μύθων, συμβόλων, τεχνασμάτων, αγυρτειών,

- δια της θρησκευτικής απατηλής εξομολόγησης στα άπειρα ιερατεία οργανώνεται να: ενοχοποιούνται συνειδήσεις, διαμορφώνονται συμπεριφορές, πλάθονται πρότυπα, κατηγοριοποιούνται πράξεις σε καλές-κακές, αμαρτωλές-τιμωρούμενες. Κυρίως όμως μεθοδεύεται : απόκρυψη/ συγχώρεση/αθώωση κάθε μεγέθους και πλήθους εγκλημάτων και χρήση τους για να υποτάσσεται ο εγκληματίας, ναναι διαρκώς με το φόβο της αποκάλυψης και της υποχρέωσης να εκτελεί εντολές και φυσικά να χρηματοδοτεί τα ιερατεία, τη θρησκεία,

- πόλεμοι κατακτητικοί, εκμεταλλευτικοί, δουλοκτητικοί, χρήσης κι αρπαγής του πλούτου άλλων,

- πόλεμοι απελευθερωτικοί-εμφύλιοι, γενοκτονίες. Οι εμφύλιοι πόλεμοι προσφέρουν στην Τραπεζαρία μοναδικά προϊόντα που εξακοντίζουν ενοχή και συνενοχή.

- υπονόμευση και εχθρότητα εναντίον κάθε αυτονομίας/αυτενέργειας/αυτοκαθορισμού/ χειραφέτησης/ διεκδίκησης/ απελευθέρωσης.

Αυτά λοιπόν είναι ορισμένα

από τα σερβιρισμένα

στους ομοτράπεζους.

Από το πλήθος των παραπάνω (και όχι μόνο), σερβιρισμένων στην Τραπεζαρία του ΔΕΣ, όλο κι ο καθένας κάτι θαρπάξει.

Κάποιος ψίχουλα. Άλλος, συμμετοχή μέχρι σε ΟΛΑ!

Κάποιος θα σπρωχτεί από ανάγκη ν’ αρπάξει, άλλος θα βαδίσει καμαρωτός και περήφανος.

Όμως, Όλοι! Ή, σχεδόν όλοι!

Και ο Πάγκαλος ήξερε που στόχευε όταν κανονιοβολούσε με το “Μαζί τα φάγαμε”.

Ακόμη κι αν δεν φάει κάποιος κάτι, αρκεί η ανοχή ή η σιωπή απέναντι στην έως Παγκόσμια Απάτη.

Άρα και, ΟΛΟΙ, ένοχοι και συνένοχοι!

Αλλά, οι μέγιστοι απατεώνες, οι 3 Πυλώνες (Θρησκεία + άδικο Κράτος + εκμεταλλευτικό Κεφάλαιο) και οι Εκφραστές του έως Παγκόσμιου ΔΕΣ (Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα), οργανώνουν κι επιβάλλουν με κάθε μέσο την αθώωσή τους!

Απλώς: Περνάμε τυχαία από την Τραπεζαρία, μας καλούν να τραπεζωθούμε, μας τρατάρουνε και, έτσι στα πρόχειρα, τσιμπάμε... κάτι... μαζί τους!

Βέβαια, οι 3 Πυλώνες, με όλα τα άπειρα μέσα τους, ενοχοποιούν το λαό (τον πράγματι ψιχουλατζίδικα ένοχο) ως το μόνο τραπεζωμένο, τον αποκλειστικά ένοχο ή τον κύρια συνένοχο.

Πώς όμως έπρεπε

ν’ αντιδράσουν

Αριστερά και Κινήματα;

Θα περίμενε κανείς, όταν ο Παπανδρέου ξακόντισε τα: “Λεφτά υπάρχουν” και “Το Ελληνικό Σύστημα, είναι το πλέον διεφθαρμένο” ή “Κυβερνώ το Ελληνικό διεφθαρμένο σύστημα”, η Αριστερά να θριαμβολογήσει, να τα κάνει παντιέρα, ν’ απαιτήσει πολύτροπα να μαζευτούν και μοιραστούν τα -και κλεμμένα- λεφτά (δις/τρις), ν’ αναλύσει τις άπειρες μορφές του διεφθαρμένου ΔΕΣ και ν’ αγωνιστεί εναντίον του.

Θα περίμενε κανείς, όταν ο Πάγκαλος ξακόντισε το “Μαζί τα φάγαμε”, να πεταχτεί θαρρετά όλη η Αριστερά, να ξεσηκωθούν: Το όλο Συνδικαλιστικό Κίνημα (με επικεφαλής τις πυραμιδικές ΓΣΕΕ/ΑΕΔΥ/ΑΓΣΣΕ), οι πνευματικοί/φιλόσοφοι/επιστήμονες/πανεπιστημιακοί/ συγγραφείς/καλλιτέχνες/διανοούμενοι, οι μελετητές των Συστημάτων και ν’ απαντήσουν:

Ναι: Αυτό είναι, έτσι λειτουργεί, τούτο μεθοδεύει και γι αυτό αγωνιζόμαστε να καταργήσουμε και ν’ αλλάξουμε το Παγκόσμιο ΔΕΣ (Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα)!

Ναι! Το ΔΕΣ οργανώνει την ενοχή και συνενοχή όλων μας!

Ναι! Έχουμε γίνει θύματα. Πέφτουμε στην παγίδα της ενσωμάτωσης κι έτσι ανεχόμαστε και στηρίζουμε το Σύστημα της Εκμετάλλευσης αντί να το ανατρέπουμε!

Ναι! Έχουν εκφυλιστεί συνειδήσεις (μας)!

Ναι! Γίναμε συνένοχοι στην Εκμετάλλευση βοηθώντας να διαιωνίζεται η καταπίεση!

Αντί λοιπόν οι... καμπάνες Παπανδρέου και

 μετά οι παγίδες Πάγκαλου να λειτουργήσουν αφυπνιστικά, αυτοκριτικά και να γκρεμίσουν το ομοτράπεζον, μετατράπηκαν σε άπειρα κουδουνάκια διαμαρτυρίας, δηλαδή ένοχης (και αυτο)προστασίας.

Ελίτ αριστερών κομμάτων, ΓΣΕΕ κλπ, διαγκωνίστηκαν στην επιστράτευση για την αθώωση του Δεξιού Συστήματος και την ενοχοποίηση του λαού.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2010, Παπαρήγα και Τσίπρας, δήλωναν πως η... διαφθορά δεν είναι πρόβλημα, “Δεν φταίει η διαφθορά για την κρίση” https://www.rizospastis.gr/story.do?id=5899310 .

Επίσης, κατήγγειλαν τη “διαφάνεια” στα κόμματα, επιβεβαιώνοντας ενδείξεις για ομοτραπεζία και αριστερών ελίτ.

Κι αυτό παρότι, η απόλυτη διαφάνεια στα κόμματα, είναι αριστερή απαίτηση και υποχρέωση!

Τώρα δε απαραίτητη και για την απενοχοποίηση.

Νέα, Αριστεράς, τεράστια ήττα!

Η άρνηση λοιπόν της Μεγάλης Αλήθειας του “Μαζί τα φάγαμε” είναι μια βαθιά πολύμορφη ένοχη πράξη που προστατεύει τη Μέγιστη Απάτη.

Αυτή η νέα τεράστια ήττα της Αριστεράς και η επιβεβαίωση της πλήρους υποταγής της βαθιάς διεφθαρμένης συνολικής συνδικαλιστικής και κοινωνικής ελίτ, έκανε τη Δεξιά αντεπίθεση περίπατο (αρχικά με Καραμανλή το 2009 και ακολούθως με Παπανδρέου το 2010), μηχανευόμενη να μην αφήσει τίποτε όρθιο σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικό κράτος, δημόσια περιουσία, με αρπαγή αποθεματικών των ταμείων, πολλαπλή και πολύμορφη κλοπή πλούτου 100δων δις και συνέχιση της διαφυγής τους στους Παραδείσους των απατεώνων.

Η Κορύφωση όμως αυτής της επίθεσης 

συνέβη όταν, η επίσημη κομματική Δεξιά (ΝΔ), έγινε το 2012 ξανά κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον ιδιαίτερα ακραίο Σαμαρά, το δε συγκυβερνόν ΠΑΣΟΚ, με Πρόεδρο πλέον το σκληρά δεξιό Βενιζέλο, κορύφωσε τη δεξιά πορεία του κι έγινε επίσημα, και συγκυβερνητικά, Δεξιά (αλλά, ως... τσόντα της επίσημης Δεξιάς για κάθε χρήση της και να γίνεται ο καρπαζοεισπράκτορας για τα σκάνδαλα συνολικά του ΔΕΣ, το οποίο βέβαια ξέρει πως να αυτοπροστατεύεται).

Το 2012 λοιπόν το πεδίο ήταν πλέον απόλυτα καθαρό, τα κάστρα αντίστασης αποσαθρωμένα/κατεστραμμένα/υποταγμένα, ατροφική κάθε κοινωνική αντίδραση, βαθιά ένοχη η κοινωνική συνείδηση δια του Παγκάλειου: “Μαζί τα φάγαμε” και κυρίαρχη η προπαγάνδα: Λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν.

Πώς αντέδρασε ο Λαός;

Έτσι δε συνέβη αυτό που θα περίμενε κανείς, δηλαδή ισχυρός και συνολικός κοινωνικός ξεσηκωμός απέναντι σ’ αυτήν την ολομέτωπη επίθεση του ΔΕΣ (Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα) κατά των μεγάλων κοινωνικών κατακτήσεων που έγιναν μετά τη Χούντα.

Κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές κατακτήσεις τέτοιες ώστε πρώτη φορά, στη συνολική ελληνική ιστορία χιλιετηρίδων, να καταγράφονται σε τέτοιο μέγεθος, εύρος, ποιότητα και καθολικότητα.

Κατακτήσεις βέβαια που συμβολίζονταν αποκλειστικά με Αριστερή αγωνιστική προέλευση.

Κι όλα αυτά ενοχλούσαν, εξόργιζαν, αγανακτούσαν και προκαλούσαν το ΔΕΣ για αντεπίθεση ώστε να τα πάρει πίσω!

Όπως μεθοδεύει αιώνια μετά από κάθε λαϊκή κατάκτηση.

Γιαυτό κι είχε προετοιμαστεί (ξανά) με επιτυχία ο πλήρης-πυραμιδικός έλεγχος του εργατικού (ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ), συνταξιουχικού (ΑΓΣΑΣΕ), αγροτικού (ΓΕΓΑΣΕ), συνεταιριστικού κλπ Κινήματος και με τη βαθιά βρώμικη συμμετοχή τους στην ομοτραπεζία.

Έτσι, κράτησαν το λαό χειροδεμένο, σε συνδυασμό με την προπαγάνδα της ενοχής/συνενοχής του που κορυφώθηκε κι επιβλήθηκε πλήρως με το Παγκάλειο: “Μαζί τα φάγαμε”. 

Η Αριστερά, πού..;

Από την άλλη, τα αριστερά κόμματα/δυνάμεις/πρόσωπα δε συντονίστηκαν ΑΝΤΙΔΕΞΙΑ αλλά, διασπασμένα, ασυντόνιστα και με ποικίλες στάσεις, εντόπιζαν το πρόβλημα μόνο προσωπικά στον Παπανδρέου και στο διάγγελμα Καστελόριζου κι άφηναν στο απυρόβλητο τη συνολική, ντόπια έως παγκόσμια, Δεξιά.

Ήταν τέτοιο το κατάντημα στις αριστερές ελίτ που όχι μόνο ανέχονταν (ένοχα;) και δεν αντιδρούσαν στην Καραμανλική πρόταση του 2009 για Μνημόνια (και σε όσα καταστροφικά είχε διαπράξει από το 2004) αλλά ούτε κατήγγειλαν ως πολιτικό απατεώνα τον Αντώνη Σαμαρά που αυτοπροβαλλόταν (και με τα απατηλά Ζάππεια) ως αντιμνημονιακός.

Δηλαδή, προστάτευαν τον Πρόεδρο της ΝΔ, δηλαδή την επίσημη έκφραση της ελληνικής Δεξιάς, δηλαδή το ελληνικό ΔΕΣ.

Και, επακόλουθα, το Παγκόσμιο ΔΕΣ (Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα).

Νέα οδύνη (και) από

Μίκη Θεοδωράκη

Αποτελεί μνημείο οδύνης το ότι ο Μεγάλος Μίκης Θεοδωράκης άφησε να “νοθευτεί” η ιστορία του (ξανά, όπως και κατά το καταστροφικό 89), καλώντας (και από τα Προπύλαια μαζί με ανόητους πανεπιστημιακούς/συνταγματολόγους) το δεξιότατο, σε κάθε επίπεδο, Σαμαρά να... μην υποκύψει και εφαρμόσει Μνημόνια.

Μάλιστα! Τέτοια, εξ αριστερών, καταντήματα:

Να μην... υποκύψει η Δεξιά στον εαυτό της κι εφαρμόσει, η ίδια, τα... Μνημόνιά της.

Αυτά δηλαδή που αποτελούν τη στρατηγική της ενάντια στις λαϊκές κατακτήσεις. Ένα από τα

μέσα της Δεξιάς για την αρπαγή του λαϊκού πλούτου, την αδιάκοπη εκμετάλλευση.

Και, έτσι αθωωμένος ο Σαμαράς, αναρριχήθηκε στην πρωθυπουργία.

Μαζί δε με το Βενιζέλο (τον ποιο ειδικό να κορυφώσει τη δεξιά πορεία του ΠΑΣΟΚ), επέβαλαν την πλέον σκληρή μορφή των Μνημονίων που δέσμευαν μακροχρόνια την κάθε κυβέρνηση.

Και φυσικά, με ειδικό σχεδιασμό, δέσμευαν την επερχόμενη Αριστερή ώστε να ενοχοποιήσουν την Αριστερά για τα δεξιά Μνημόνια.

Και όμως, η εξ αριστερών κριτική κι αντίδραση, ήταν χαλαρή, σχεδόν χαϊδευτική!

Αλήθεια, η... ομοτραπεζία, πόσο ρόλο έπαιζε;

Το Κίνημα

των ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ

Βέβαια, από το 2010, άρχισε να εμφανίζεται το Κίνημα των Αγανακτισμένων.

Κίνημα ελπιδοφόρο με παγκόσμια προβολή και ενδιαφέρον.

Κίνημα, όμως, με εσωτερικές αντιφάσεις, ιδιοτέλειες, διαφοροποιήσεις, επιδιώξεις.

Κίνημα που υποκατέστησε και τις υπόδουλες ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ κλπ δίνοντας βάθρο διαλόγου, ζυμώσεων, προβληματισμού, συντονισμού, οργάνωσης, αντίστασης και διεθνοποίησης της αντίθεσης που εξέφραζε.

Κίνημα πολύμορφο που προέβαλε μεν αριστερό λόγο (κυρίως στην κάτω Πλατεία Συντάγματος αλλά και Πανελλαδικά) αλλά που μολυνόταν ταυτόχρονα από την παρουσία, στην Άνω, της ακροδεξιάς, ειδικά της δεξιοναζιστικής ΧΑ.

Οι αριστερές δυνάμεις δεν “έδιωξαν” από το 

Σύνταγμα τους ναζιστές που επεδίωκαν από τη μια την... κάθαρσή τους κι από την άλλη, κυρίως, το θόλωμα/κουκούλωμα του δεξιού τους ρόλου, δηλαδή του ρόλου της υπονόμευσης του αντιδεξιού/αντιμνημονιακού κινήματος (όπως ακριβώς και η ΝΔ/Σαμαράς).

Οι ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ υπονομεύτηκαν πολύμορφα. Και από εσωτερικές αντιφάσεις και ιδιοτέλειες. Οι ιδιοτελείς (συνήθως άκαπνες εξουσιαστικές) ελίτ, πάντα-παντού παρούσες.

Όμως, άφησαν το αποτύπωμα και συνέβαλαν στις πολιτικές διεργασίες κι εξελίξεις.

“Πάω και με το διάολο..!”

Με ανοχή στην παρουσία της ΧΑ και “συνεργασίες” με δυνάμεις που δε σχετίζονται με αγώνες κατά του ΔΕΣ (Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα), αναδείχτηκαν και συμπεριφορές που πολλάκις ακούγονται από αριστερές ελίτ : “Πάω και με το διάολο..!”.

Στο βαθμό λοιπόν που αριστεροί... πάνε και με το διάολο (το έχει πει και ο Τσίπρας), πάντοτε κερδίζει ο... θεός, δηλαδή το ΔΕΣ (Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα) αφού, οι... διάολοι, δεν είναι ο “Διάβολος”, αλλά εκμεταλλευτικοί μηχανισμοί με τους εκφραστές τους.

Έτσι, με τη μη αποκάλυψη της απάτης ΝΔ/Σαμαρά έως και της ΧΑ και με την παρουσία τους στην Άνω Πλατεία Συντάγματος, φθάσαμε στο κατάντημα να απαιτεί και να καρπωθεί αντιμνημονιακούς τίτλους η συνολική, έως ναζιστική, Δεξιά. Και μάλιστα, με αριστερή ανοχή.

ΝΔ/Σαμαράς δε (και με αυτήν την αριστερή αθώωσή τους) πέτυχαν μια τεράστια λαϊκή σύγχυση/ανοχή και, ως κυβέρνηση πλέον με το δεξιό ΠΑΣΟΚ, μπόρεσαν ευκολότερα να συντρίψουν το λαό με τα πλέον σκληρά μνημόνια του Παγκόσμιου ΔΕΣ.

Τα καταστροφικά αποτελέσματα τα υπεστήκαμε, τα υφιστάμεθα (και θα..!).

Η ιστορική ΣΥΡΙΖΑική

του 2012

έκπληξη-ανατροπή

Στις εκλογές 2012 είχαμε μια πολιτική ανατροπή αφού ο ΣΥΡΙΖΑ εξέπληξε ζητώντας,

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ψήφο διακυβέρνησης κι όχι διαμαρτυρίας, όπως -αντιαριστερά- ζητούσε έως τότε.

Δηλαδή, έκανε αυτό που πρέπει να κάνει κάθε αριστερό κόμμα, ανεξάρτητα από τη δύναμή του.

Να είναι δηλαδή έτοιμο, σ’ όλα τα επίπεδα, να ζητά σταθερά να κυβερνήσει και να υφίσταται τις όποιες, μικρές ή μεγάλες, συνέπειες-φθορές μιας τέτοιας επιλογής ή και εκδοχής.

Αριστερά που ζητά ψήφο για αντιπολιτευτικό ρόλο και παραπέμπει στο (και άγνωστο) μέλλον δεν κινεί την ιστορία, υποστυλώνει το ΔΕΣ και υπονομεύει το Αριστερό Όραμα για Κοινωνία δίχως Εκμετάλλευση. Τον Κομμουνισμό!

Η εκτίναξη ΣΥΡΙΖΑ

Ο λαός λοιπόν το 2012 (επειδή δε φοβάται αλλά αντίθετα ζητά, σταθερά, από την Αριστερά να κυβερνά), συνέτριψε το προδοτικό ΠΑΣΟΚ, τσάκισε τη ΝΔ κι εκτίναξε το ΣΥΡΙΖΑ από το 3% σε ποσοστά απίστευτα.

Τελικά, το 2015 με το 37%, ο Λαός έδωσε στο ΣΥΡΙΖΑ την πρωτιά για διακυβέρνηση (όχι για... εξουσία όπως ηδονίζονται κάποιοι άκαπνοι/άοσμοι), απαιτώντας ν’ αναδειχθεί μια Αριστερή βαθιά πολύπλευρη σύγκρουση με το διεφθαρμένο συνολικό Δεξιό Σύστημα.

Απαίτησε ο Λαός από το ΣΥΡΙΖΑ να 

 τον απαλλάξει από τις προδοσίες του ΠΑΣΟΚ και να τον απελευθερώσει από τις ενοχοποιήσεις που του επέβαλε το ΔΕΣ, με την ισχυρή συμβολή και του “Μαζί τα φάγαμε”. 

Ο Λαός, επανέλαβε ισχυρά την απαίτησή του για Αριστερή πορεία με το Δημοψήφισμα και τις νέες εκλογές στο 2015.   

Από πλευράς Αυτόνομης Αριστεράς, η πρόθεση/πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για διακυβέρνηση, στηρίχθηκε/ζετε ανεπιφύλακτα κι ανυστερόβουλα.

Η άρνηση όμως του ΚΚΕ, έστω για ψήφο ανοχής αλλά με πολύ αυστηρές προϋποθέσεις, οδήγησε σε ημιαριστερή κυβέρνηση με αρκετές επιπτώσεις λόγω και του ακραία δεξιού κυβερνητικού εταίρου, τους ΑΝ.ΕΛ.

Ο ρόλος Καμένου/ΑΝ.ΕΛ.

Ο σκληρά δεξιός, δολοπλόκος, παμπόνηρος Καμένος επεδίωξε (στα πλαίσια των ποικίλων ενδοδεξιών συμφερόντων/αντιθέσεων και δημιουργώντας το κόμμα ΑΝεξάρτητοι ΈΛληνες) να προκαλέσει ένα πέπλο σύγχυσης κι αθώωσής του για τη Δεξιά πολιτική καταγωγή και πορεία του, για τα Μνημόνια κι όσα εγκλήματα αναδεικνυόταν που διέπραξε η Δεξιά.

Έτσι, μέσα στην καλά οργανωμένη συνολική Αντιμνημονιακή σύγχυση, ο με δεξιά πονηριά και κατεργαριά Καμένος, το μεθόδευσε όχι μόνο με συνθηματικές διαφοροποιήσεις και προβολή της ανάγκης να βγούμε από τα Μνημόνια αλλά και με επιδίωξη να φανεί ότι βρίσκεται στον αντίποδα των μεγάλων σκανδάλων που διέπραξε η Παράταξή του και επιπλέον ότι συμπορεύεται με την προσπάθεια για κάθαρση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ,

δεν είχε αυτοδυναμία το 2015

Έτσι, ή θαπρεπε ναχει την ανοχή άλλων κόμματων ή να συγκυβερνήσει.

Διαφορετικά, να παραιτηθεί και να γίνουν πάλι εκλογές.

Όμως, με αβέβαιο το αποτέλεσμα για αυτοδυναμία.

Είναι γνωστό ότι συνολική Δεξιά (ΝΔ,ΠΑΣΟΚ, ΧΑ, ΠΟΤΑΜΙ, ΕΚ) είχαν/έχουν στρατηγική επιλογή το γκρέμισμα, την ήττα της Αριστεράς.

Εξού και η “Αριστερή Παρένθεση” που είχε σχεδιαστεί.

Γι αυτό και, από... 24 Γενάρη 2015, ζητούν συνεχώς εκλογές και κάνουν τα πάντα να φθαρεί και πέσει η Κυβέρνηση!

Το ΚΚΕ είχε δηλώσει ότι δεν πρόκειται να στηρίξει ή ανεχθεί κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Ήταν σαφές, και το επιβεβαιώνει απόλυτα και αδιάκοπα στη συνέχεια ότι, αφού δε διαχωρίζει το ΣΥΡΙΖΑ από τη Δεξιά, προτιμά την εξουσία της Δεξιάς.

Έτσι, έμενε ο  Τσίπρας και το διαολάκι Καμένος.

Αφού ο Καμένος, πέρα από την εξουσιομανία του, επιδίωκε και την εξιλέωσή του, βρήκε ευκαιρία να βαπτιστεί σε αριστερή κολυμβήθρα κι έτσι προσφέρθηκε να τα πετύχει συνεργαζόμενος με το ΣΥΡΙΖΑ.

Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ, μη έχοντας άλλη επιλογή, συμβιβάστηκε και επέλεξε “να πάει και με το διαολάκι”.

Ερμήνευσε και του βγήκε ικανοποιητικά ότι, 

 Καμένος/ΑΝΕΛίτες, θέλοντας να ικανοποιήσουν τις επιδιώξεις τους, θα διευκόλυναν την Αριστερή διακυβέρνηση σε σημαντικές επιλογές. Επιπλέον, διέβλεψε πως δυνάμεις και των ΑΝΕΛ μπορούσαν να απεγκλωβιστούν από τη Δεξιά.

Έτσι, συναντήθηκαν αντίθετες επιδιώξεις και είχαμε την ημιΑριστερή Κυβέρνηση.

Η υστεροβουλία και από τις δύο πλευρές, εμφανέστατη. Και, βέβαια, για ποιο σκοπό την αξιοποιούσε ο καθένας.

Σίγουρα, χωρίς να σημαίνει ότι δε γίνεται καθημερινά απ’ όλους μας, ο ιστορικός θαχει να πει πολλά για όλα τα παραπάνω. 
Τα θετικά κι αρνητικά. Τα αποτελέσματα των επιλογών όλων.

Θα αξιολογήσει και τη συνολική στάση του ΚΚΕ. Κυρίως, όταν θα ζητά συγνώμη. Ξανά!

Αλλά, ο ιστορικός θαχει να πει πολλά και για το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προτίμησε να “πάει με το διαολάκι” αντί να στείλει το λαό, ξανά, στο “διάολο” (δηλαδή στις αγκάλες της Δεξιάς) και ν’ αυτοδιαφημίζεται ως καθαρός, ότι δε λέρωσε τα χέρια του, μένει συνεπής στις αρχές του και, αραγμένος στην πολυθρόνα, ν’ αποκοιμηθεί περιμένοντας μια άλλη, μελλοντική... Παρουσία.

ΣΥΡΙΖΑ

ο απροετοίμαστος!

Απ’ ότι βέβαια φάνηκε, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε προετοιμαστεί προγραμματικά και για σύγκρουση με το Ντόπιο έως Παγκόσμιο ΔΕΣ (Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα).

Το πρώτο δηλαδή που έπρεπε ναχε μελετήσει και σχεδιάσει.

Νόμισαν πως η Δεξιά θα τους έλεγε: Βρε, τι... όμορφα παιδιά οι... αριστερούληδες.
Καθίστε στους θρόνους και: ό,τι-όσα-όποια-όπως-όπου θέλετε. Αιτείτε, και τα πάντα δοθήσονται υμίν!

Οι εξελίξεις (ουσιαστικά από Μάρτη 2015 που ο... Ίππος Λαφαζάνης κάλεσε τη Δεξιά να της παραδώσει την εξουσία) έδειξαν ότι, από το 2012, ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ περισσότερο αγωνιούσαν κι οργάνωναν τον εσωτερικό κομματικό έλεγχο αλλά και ρόλους στις εξουσιαστικές κυβερνητικές δομές.

Πώς αντεπιτέθηκε

το Παγκόσμιο ΔΕΣ;

Αντίθετα με τη μη προετοιμασία ΣΥΡΙΖΑ ν’ αντιμετωπίσει την αντεπίθεσή του, το Δεξιό Σύστημα (ελληνικό-ευρωπαϊκό-παγκόσμιο) είχε οργανωθεί και προετοιμαστεί κατάλληλα.

Εξ ου και η “ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ”.

Ορθωνόταν το ΔΕΣ ως, μέχρι Παγκόσμιο, τείχος απέναντι σε κάθε τι που θα το αμφισβητούσε.

Απειλούσε, απαιτούσε, εκβίαζε, επιτίθετο πολύμορφα-πολύτροπα-πολυεπίπεδα.

Τα Grexit αιωρούνταν πολύμορφα, πολύτροπα, πολύπλευρα!

Έτσι, με όλα τα ισχυρά μέσα που διέθετε το ΔΕΣ, δεν επέτρεπε καμιά πολιτική που θα προέβαλε αριστερά στίγματα ή συμβολισμούς από προηγούμενες κατακτήσεις και κυρίως για νέες. Κι αυτό παρότι το “Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης” δεν ήταν ανατρεπτικό.

Ιδιαίτερα, σε ευαίσθητους κοινωνικούς τομείς (συντάξεις, μισθούς, προσλήψεις, ιδιωτικοποιήσεις κλπ),  το ΔΕΣ υπήρξε επιλεκτικά επιθετικό και απαιτητικό.

Διατράνωνε η Διεθνής Δεξιά 

(Ευρωπαϊκοί Θεσμοί+ΔΝΤ) ότι δε θα πρόδιδε/υπονόμευε τη Ντόπια (ελληνικά κόμματα, δικαιοσύνη, ΣΚ) επιτρέποντας να φανεί κάποια νίκη της Αριστεράς, ιδιαίτερα στους κοινωνικούς τομείς τους οποίους είχε ήδη κατακρεουργήσει.

Δε θα επέτρεπε ν’ αμφισβητηθούν και χαθούν όσα, μέχρις 2015, είχαν επιβληθεί, εμπεδωθεί και κερδηθεί και από την οργανωμένη δράση του “Μαζί τα φάγαμε”.

Έπρεπε κυρίως ν’ αποδειχθεί, παγκοσμίως, ότι η Αριστερά ηττάται παντού!

Όμως, το κυριότερο, το πλέον σημαντικό που ήθελε να εμπεδωθεί σ’ όλους τους λαούς που αγωνίζονται, ήταν και είναι η αθώωση του ΔΕΣ (Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα).

Από τη μια λοιπόν επέβαλε παντοιοτρόπως στην Αριστερά να εφαρμόσει σκληρές δεξιές πολιτικές (μνημόνιο με κόψιμο και συντάξεων, ιδιωτικοποιήσεις κλπ) αλλά από την άλλη, και με ιδιαίτερο πάθος από τη ντόπια Δεξιά, εξακόντιζε ότι πρόκειται για επιλογές της ίδιας της Αριστεράς.

Προέβαλε έτσι, παγκόσμια, τη μη ύπαρξη άλλης πολιτικής, πλην της Δεξιάς.

Επιτυγχάνοντας δε τα παραπάνω, προπαγανδίζεται, για να επιβληθεί ως παγκόσμια κυρίαρχη αντίληψη, ότι:

Όλοι το ίδιο είμαστε! Όλοι το ίδιο είναι! Όλοι τα ίδια κάνουν/με.
 

Έτσι, από την ενοχοποίηση με το Παγκάλειο: 
  
"Μαζί τα φάγαμε"

φθάσαμε στο ταυτιστικό και στρατηγικό: 

"Όλοι το ίδιο είμαστε/είναι" 

Επιστράτευση

και αριστερών υποστυλωμάτων!

Το Δεξιό Σύστημα, αξιοποίησε μεν στο έπακρον τον πρώην αριστερό Πάγκαλο, αλλά εξασφάλισε κι άλλες αριστερές εφεδρείες.

ΔΙΧΩΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΥΠΟΣΤΥΛΩΜΑΤΑ, 

Η ΔΕΞΙΑ ΘΑΧΕ ΓΚΡΕΜΙΣΤΕΙ. ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ!

Όταν αριστεροί, άτομα ή συλλογικότητες, προδίδουν και ενσωματώνονται στη δεξιά ή μετατρέπονται σε υποστυλώματα της Δεξιάς, γίνονται περισσότερο επικίνδυνοι για τους λαούς απ’ ότι η ίδια η Δεξιά. Αδίστακτοι γενίτσαροι!

Λαφαζανισμός λοιπόν, Κωνσταντοπουλισμός, άοσμοι/άχρωμοι/ευκαιριολάτρες/υστερόβουλοι καθηγητάδες, λειτούργησαν ως... Δούρειοι, διαγκωνιζόμενοι εντός της Δεξιάς αντιμνημονιακής σύγχυσης, χωρίς να παρουσιάζουν εναλλακτικό Αριστερό δρόμο και χρησιμοποιώντας τους πλέον βρώμικους αήθεις μεθόδους και χαρακτηρισμούς εναντίον των, πριν λίγο, συντρόφων τους.

Εναντίον αυτών τους οποίους, πριν δευτερόλεπτα, προέβαλαν στο λαό (εξαπατητικά- ψηφοθηρικά;) ως σωτήρες και τον καλούσαν να τους επιλέξει ως τη μοναδική ορθή επιλογή για τη σωτηρία του!

Δεν ασκούν πολιτική κριτική με θέσεις και αντιθέσεις, με επιχειρήματα αλλά συναγωνίζονται το δεξιό άθλιο χυδαίο λόγο.

(Θύμισαν το 1985. Τότε που, διαγραμμένοι ΠΑΣΚίτες, αντί αριστερό πολιτικό λόγο απέναντι στη δεξιά στροφή του ΠΑΣΟΚ, ανέδειξαν συμπεριφορές μέχρι καταγωγίου και περιφέρονταν/προσφέρονταν. Γι αυτό και δημιουργήθηκε η ΑΑΣΚΙ, η οποία δε συμπορεύτηκε).

ΛΑΦΑΖΑΝΗσμός: 3Α Δεξιά!

Το πλέον χαρακτηριστικό: 2 μήνες μετά τις εκλογές, το Μάρτη του 2015, αν και υπουργός ο Λαφαζάνης, με τεχνογνωσία 89,  καλούσε τη Δεξιά να της παραδώσει την... εξουσία (ενδεικτικά, εδώ: http://autenergos.blogspot.gr/2015/05/blog-post_4.html ).

Το “οργάνωσε” βέβαια καλύτερα, μετά 5 μήνες, με τη διάσπαση, πιστεύοντας σε ΛΑΦΑΖΑΝΗο εκλογικό θρίαμβο κατακρημνίζοντας το ΣΥΡΙΖΑ (αφού η Δεξιά τους στήριζε και τους προέβαλε παντοιοτρόπως). Αλλά, απέτυχε. Συνετρίβη! (βλέπε εδώ: http://autenergos.blogspot.gr/2015/07/1989.html ).

Και τίθεται καίριο το ερώτημα:

Όταν η Δεξιά μιλούσε για “Αριστερή Παρένθεση”, γνώριζε κάτι και για τα Λαφαζάνηα, Κωνσταντοπούλεια κλπ υποστυλώματα; Τα οποία όμως ο λαός συνέτριψε;

Ο Αριστερός λαός συχνά εξαπατάται, λαθεύει, έχει σύγχυση ή αδυναμίες για τις επιλογές του αλλά ξέρει ποιον, πως, γιατί και πότε να τιμωρεί!

Προτεραιότητα του ΔΕΣ:

Το συνολικό στραπατσάρισμα

της Αριστεράς

Φυσικά, η Παγκόσμια Δεξιά, έχοντας έτσι κι αλλιώς την Εξουσία, ενδιαφερόταν περισσότερο να δει στραπατσαρισμένη την Αριστερά.

Αυτό που ο Βενιζέλος συνταγματοποίησε ως “Στρατηγική Ήττα του ΣΥΡΙΖΑ”, της

Αριστεράς. Κι έγινε η παντιέρα συνολικά της Δεξιάς.

Επιπλέον το ΔΕΣ (Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα) ηδονιζόταν παρακολουθώντας τους... Δούρειους Ίππους να σέρνονται -ξευτελισμένοι- συνεχώς πίσω του, ικετεύοντας το Σύστημα για τα... ανταλλάγματα από τις... προσφορές τους προς αυτό.

Αλλά και παρακαλώντας το (προκειμένου να... δικαιωθούν) για γρήγορη πτώση της Κυβέρνησης και του, ήδη ιδιαίτερα προβεβλημένου και αναγνωρισμένου διεθνώς, Τσίπρα.

Αντίθεση

Ντόπιας και Παγκόσμιας Δεξιάς

Από την άλλη, η ελληνική Δεξιά, πέρα από τον πόθο να ξαναγίνουν γρήγορα εξουσία ώστε ν’ απολαμβάνουν και προσφέρουν τα προνόμιά της, εκτός από το φόβο μήπως η Αριστερά ριζώσει κυβερνητικά για 4ετίες, υπήρχε/υπάρχει και ο τεράστιος τρόμος μήπως (αν η Αριστερά δείξει συνέπεια) βγαίνουν στην επιφάνεια κι αναδείχνονται τα ουρανομήκη πολύμορφα σκάνδαλα 100δων δις έως τρις που διέπρατταν και διαπράττουν οι ντόπιες συστημικές εκφράσεις της Δεξιάς κι αποκαλυφθεί τι, πράγματι, βρώμικο κρύβεται πίσω από το απατηλό: “Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια”.

Γι αυτό (στα πλαίσια και των ενδοδεξιών αντιθέσεων/συμφερόντων) ζητούν συνεχώς και εκλογές.

Δείχνοντας όμως βιασύνη έναντι της Διεθνούς Δεξιάς η οποία έχει ως προτεραιότητα τη συνολική συντριβή της Αριστεράς, αδιαφορώντας αν αποκαλυφθούν κάποια σκάνδαλα και πληγούν λίγα πρόσωπα της ελληνικής Δεξιάς.

Ή, ακόμη, δείχνοντας αδιαφορία αν δεν εξυπηρετούνται όλα τα συμφέροντα των Πυλώνων της ντόπιας Δεξιάς. Κι αν, το Παγκάλειο “Μαζί τα φάγαμε”, δεν πιάσει για όλους στο σκέλος της αθώωσης.

Αδυναμία πτώσης με...χούντα

Βέβαια, υπάρχει και κάτι άλλο σημαντικό!

Η Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια Δεξιά (σ’ αντίθεση με τη θολωμένη/ντοπαρισμένη Ντόπια που φαντασιώνεται ότι: Με το νυχάκι της η Παγκόσμια να γκρεμίζει το ΣΥΡΙΖΑ), μπορούσε και μπορεί να διαπιστώνει τις τεράστιες δυσκολίες να πέσει με ειρηνικά μέσα η ημιΑριστερή Κυβέρνηση.

Και, οι καλές εποχές γι ανατροπές με επιβολή μιας χούντας, δεν είναι εύκολες.

Έβλεπε το Παγκόσμιο ΔΕΣ(Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα) πως, οι κάποιες νίκες του με επιβολή δεξιών πολιτικών, δεν μπορούσαν να υπονομεύσουν τη δυναμική Κυβέρνησης/ΣΥΡΙΖΑ η οποία έχει αλλεπάλληλες εκλογικές νίκες, λαϊκή στήριξη και διεθνή έμπρακτη κινηματική συμπαράσταση (με ιδιαίτερη παγκόσμια προβολή/αποδοχή του Α.Τσίπρα).

Αποδοτική η αντεπίθεση ΣΥΡΙΖΑ

Επιπλέον, γινόταν ευρύτατα εμφανής και αποδοτική η αντεπίθεση που ανέπτυξε ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά το πρώτο ξάφνιασμα από τα... χαστούκια του ΔΕΣ.

Αντεπίθεση με: 

Πολιτικές ιδιαίτερα θετικές και σε πολλούς τομείς στο εσωτερικό και εξωτερικό, αντιπαραθέσεις με τη Δεξιά για τις συνεχείς αντιλαϊκές απαιτήσεις της, σημαντικές ποικίλες κοινωνικές πολιτικές και παροχές, εφαρμογή διαφορετικών πολιτικών απ’ αυτές που το ΔΕΣ πίεζε/απειλούσε, πρωτοβουλίες κι αποφάσεις για πρωτόγνωρα δικαιώματα σε τμήματα του λαού, κυρίως σε ειδικές πολύ καταπιεσμένες κατηγορίες. Μεταξύ αυτών και οι μετανάστες.

Και, φυσικά, οι μεγάλες ειρηνικές και γεωπολιτικές ιστορικές πρωτοβουλίες στα Βαλκάνια (στην ιστορία πλέον το Μακεδονικό) κι ευρύτερα στη Μεσόγειο.

Η εξωτερική, διαπίστωνε και

αδυναμία της εσωτερικής Δεξιάς

Διαπίστωνε, επίσης, η εξωτερική Δεξιά πως η συνολική εσωτερική Δεξιά (ΝΔ/ΠΑΣΟΚ/ΧΑ/ ΠΟΤΑΜΙ/Λεβέντηδες κλπ) όχι μόνο δεν είχε καταφέρει να κυριαρχεί αλλά κι ούτε να προκαλέσει μεγάλες πληγές σε Κυβέρνηση/ΣΥΡΙΑΖΑ παρά:

- την οργανωμένη επίθεση από τη συνολική Δεξιά με τις ποικίλες εκφράσεις της,

- την τεράστια βοήθεια που προσέφερε στην εσωτερική Δεξιά το Παγκόσμιο ΔΕΣ με την Τρόικα (Ευρώπη+ΔΝΤ),

- την καθοδηγούμενη υπονόμευση του ΣΥΡΙΖΑ από μέσα (ειδικά με ΛΑΦΑΖΑΝΗσμό),

- την ενορχηστρωμένη/καλοταϊσμένη απίθανη προπαγάνδα σχεδόν του συνόλου των ΜΜΕ,

- το ότι η εσωτερική Δεξιά στην Ελλάδα ποδηγετεί και χρησιμοποιεί το σύνολο του συνδικαλιστικού/ αυτοδιοικητικού/ συνταξιουχικού κινήματος.

- και βέβαια, χωρίς καμιά ανοχή στο ΣΥΡΙΖΑ από άλλες μεγάλες αριστερές δυνάμεις/κόμματα.

Αυτή η αντοχή Κυβέρνησης/ΣΥΡΙΑΖΑ από 

τη μια και η αδυναμία της εσωτερικής Δεξιάς από την άλλη, υποχρέωνε δυνάμεις της εξωτερικής Δεξιάς (στα πλαίσια και ενδοΔεξιών αντιθέσεων και συμφερόντων ) να προσαρμόζονται και να συμβιβάζονται με απαιτήσεις ή διαφοροποιήσεις της Αριστεράς.

Ενδεικτικά: Τα μερίσματα που μοίραζε, η μη περικοπή των συντάξεων, υγεία σε όλους και πολλές άλλες κοινωνικές παροχές.

Δεν εξυπηρετεί το ΔΕΣ

η προβολή ατέρμονης

σύγκρουσης με την Αριστερά.

Και με ήττες του.

Εκτιμούσε/εκτιμά ακόμη η εξωτερική Δεξιά πως δεν την εξυπηρετεί μια (έως παγκόσμια) συνεχή προβολή της Αριστεράς ότι συγκρούετε με πολιτικές που αποδεικνύονται ως αντικοινωνικές και τις οποίες οργανώνει να επιβάλλει το ΔΕΣ και στην Ελλάδα.

Ανησυχούσε να εμπεδώνεται παγκόσμια (λόγω και της διάρκειας της... προβολής) αυτό που προσπαθεί να κρύβει παντοιοτρόπως, ότι δηλαδή η Δεξιά είναι ο Φορέας της δυστυχίας των λαών, των αντικοινωνικών πολιτικών, της Εκμετάλλευσης.

Πολύ δε περισσότερο όταν εμφανίζονται και ήττες του Παγκόσμιου ΔΕΣ (Τρόικα= ΔΝΤ+Δεξιά Ευρώπη, όπου συμπεριλαμβάνεται και η Ελληνική).

Ψευδή-κατασκευασμένα

τα στοιχεία από το ΔΕΣ

Επιπλέον, άρχισαν ν’ αποκαλύπτονται, παγκόσμια ότι, τα στοιχεία που προέβαλε το ΔΕΣ (ως Τρόϊκα ή Θεσμοί) για να επιβάλλει τα πλέον σκληρά Μνημόνιά του, τη φτώχεια και δυστυχία στην Ελλάδα, ήταν λάθος, μη πραγματικά, ψευδή, κατασκευασμένα.

Όλα αυτά, βέβαια, κουκουλώνονται όχι μόνο από το σύνολο των μέσων και ΜΜΕ που διαθέτει η εσωτερική Δεξιά στην Ελλάδα (για να μην αποκαλύπτεται η συμμετοχή της και στην κατασκευή τους) αλλά και εξ αιτίας υστεροβουλιών σε τμήματα της Αριστεράς.

Όμως, σε παγκόσμιο επίπεδο αποκαλύπτονται, γίνονται συμπαθή τα επιχειρήματα της Αριστερής Ελληνικής Κυβέρνησης και ταυτόχρονα πλήττεται το κύρος του ΔΕΣ (Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα).

Γι αυτό, η εξωτερική Δεξιά νέρωνε λίγο το κρασί της προκειμένου να μην προβάλλεται η

αδυναμία της γι απόλυτη επιβολή των πολιτικών της και για μη συντριβή μιας Κυβέρνησης

με αριστερό κορμό.

Και μάλιστα, οι συνειρμοί να συσχετίζουν αυτήν την αδυναμία της με Αριστερή αντίσταση. Το χειρότερο, να ερμηνεύεται και ως ήττα του ΔΕΣ.

Έτσι, από τις ήττες της στο ξεκίνημα το 2015, η Αριστερή Κυβέρνηση έφθασε στις μικρές μεν αλλά πολλές και συμβολικές νίκες.

Οργανωμένο θόλωμα

και ως... ηρεμιστικό

για την εσωτερική Δεξιά

Όμως, οργανώνεται ένα συνεχές πολύμορφο θόλωμα κάθε νικηφόρου τοπίου, με:

Πλήθος παρεμβάσεων, δηλώσεις, εκθέσεις κλπ κορυφαίων παραγόντων ή θεσμών ή και ανώνυμων κύκλων της Δεξιάς από Ευρώπη, ΔΝΤ, Αγορές κλπ.

Μόλις υπάρξει ένα θετικό νέο, μια Αριστερή επιτυχία/νίκη, 

κατασκευάζεται κι εξακοντίζεται από πολλά κέντρα μια μικρή ή μεγάλη θολούρα η οποία ακολούθως, με όλα τα μέσα/ΜΜΕ, επιβάλλεται κι ως είδηση ώστε να ηρεμεί λίγο η εσωτερική Δεξιά (ΝΔ/ΠΑΣΟΚ & σια), να ικανοποιούνται απαιτήσεις της για πανΔεξιά συμπαράσταση, ν’ αναπτερώνονται οι προσδοκίες της για συνεχή υπονόμευση Κυβέρνησης/ΣΥΡΙΑΖΑ και να μη δείχνει συνεχώς πανικοβλημένη.

Ή, τέλος πάντων, με τις θολούρες, να παραμερίζεται λίγο το πέπλο απογοήτευσης ότι μπορεί να μείνει για πολλά χρόνια χωρίς καρέκλα, δίχως την εξουσία και τις ηδονές της.

Ακόμη, να μετριάζονται οι εφιάλτες της Δεξιάς από τα τεράστια σκάνδαλά της, αν η Αριστερά δε συμβιβαστεί και συνεχίσει να τα ερευνά/αποκαλύπτει αλλά και να δικαστούν οι πάσης φύσεως δράστες σκανδάλων, όπως απαιτεί ο λαός.

Κυρίως, λαϊκή απαίτηση να επιστραφούν τα κλεμμένα δις/τρις.

Απαίτηση με τιμωρητικές διαθέσεις για κάθε συμβιβασμό/εκτροπή.

Παρότι οι Φορείς, στο όλο σύμπλεγμα της Δικαιοσύνης, καταγράφονται (με μικροεξαιρέσεις) ως ισχυρό εργαλείο της Δεξιάς.

Όμως, το θόλωμα,

πολλές φορές ξεθαμπίζει.

Κι αυτό, ναι μεν εξ αιτίας κάποιας ιδιαίτερης οργάνωσης και αντεπίθεσης από τη ΣΥΡΙΖΑκυβέρνηση, ενθαρρυμένης και μετά από νίκες.

Κυρίως, όμως, εξ αιτίας ενδοδεξιών αντιθέσεων/συμφερόντων ή αποτυχίας της αδιάκοπης προπαγάνδας και ως αδυναμία μόνιμης απόκρυψης ή διαστρέβλωσης γεγονότων, αδυναμία συνεχούς επιβολής της αναλήθειας/του ψεύδους μια και, οι βοσκοί με το λύκο, αποκαλύπτονται και γελοιοποιούνται.

Το χειρότερο; Κινδυνεύουν από μια, πραγματική, επίθεση του λύκου!

Συντριβή

της Σοσιαλδημοκρατίας

λόγω ταύτισης με τη Δεξιά

Το ξεθάμπωμα βοηθιέται και γιατί δυνάμεις της Σοσιαλδημοκρατίας (σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚικό, αντιΣΥΡΙΖΑ, μένος) αντιλαμβάνονται τη συντριβή τους ως αποτέλεσμα του απόλυτου εναγκαλισμού με τη Δεξιά. Το ότι δε διακρίνεται πλέον από τη Δεξιά-πρωτότυπο.

Κρίνουν λοιπόν Σοσιαλδημοκρατικής δυνάμεις ότι, από μια άρνηση να συντριβεί η Αριστερά, δε θα υπάρξουν μόνο γενικότερα οφέλη αλλά και δικά τους. Πολύ περισσότερο βέβαια στηρίζουν να μη νικηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα αφού, επιδιώκοντας υστερόβουλα τη συνεργασία μαζί του, απαλύνονται κάπως οι τεράστιες ιστορικές Σοσιαλδημοκρατικές ευθύνες εξ αιτίας του εναγκαλισμού και της... ταύτισης με τη Δεξιά.

Ξανά, ο φασιστικός βραχίωνας

Επιπλέον, εμπεδώνεται σταδιακά και πολύ ευρύτερα πως, ο μπαμπούλας της ακροΔεξιάς, του ναζισμού στην Ευρώπη αλλά και Παγκόσμια, έχει τις ρίζες του αποκλειστικά στις σκληρές αντιλαϊκές, εκμεταλλευτικές πολιτικές του Παγκόσμιου ΔΕΣ(Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα).

Επίσης γίνεται αποδεκτό πλατιά ότι, το υπόβαθρο για την ενίσχυση του ευρωσκεπτικισμού, ανεξάρτητα από τα καμουφλάζ και τους στόχους κάθε πλευράς που τον καλλιεργεί, είναι βασικά η αδικία, η ανισότητα, οι διακρίσεις, η καταπίεση, η πείνα, η δυστυχία και η σκληρή συνολικά Εκμετάλλευση που επιβάλλει το ΔΕΣ.  Και φυσικά,  η Δεξιά Ευρώπη.

Όλα αυτά λοιπόν, επειδή προβάλλονται πλέον ως αρνητικά και από τη (μετανοούσα;;;) Σοσιαλδημοκρατία, υποχρεώνουν δυνάμεις του ΔΕΣ και σε συμβιβασμούς αντί να προβάλλεται κι εμπεδώνεται παγκόσμια η Εκμετάλλευση που επιβάλλει αλλά και να διαφημίζεται, ως πετυχημένη, η όποια αντίσταση της ΣΥΡΙΖΑκυβέρνησης.

Συμβιβασμούς, παρά τον κίνδυνο για το ΔΕΣ να τους παρουσιάζει η Αριστερά ως νίκες της και ήττες της Δεξιάς.

Βέβαια, άλλη θαταν η εικόνα και στις ήττες και στις νίκες, αν η συνολική Αριστερά (αντί να αλληλοϋπονομεύεται) συμπορευόταν, συντονιζόταν και κινητοποιούταν έως παγκόσμια.

Φυσικά, με διαρκή και δημόσιο το διάλογο.

Επιτέλους: ενδοΑριστερό Διάλογο!

Και σίγουρα, δίχως ν’ αποκρύπτονται καθόλου οι όποιες διαφορές/διαφωνίες/ θέσεις/κρίσεις.

Αντιαριστερή Αριστερά!

Το ΚΚΕ;

Την αναμενόμενη (και ως φυσιολογική) αντιαριστερή τακτική του ΔΕΣ, μιμούνται δυστυχώς και ελίτ (άκαπνες μετά το 74) από ΚΚΕ αλλά κι άλλων Αριστερών Σχηματισμών.

Όχι μόνο δεν αξιοποίησαν με Αριστερή ευθύνη και δυνατότητα τα: “λεφτά υπάρχουν”, “κυβερνώ το Ελληνικό διεφθαρμένο σύστημα” και “Μαζί τα φάγαμε” αλλά επέτρεπαν, το 2010 και μετά, σε επίσημες Δυνάμεις της Δεξιάς (ΝΔ, ΧΑ, ΑΝΕΛ, ΠΟΤΑΜΙ, ΕΚ...) να... κυκλοφορούν και αυτοπροβάλλονται ως αντιΜνημονιακές.

Δεν κρίνουν την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από Αριστερά.

Δεν αξιολογούν τα κομματικά τους παιδιά όπως τα... ανέθρεψαν (πολλοί ΣΥΡΙΖΑίοι- και ο Τσίπρας- ξεκίνησαν ως ΚΝΕ-ΚΚΕ). 
Παραβλέπουν υστερόβουλα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 (σε αντίθεση με την παντοδυναμία ΠΑΣΟΚ το 1981) δεν είχε αυτοδυναμία εκλογικά, στις κρατικές δομές οι δυνάμεις του είναι ελάχιστες, πάρα πολύ μικρή επιρροή στο οργανωμένο συνολικό κοινωνικό κίνημα (εργατικό, αγροτικό, συνταξιουχικό, επαγγελματικό, φοιτητικό, επιμελητηριακό, στην αυτοδιοίκηση κλπ), τα ΜΜΕ σχεδόν όλα εναντίον του, καμιά ανοχή από την υπόλοιπη αριστερά, εσωτερικές υπονομεύσεις. 

Χρησιμοποιούν, οι από αριστερά ελίτ, 

(με πρώτους Κουτσούμπα, Λαφαζάνη, Αλαβάνο και συνούλευμα) χυδαίο άθλιο αντικομουνιστικό λόγο, ανταγωνιζόμενοι αυτόν της, έως ΧΑτικης, Δεξιάς.

Δεν κάνουν αριστερές αναλύσεις (όπως γίνεται από πλευράς Αυτόνομης/Ανυστερόβουλης Αριστεράς) για το ντόπιο έως παγκόσμιο Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα και με βάση αυτές να κρίνουν/αξιολογούν την (και ημι)Αριστερή Κυβέρνηση.

Προσφέρουν ένα άλλοθι, μια πολύμορφη αθώωση στη Δεξιά ενώ κτυπούν αλύπητα οτιδήποτε Αριστερό δεν ελέγχουν.

Κρίνουν την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σαν να μην υπάρχει το, έως Παγκόσμιο, ΔΕΣ (Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα).

Δείχνουν, ειδικά από ΚΚΕ, 

να καταγγέλλουν το ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν κάνει την... Επανάσταση κι αφήνει την... καυτή πατάτα στα βελούδινα χέρια άκαπνης ΚΚΕλίτ.

Κτυπούν οτιδήποτε είναι Αυτόνομο στην Αριστερά και που όχι μόνο δεν ενοχοποιείται με συμμετοχή στην ομοτραπεζία αλλά υπονομεύει την Τραπεζαρία του ΔΕΣ, προβάλλει οράματα, έχει θέσεις για όλα και, κυρίως, ιδιαίτερη αγωνιστική ιστορία.

Είναι τέτοια και μακρόχρονα τα σφιχταγκαλιάσματα με τη Δεξιά ώστε να μη χρειάζεται κανείς απάντηση που θα... στραφούν τα... όπλα, αν ποτέ γίνει... Επανάσταση!

Επανάληψη

του “Βρώμικου 89”

Έχουμε δηλαδή επανάληψη του, πράγματι βρώμικου, 1989.

Τότε που, το υπαρκτό βέβαια σκάνδαλο λόγω της δεξιάς στροφής ΠΑΣΟΚ, αξιοποιήθηκε από μια ντροπιαστική ΔεξιοΑριστερή Συμμαχία αλλά με νικητή μόνο την... αθωωμένη Δεξιά που επεδίωκε και μεθόδευε παντοιοτρόπως να επιβάλλει, από τότε, το: Και ο Σοσιαλισμός, η Αριστερά είναι διεφθαρμένα. Άρα, “Όλοι το ίδιο είμαστε”.
Η Μητσοτακική έκφραση κομματικά της Δεξιάς έχει ιδιαίτερα μεγάλη αγωνία και χρησιμοποιεί πάντα, τα πάντα, τα πλέον βρώμικά, για να εμφυτέψει στο λαό το:   “Όλοι το ίδιο είμαστε”.

Κι έτσι, μετά την... αθώωση της με το... πάτσισμα που της προσφέρθηκε το 1989 από τον Αριστερό Συνασπισμό, η Δεξιά (με Μητσοτάκη) βοηθήθηκε κι επέβαλε, από το 1990, ιδιαίτερα σκληρή αντιλαϊκή πολιτική. Και προετοίμασε τη λαίλαπα των Μνημονίων.

Είναι γνωστό ότι οι μεγάλες (και κυρίως οι αντιλαϊκές) πολιτικές σχεδιάζονται-υλοποιούνται με... βάθος ακόμη και 10ετίες!

Και φυσικά, προετοιμάζονται και οι κατάλληλοι για ντελάληδες με τα Παγκάλεια, πάγκαλα, “Μαζί τα φάγαμε”.

Οργανώθηκαν δηλ. από το 89 (ως πρόδρομα αυτών που ξεκίνησαν από Καραμανλή το 2009) οι δεξιές επιθέσεις εναντίον των συνολικών δικαιωμάτων του λαού, προσφέρθηκαν αμύθητα κέρδη στην πλουτοκρατία, έγιναν τεράστια σκάνδαλα, κλοπές άπειρου πλούτου, ρουσφέτια, βάθυνε η διαφθορά, νομιμοποιήθηκε ένα φαύλο παρελθόν κλπ.

Η Αριστερά, το 1989, έπαιξε το παιγνίδι της Δεξιάς 

 με υστεροβουλία στη λογική: Δρυός (ΠΑΣΟΚ) πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται (Όπως συμβαίνει και από το 2015 αφού αριστερές ελίτ ελπίζουν ανυστόρητα  ότι, εκτός άλλων “δικαιώσεων”, αν επιτευχθεί η “Αριστερή Παρένθεση”, όλο και κάποια ψιχουλάκια θα πάρουν από το ΣΥΡΙΖΑ).

Αυτό το παιγνίδι του 89 αποτελεί μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της Αριστεράς και ουσιαστικά νομιμοποίησε την προηγηθείσα δεξιά στροφή του ΠΑΣΟΚ το 1985

(Ο γράφων τούτη την ανάλυση, παρότι στέλεχος του ΠΑΣΟΚ το 1985, συνσυνέταξε και δημοσιοποίησε τον Ιούλιο 1985 την 1η ανακοίνωση της ΓΕΝΟ/ΔΕΗ με την οποία κατήγγειλε αυτήν τη... δεξιά στροφή του ΠΑΣΟΚ κι έτσι ξεκίνησε η εσωτερική σύγκρουση με τις εκατοντάδες διαγραφές συνδικαλιστών της ΠΑΣΚΕ και κομματικών στελεχών).

Το χειρότερο, τα συμβάντα το 89, ενοχοποίησαν την Αριστερά με επιπτώσεις που (και θα) σέρνονται.

Πιθανόν το ΔΕΣ να κρατά τεφτέρια από κείνη την ομοτραπεζία και ν’ απειλεί με δημοσιοποίηση όσων: “Μαζί τα φάγαμε”.
Και βέβαια, δεν αφορούσαν τα “ντολμαδάκια της Μαρίκας”.

Τι... συμπτώσεις όμως!

Στους πρωταγωνιστές για το “βρώμικο 89” ανήκουν κι αυτοί που συνεργάστηκαν από αρχές 2015 να υλοποιηθεί η “Αριστερή Παρένθεση”.

Ενδεικτικά: Μητσοτακέϊκο κλπ, Λαφαζανισμός, Κωνσταντοπουλισμός..!

Οι Κουτσουμπισμός, Αλαβανισμός κλπ έρχονται να ενισχύσουν/εμπλουτίσουν.

Δεξιάς κι αριστερών ελίτ το:

“Όλοι το ίδιο είναι/είμαστε”

Η δεξιά στρατηγική: “Όλοι το ίδιο είναι/είμαστε” που, από το 1989, δεν μπορεί να το επιβάλλει απόλυτα η Δεξιά μόνη της, δυστυχώς της προσφέρουν βοήθεια από Αριστερά.

Αριστερές ελίτ χρησιμοποιούν, με ιδιαίτερο πάθος κι αυτολεξεί, πλήθος συνθημάτων της Δεξιάς ενάντια στην ημιΑριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και στον ιδιαίτερα προβεβλημένο, παγκόσμια, Αριστερό Α.Τσίπρα.

Δεν αναλύουν και καταγγέλλουν τη ΣυριζαΚυβέρνηση για τις, πράγματι, δεξιές πολιτικές που, ηττημένη, εφαρμόζει αλλά μαλώνουν χαλαρά/αθωωτικά/χαϊδευτικά τη ΝΔ (όχι... Δεξιά-βάζουν πιπέρι στη γλώσσα τους μπας και τους... ξεφύγει) γιατί δήθεν... συμφωνεί με... κάποιες από τις... πολιτικές ΣΥΡΙΖΑ!

Στη μάχη του ΔΕΣ (Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα) να συντρίψει την κυβερνητική Αριστερά, άλλες Αριστερές δυνάμεις ή πρόσωπα συμπορεύονται κτυπώντας ΜΟΝΟ το ΣΥΡΙΖΑ.

Ούτε στο ιστορικό γεγονός της λύσης του Μακεδονικού δεν μπόρεσαν να σταθούν Αριστερά! Διαγκωνίζονται τη Δεξιά!

Δεν αναλύουν και καταγγέλλουν τη Ντόπια έως Παγκόσμια Δεξιά 

που συνθλίβει τους λαούς αλλά απλώς κονταροχτυπούν, με απίστευτη υστεροβουλία, τον αδύναμο/ηττημένο/συμβιβασμένο ΣΥΡΙΖΑ, τραυματίζοντας όμως ανεπανόρθωτα την ΑΡΙΣΤΕΡΑ κραδαίνοντας το σύνθημα της Δεξιάς: “Όλοι το ίδιο είναι/είμαστε”.

Δεν καταγγέλλουν, έστω, ότι εφαρμόζει δεξιές πολιτικές αλλά, όπως και η Δεξιά,  εμφανίζουν τη ΣΥΡΙΖΑική κυβέρνηση ως αποκλειστική δημιουργό της πολιτικής των Μνημονίων, με όσα αρνητικά συμβολίζουν, αφήνοντας το ΔΕΣ στο απυρόβλητο και προκαλώντας σοβαρότατες βλάβες στις Αριστερές συνειδήσεις, στην εναλλακτική Αριστερή προοπτική.

Δεν προτείνουν τι και πως, εναλλακτικά και συγκεκριμένα, έπρεπε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση να πράξει. Να δείξουν τον άλλο, τους άλλους (όχι βέβαια μεταθανάτιους) κυβερνητικούς δρόμους.

Δεν αντιδρούν προς τη Δεξιά. Δε δρουν Αριστερά. Δεν κτίζουν Αριστερά.

Δε δημιουργούν γεγονότα με τα οποία θα προκαλούν δράσεις κι αντιδράσεις, διάλογο και αντίλογο, θέσεις κι αντιθέσεις, συμφωνίες και διαφωνίες, συγκρούσεις και συνθέσεις.

Δεν προκαλούν ούτε αποκαλύπτουν το ΔΕΣ και τα μέσα που χρησιμοποιεί ώστε να το υποχρεώνουν ν’ αντιδρά κι έτσι ο λαός, ειδικά η νεολαία, να βρίσκονται σε συνειδητή εγρήγορση, δράση κι αντίθεση.

Κυρίως, σε άρνηση να γίνονται ομοτράπεζοι, ένοχοι και συνένοχοι.

 Αριστερή ήττα και με:

Ευρώπη-Παγκοσμιοποίηση!

Ηλίθιε, είναι η Δεξιά..:

Εκεί όμως που ηττάται περισσότερο η Αριστερά και προκαλεί μακροχρόνιες αναστολές και υπονομεύσεις της πορείας για αποδυνάμωση κι ανατροπή του έως Παγκόσμιου ΔΕΣ, είναι με την αθώωση της Δεξιάς Ευρώπης και Παγκοσμιοποίησης.

Προβάλουν, με απίστευτη προκλητική υστεροβουλία αλλά και με εθνικισμούς, την αθώωση της Δεξιάς Ευρώπης και Δεξιάς Παγκοσμιοποίησης, καταγγέλλοντας, αόριστα, Ευρώπη και Παγκοσμιοποίηση.

Και, αντί ναχουν, επιδιώκουν και προβάλουν ως κεντρικό Αριστερό στόχο τον έλεγχο και μετουσίωση Ευρώπης-Παγκοσμιοποίησης, προπαγανδίζουν  ως όραμα τη διάλυσή τους.

Συμπορεύονται δε με την πλέον ακραία/ναζιστική Δεξιά (και αθωώνοντάς την) εμφανιζόμενοι με κοινό “όραμα”: Τη διάλυση!

(Ο όποιος ρόλος της ευρωπαϊκής Αριστεράς το 2005   -με έξαρση του Γαλλικού σκοταδισμού- να μην ψηφιστεί και εφαρμοστεί ευρωπαϊκό σύνταγμα, καταγράφεται στα πολύ αρνητικά στην ιστορία της).

Και το κάνουν, διακινδυνεύοντας αιώνιο τίτλο ανοησίας ή εξαπατητή, πιπιλίζοντας ότι πρέπει ή μπορεί να υπάρχει ως Αριστερό “όραμα” η διάλυση Ευρώπης-Παγκοσμιοποίησης.

Αλλοιώνουν τη ΜΟΝΗ πραγματικότητα προπαγανδίζοντας, ουσιαστικά, ότι δεν είναι το Παγκόσμιο ΔΕΣ που ελέγχει και οργανώνει Παγκοσμιοποίηση και Ευρώπη (συν τις άλλες περιφερειακές ενώσεις), επιβάλλοντας τις σκληρές πολιτικές του στους λαούς είτε ανεμπόδιστα με τις ντόπιες Δεξιές είτε (και) με βία όταν η Αριστερά έχει ρόλους κυβερνητικούς.

Απλώς, αφήνεται να φαντάζεται κανείς ότι το πρόβλημα είναι τα κακά, ευρωπαϊκά ή παγκόσμια: βουνά, κάμποι, θάλασσες, αέρας, σύννεφα..!

Με πλήρη δε συνείδηση προκαλούν επιπλέον σύγχυση για το γεγονός ότι είναι η εσωτερική Δεξιά που (συν)επιβάλλει στη χώρα τις πολιτικές του Παγκόσμιου ΔΕΣ, και τα Μνημόνια φυσικά, προσφέροντας έτσι πολύμορφη αθώωση της ελληνικής Δεξιάς.

Κι αυτό λέγεται Αριστερή ανάλυση, αντίσταση, αγώνας, προοπτική, στρατηγική;

ΗΛΙΘΙΕ:

Είναι η Δεξιά Ευρώπη και

η Δεξιά Παγκοσμιοποίηση

κι ΟΧΙ το σκέτο:

Ευρώπη-Παγκοσμιοποίηση!

Και φυσικά, Ευρώπη και Παγκοσμιοποίηση, είναι απόλυτα απαραίτητες για την προοπτική και τους στόχους της Παγκόσμιας Αριστεράς.

Δυστυχώς, η απραγία, η υστεροβουλία και η, όποια, ομοτραπεζία άκαπνων αριστερών ηγετικών ελίτ μετά τη δικτατορία, αποτελούν μεγάλο πρόβλημα για την Αριστερά. Και απαιτείται, “ανατροπή” τους!

Αριστερές ελίτ

ομοτράπεζες της Δεξιάς;

Πώς αξιολογούνται όμως κάποιες ελίτ (αυτοχαρακτηριζόμενες: αριστερές, κομμουνιστικές, αναρχικές κλπ), συνήθως γραφειοκρατικές/άκαπνες/άεργες/μηχανισμοί;

Εδώ, το αγωνιώδες ερώτημα είναι:

Εκτός από την υστεροβουλία: “...Πας ανήρ ξυλεύεται” (ίδια σήμερα και το βρώμικο 89), σε ποιο βαθμό κάποιες Αριστερές ελίτ είναι και ομοτράπεζες της Δεξιάς, μπλεγμένες στο “Μαζί τα φάγαμε” και άρα εγκλωβισμένες στην ενοχή και συνενοχή που μεθοδεύει και οργανώνει το ΔΕΣ (Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα);

Και φυσικά,

αξιολογούνται Αριστερές ελίτ

(λόγω και της πιθανής ένοχης ομοτραπεζίας με τη Δεξιά):

- αν κρατούν σημαντικές κοινωνικές δυνάμεις (κυρίως νεολαίες) σε ύπνωση, σε αδράνεια ή σε σημειωτόν/καναπεδίστικες δράσεις με διαλείμματα για... περιπάτους ξεπιασήματος,

- αν υπνωτίζουν κι αχρηστεύουν ιδιαίτερες κοινωνικές δυνάμεις, κυρίως νεολαία, που οραματίζονται, βράζει το αίμα τους, ποθούν, ζηλεύουν, θέλουν, απαιτούν και, κυρίως, μπορούν ν’ αξιοποιούν τις ουρανομήκης εσωτερικές δυνάμεις τους και τις τεράστιες δυνατότητες, γνώσεις, μέσα, τέχνες και τεχνικές τους ώστε να δρουν αδιάκοπα αντιΔεξιά (και με κυβερνητικούς ρόλους) προκαλώντας πλήθος από πολύ μεγάλες ρωγμές στο Παγκόσμιο ΔΕΣ,

- αν δυνάμεις γεράζουν δίχως νασπρίσουν, αν ασπρίζουν χωρίς ναχουν γεράσει, αν τις γεράζουν δεμένες σε αδιέξοδα με βέλη που προσανατολίζουν προς... ιστορικές εκτροπές,

- αν τις βαυκαλίζουν και τις ζυμώνουν με αρνητικά συναισθήματα ενάντια στις άλλες

αριστερές δυνάμεις,

- αν υπονομεύουν την Αυτονομία, τη Δημιουργία, τον Αυτοκαθορισμό,

- αν καλλιεργούν κυρίως κομματική ή παραταξιακή πειθαρχική/παθιασμένη συνείδηση αντί δημιουργική Αριστερή/Κομμουνιστική,

- αν μπολιάζονται με κρουστικό πάτημα/ποδοπάτημα, στρατιωτικό βηματισμό, ροπαλοφορικά σύμβολα ενάντια άλλων αριστερών

- αν τις καλούν απλώς ν’ αντιδρούν σε δράσεις, σε θετικά ή αρνητικά γεγονότα που άλλοι δημιουργούν.

Κρίνονται ακόμη, τέτοιες

Αριστερές ελίτ,

για ρόλους τους:

αν, αυτές οι κοινωνικές δυνάμεις που ποδηγετούν και ειδικά οι νέοι, γίνονται ουραγοί, αν φουσκώνουν με πάθη, ταπεινώνονται, χάνουν την εμπιστοσύνη τους, την αυτοπεποίθηση, τη ζωντάνια, τη θέληση και δύναμη για δράση και σύγκρουση, αν οι ποδηγετημένοι δε ζυμώνονται: στη δράση/αντίδραση, στη νίκη και ήττα, στο λόγο/αντίλογο, στην αντίθεση και σύνθεση, στην αποδοκιμασία κι επιδοκιμασία, στην αναγνώριση λαθών, στον αγώνα/στις πρωτοβουλίες, στο πέσιμο και ξανά όρθωμα, στην αναζήτηση λύσεων ή διορθώσεων, στην ανάληψη ευθύνης, αν στους ποδηγετημένους θαμπώνει κάθε τους όραμα/στόχος/πολιτική και γι αυτό οδηγούνται σε σύγχυση-αποχή-αδράνεια-παραίτηση, αν απογοητεύονται, αποχαυνώνονται, χάνουν τη δημιουργική ορμή τους ή δεν καλλιεργούν τη συνέχεια κι έτσι στέκονται ανεκτικά απέναντι στο Σύστημα, αν οι δυνάμεις που ποδηγετούνται ακούν με ανοχή ή και αποδοχή τη δεξιά προπαγάνδα, αν στρέφονται ενάντια σ’ άλλους αριστερούς επειδή όχι μόνο αρνούνται την ομοτραπεζία με τη Δεξιά αλλά βρίσκονται σε εγρήγορση και δρουν/εκτίθενται/συγκρούονται/ηττώνται ή νικούν, αν επαναπαύονται αφήνοντάς τα όλα στο άγνωστο μέλλον, αν γίνονται σκληροί κριτές ενάντια σε όσους δε σταματούν ν’ αγωνίζονται εκτιθέμενοι από κάθε θέση και με όποια διακινδύνευση.

Κυρίως, αν (ποδηγετητές και ποδηγετούμενοι) δε βρίσκουν αρνητικό να γίνονται ομοτράπεζοι του Εκμεταλλευτικού Συστήματος και, φυσικά, να ιδεολογικοποιούν και υπερασπίζονται την όποια ενοχή και συνενοχή τους.

Κάποιοι δε να καταλήγουν και στρογγυλοκάθονται στα δεξιά έδρανα μετατρεπόμενοι σε όργανα και σε διάπυρους κήρυκες του ΔΕΣ, εμπεδώνοντας και το “Μαζί τα φάγαμε/τρώμε”.

Κι αυτά είναι που οργανώνει και θέλει το ΔΕΣ (Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα).

Οι 3, αιώνιοι, Πυλώνες του ΔΕΣ.

Κεντρικός

ο ρόλος της Θρησκείας

Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ, το άδικο ΚΡΑΤΟΣ και το εκμεταλλευτικό ΚΕΦΑΛΑΙΟ , ως οι 3 Πυλώνες κάθε τοπικού-περιφερειακού και του Παγκόσμιου Δεξιού Εκμεταλλευτικού Συστήματος (ΔΕΣ), είναι οι κεντρικοί ομοτράπεζοι μεν αλλά αυτοαθωομένοι δε στο: Ένοχοι και Συνένοχοι με το: “Μαζί τα φάγαμε/τρώμε”.

Αυτοί οι 3 Πυλώνες είναι (πάντοτε και με τις όποιες μορφές τους) οι σχεδιαστές και οργανωτές της ενοχής και συνενοχής των άλλων, των λαών, ώστε να επιβάλλεται ο έλεγχος, η χειραγώγηση και η υποταγή τους στο Εκμεταλλευτικό Σύστημα.

Ειδικά η Θρησκεία, σ’ όλη την ιστορία του Ανθρώπου κι αλλάζοντας μορφές/εκδοχές,

λειτουργεί ως ο σταθερός κεντρικός Πυλώνας της Εκμετάλλευσης, προβάλλοντας

βέβαια (επιτήδεια) την απόλυτη εξουσία και κυριαρχία του τρομοκράτη άγνωστου θεού και το προσωπείο της αγιότητας.

Αφού τα ιερατεία εκπροσωπούν θεούς κι 

επειδή οι θεοί εμφανίζονται έως και Αγαθοί, άρα, είναι αγαθές και οι όποιες πράξεις των εκπροσώπων (ιερατείων ή και ηγεμόνων που ενδύονται ρόλο εκπροσώπου ή και θεϊκό).

Κι αφού οι θεοί είναι αόρατοι και μόνο οι εκπρόσωποι ορατοί, όποιος αμφισβητεί την αγαθότητα των ιερατείων/ηγεμόνων κλπ, όποιος δε δηλώνει δούλος τους, δεν υποτάσσεται στις διαταγές τους και δε δέχεται ναναι ομοτράπεζος-ένοχος/συνένοχος-δούλος-υποταγμένος, είναι εχθρός του θεού.

Γι αυτό και πρέπει να βασανίζεται και εξοντώνεται στη γη με όσα και όποια μέσα κρίνουν τα ορατά αγαθά ιερατεία/ηγεμόνες, πριν συνθλιβεί τελικά στις ειδικές αιώνιες κολάσεις τις οποίες ο θεός έχει ετοιμάσει για όσους δεν υποκύπτουν/ταπεινώνονται/ δουλώνονται!

Κι εκεί ο θεός θαναι παρών!

Ορατός, σκληρά τιμωρός για τους αδούλωτους!

Η συγχώρεση

ως όπλο επιβολής!

Ένα από τα μεγάλα καθήκοντα/ρόλους των ιερατείων είναι να συγχωρούν/εξαγνίζουν τα μικρά και, κυρίως, τα μέγιστα εγκλήματα.

Ειδικά, αυτά της δούλωσης των άλλων, της κλοπής πλούτου, της αδικίας, της ανισότητας, της βίας, των διακρίσεων, των εγκλημάτων, των πολέμων. Της Εκμετάλλευσης!

Βέβαια, τα λάφυρα πρέπει ναναι κοινά για τους 3 Πυλώνες.

Όταν όμως εμφανίζονται διαφορές/συγκρούσεις μεταξύ των Πυλώνων (ή πτυχών των Πυλώνων), τούτο σχετίζεται με το μοίρασμα των λαφύρων κι όχι με τα μέσα κτίσης τους αφού, τα Μέσα, συγχωρούνται έναντι του Σκοπού, δηλαδή της Εκμετάλλευσης.

Εξού και: Ο... Σκοπός αγιάζει τα... Μέσα.

Στα επίπεδα

της Τραπεζαρίας:

Ομοτράπεζοι όλοι

αλλά ένοχοι οι άλλοι!

Οι 3 Πυλώνες του ΔΕΣ (Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα) χρησιμοποιούν πάντοτε και παντού τους ίδιους κανόνες!

Έτσι, και ομοτράπεζοι όλοι! Αλλά, ένοχοι και συνένοχοι, οι άλλοι.

Τρία τα επίπεδα της Τραπεζαρίας:

* Το πάνω τραπέζι,

* Τ’ αποκάτω τραπέζια,

* Και οι κάτω από τα τραπέζια!

- Στο πάνω τραπέζι, η κορυφή της Εξουσίας, οι 3 Πυλώνες (Θρησκεία+Κράτος+Κεφάλαιο) που οργανώνουν κι επιβάλλουν την Εκμετάλλευση, την κλοπή και διαχείριση του Πλούτου.

- Στ’ αποκάτω τραπέζια, οι εκτελεστές, τα όργανα, οι επιστάτες. Οι εντεταλμένοι και ταυτόχρονα εντολείς που τους προσφέρεται μέρος από τον κλεμμένο πλούτο (δηλαδή τα... αυγά του παραδείγματος στην εισαγωγή και με ανάλογες μεθόδους) αλλά τους επιτρέπεται -και με "αυτοσχέδια" μέσα- να κλέβουν, να εξαπατούν το λαό κι έτσι να ενοχοποιούνται και ελέγχονται περισσότερο ώστε με πάθος ν’ ανταποκρίνονται και να υπηρετούν, στηρίζουν κι επιβάλλουν την Εκμετάλλευση. Και βέβαια, να βαθμολογούνται συνεχώς για την ικανότητά τους να προαχθούν στο πάνω τραπέζι.

- Κάτω από τα τραπέζια, ο λαός.

Οι παραγωγοί και πραγματικοί ιδιοκτήτες του πλούτου και ταυτόχρονα υποζύγια των πάνω κι αποκάτω τραπεζιών της Τραπεζαρίας.

Αυτοί (οι μυριάδες) που, όταν δεν αγωνίζονται-αντιστέκονται-αρνούνται-διεκδικούν-απαιτούν- ανατρέπουν τα τραπέζια, περιμένουν ή ζητούν να πέσουν ψίχουλα, να τους επιστρέψουν να πάρουν ή ν’ “αρπάξουν” ψίχουλα ή να κάμουν μικροαπάτες/ μικροκλοπές νομίζοντας ότι έτσι ξεγελούν τους άρπαγες του πλούτου που απολαμβάνουν την πλούσια Τραπεζαρία ή να εκτελέσουν έμμισθες εντολές των αρπάγων (δεχόμενοι κρυφά το... αυγό του παραδείγματος στην εισαγωγή) ή αποδέχονται και ρόλους να επιτεθούν, αμφισβητήσουν, συκοφαντήσουν και τσακίσουν εκείνους που απαιτούν κι αγωνίζονται να σταματήσει η κλοπή και να επιστραφεί ο κλεμμένος πλούτος στους ιδιοκτήτες του.

Λαός που, λόγω ανάγκης - άγνοιας - δούλωσης- φόβου - ιδιοτέλειας - συνήθειας- ανοχής - αδυναμίας - καταπίεσης, αρκείται ή ικανοποιείται με τα (και κλεμμένα) ψίχουλα παραβλέποντας ή αδιαφορώντας για τη φάκα της ενοχοποίησής του, με σκοπό τη διαρκή υποταγή κι εκμετάλλευσή του.

Λαός που, όταν δεν υπονομεύει πάνω τραπέζι κι αποκάτω τραπέζια, ονειρεύεται, διαγκωνίζεται και πασχίζει να προαχθεί σ’ αυτά, να εξομοιωθεί με αυτούς που πριν αποδοκίμαζε και ν’ απολαμβάνει τ’ αγαθά που παράγουν εκείνοι με τους οποίους πριν συμπορευόταν στην αποδοκιμασία και αντίθεση προς τους αποπάνω.

Να ο θρίαμβος του... πάνω τραπεζιού!

Οι στ’ αποκάτω τραπέζια!

Θα γίνει εδώ μια συνοπτική περιγραφή των τροφίμων στ’ “αποκάτω τραπέζια” της Τραπεζαρίας. Αυτών δηλαδή που βρίσκονται κάτω από “το πάνω τραπέζι” των 3 Πυλώνων και πάνω από τον υπό εκμετάλλευση λαό!

Εκεί, οι 3 Πυλώνες, καρεκλώνουν ποικίλες και με ιδιαίτερους ρόλους ελίτ:

Εκπροσώπους του λαού/των παραγωγών, κομματικούς (με προτίμηση αριστερούς αφού της Δεξιάς, κατά κανόνα, βρίσκονται στο “πάνω” τραπέζι), θεσμικούς με πολύ ιδιαίτερη έμφαση στις ελίτ νομοθέτησης, δικαιοσύνης, στρατού/αστυνομίας αλλά και στελέχωσης στην κορυφή υπηρεσιών ή επιχειρήσεων, δημόσιων/ιδιωτικών. Ακόμη καρεκλώνονται (στα... αποκάτω τραπέζια) προβεβλημένοι (δίκαια ή άδικα, αξιακά ή ανάξια ) ως φιλόσοφοι, διανοούμενοι, πνευματικοί, επιστήμονες, καλλιτέχνες, πανεπιστημιακοί (οι συνταγματολόγοι διακρίνονται) και άλλοι ειδικοί.

Όλοι αυτοί όμως που είναι πρόθυμοι να γίνονται ομοτράπεζοι, αναλαμβάνοντας και ρόλο πολύμορφου ντελάλη για ν’ απολαμβάνουν τ’ αγαθά, αν και γνωρίζουν πολύ καλά ότι θ’ αντιμετωπίζονται ως ένοχοι-συνένοχοι αντιλαμβανόμενοι ευκρινέστερα τη σημασία του “Μαζί τα φάγαμε/τρώμε”

Ειδικές οι πιατέλες

για ΜΜΕ-Συνδικαλιστές..!

Όμως, εκεί που το ΔΕΣ (Δεξιό Εκμεταλλευτικό Σύστημα) δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην ομοτραπεζία, είναι οι ειδικές πιατέλες στους επαγγελματίες ντελάληδες, όπως τα ΜΜΕ, ώστε να τους ελέγχει για να πετυχαίνει τη μέγιστη προπαγάνδα για την επιβολή της Εκμετάλλευσης, την αθώωσή του και, βέβαια, την ενοχοποίηση αυτών που υφίστανται την εκμετάλλευση.

Προπάντων, οι 3 Πυλώνες του ΔΕΣ, επιλέγουν ειδική θέση στ’ “αποκάτω τραπέζια” και πολύ προσεκτικό σερβίρισμα προς τους κοινωνικούς εκπροσώπους/ συνδικαλιστές/συνεταιριστές.

Αφού ο συνδικαλισμός, θεωρητικά, είναι θεσμός αντεξουσιστικός, τι πιο μέγιστη επιτυχία του ΔΕΣ να μετατρέπει τις συνδικαλιστικές/συνεταιριστικές/αυτοδιοικητικές ελίτ σε ομοτράπεζες της Εκμεταλλευτικής Εξουσίας ώστε να στηρίζουν τη στρατηγική της και να επιβάλλεται στους αιώνια υπό εκμετάλλευση.

Και βέβαια, δια των προσεκτικών/διακριτών... γευμάτων (3 και άνω ταυγά), να τις ενοχοποιεί, ελέγχει και υποτάσσει.

Τι πιο μέγιστη επιτυχία της Τραπεζαρίας του ΔΕΣ, η κύρια Τάξη που προορίζεται ν’ ανατρέψει τ’ Αφεντικά, Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ, να αλυσοδένεται από τους εκπροσώπους της (συνδικαλιστές ομοτράπεζους του ΔΕΣ) κι έτσι, η Τάξη που θα γκρεμίσει, να μετατρέπεται σε ισχυρότατο στήριγμα των Αφεντικών!

Όσα τραγικά συνέβησαν ειδικά την περίοδο των Μνημονίων με το αλυσώδεμα των εργαζόμενων, επιβεβαίωσε απόλυτα το υποστυλωματικό τους κατάντημα!

Να λοιπόν η θαυματουργία των:

- "Μαζί τα φάγαμε"

- “Όλοι το ίδιο είναι/είμαστε”

Οι ένοχοι και συνένοχοι γίνονται: Υπάκουοι/πειθαρχικοί/υποτακτικοί/αντιδραστικοί/ φοβισμένοι/σιωπηροί/καταπιεστικοί.

Ποια από τις παραπάνω ελίτ θα τολμήσει ν’ αντιδράσει αφού το Σύστημα κραδαίνει όσα τους έχει “προσφέρει” στην ομοτραπεζία, κυρίως μυστικά και πολλάκις χωριστά (όπως στην περίπτωση με... ταυγά);

Ο βουλευτής, ο κομματικός, ο δικαστής, ο σύμβουλος, το στέλεχος, ο συνδικαλιστής, ο δημοσιογράφος, ο αυτοδιοικητικός, ο επιστήμονας, ο νομικός, ο γιατρός και κάθε ειδικός επαγγελματίας, βράχοι στη... σιωπή!

Βρίσκονται στη... λίστα των ένοχων-συνένοχων και, για κάθε παρέκκλιση απ’ όσα επιτάσσει η ομοτραπεζία, το τεφτέρι είναι έτοιμο για τους... λογαριασμούς.

Για δημοσιοποίηση: Πόσα... αυγά πήρε ο καθένας και, κυρίως, γιατί τα πήρε! Ποιο ρόλο είχε. Ποια διαταγή εκτέλεσε. Πόσους/ποιους/πως και γιατί έβλαψε.

Η απειλή

με τ’ ανοικτά τεφτέρια

Το ΔΕΣ με τους 3 Πυλώνες του, έχει τεράστια και αιώνια τη μνήμη.

Είναι, τα πάντα για άπαντες, πολύμορφα και πολύτροπα καταγεγραμμένα-φακελωμένα. Στους πλέον φθαρμένους παπύρους, στις πιο αλλοιωμένες πέτρες έως την πλέον σύγχρονη τεχνολογία. Φακελωμένοι όλοι και για κάθε χρήση εναντίον των άλλων.

Άλλωστε, όσα νομοθετούνται και προβάλλονται ως.... “Προστασία Προσωπικών Δεδομένων”, δε γίνονται μόνο για να προστατεύονται οι 3 Πυλώνες με ενίσχυση της αδιαφάνειας αλλά και για να καταγράφονται τα πάντα και για τους πάντες.

Όμως, να τα ξέρουν και χρησιμοποιούν, όποτε και όπως θέλουν, ΜΟΝΟ οι μηχανισμοί του ΔΕΣ.

Έτσι, όταν ο εντεταλμένος του ΔΕΣ κάνει τη φούχτα χωνί και φωνάζει: Έλα συ πουφαγες ταυγό, ξέρει ότι και αυτός που πήρε το ένα και οι επιστάτες που πήραν τα 2 ή 3 και περισσότερα αυγά, θα σκύψουν το κεφάλι τρέμοντας μήπως αποκαλυφθεί η εύνοια, η ενοχή/συνενοχή τους.

Κι τούτο, ακόμη περισσότερο, ήθελε να ντελαλήσει στα πέρατα το Παγλάλειο “Μαζί τα φάγαμε”.

Δεν ήταν απλώς το τόνισμα της ομοτραπεζίας ούτε μόνο η ανάδειξη της ενοχής/συνενοχής.

Κυρίως, εξακόντισε την απειλή ότι τα τεφτέρια έχουν καταγεγραμμένα τα πάντα για τους πάντες και είναι διαρκώς ορθάνοικτα ώστε, μόλις χρειασθεί, θα γίνει το ανάγνωσμα για τον καθένα: Πόσα αυγά έφαγε και ποιο είναι το έγκλημα για το οποίο ταΐστηκε.

Κάποια παραδείγματα

από το άπειρο πλήθος

των πολύ καθημερινών

στα τεφτέρια:

- Αν μια απεργία βγει έξω από τα επιτρεπτά όρια, η ρομφαία με το μήνυμα της

αποκάλυψης κάποιας από τις ενοχές/συνενοχές των ελίτ του συνδικαλισμού, κρέμεται

πάνω από τα συνδικαλιστικά όργανα.

Έτσι, η απεργία ή δεν ξεκινά ή αναστέλλεται ή σταματά.

(θυμόμαστε ότι, ειδικά στο ξεκίνημα των Μνημονίων, η αποκλειστική εργολαβία όλων των ιδιωτικών ΜΜΕ και της “Μαύρης ΕΡΤ”, με σημαιοφόρο το ΣΚΑΙ, ήταν να διατυμπανίζουν συνδικαλιστικά σκάνδαλα με σκοπό να υπονομεύσουν ακόμη και τις πλέον ατροφικές/άσφαιρες κινητοποιήσεις).

- Επίσης, ποιος θα τολμήσει να καταγγείλει τη φοροδιαφυγή/κλοπή κλπ αφού του... έχει επιτραπεί να συμμετέχει σε κάποια από τις άπειρες πολύμορφες/πολύτροπες κλοπές/απάτες φοροδιαφυγής κι έτσι αιωρείται η απειλή ν’ ανοίξει το τεφτέρι και να δημοσιοποιηθεί που και γιατί δεν έχει κόψει/ζητήσει αποδείξεις, πως κλέβει και δεν πληρώνει ΦΠΑ, δεν.... δεν..;

- Ακόμη, αν ένοχος βουλευτής.... παρεκκλίνει, τα τεφτέρια με τις άπειρες μπομπές του, ξεσκονίζονται.

- Αν ένοχο κόμμα ξεφύγει από τα όρια που η ομοτραπεζία έχει θέσει τότε, οι πινιάτες (καζάνια), τα τεράστια ταψιά και οι πλούσιες πιατέλες με τα σερβιρισμένα στην Τραπεζαρία, γίνονται άπειρες (και τηλε)εικόνες που ταράζουν τα πεινασμένα λαϊκά στομάχια.

- Αν ένοχη (κυρίως) ανώτατη δικαιοσύνη δε συνταγματοποιεί κορυφαίες απάτες του ΔΕΣ κατά του λαού, αν δεν κρίνει ως συνταγματικά το πλήθος των εγκλημάτων, αν δε διαγράφει τεράστιες απάτες/κλοπές, τότε... μύρια έπονται από τις... εικόνες της ομοτραπεζίας: Πως έφθασε στο πανεπιστήμιο, πως έγινε ή αναρριχήθηκε ο δικαστής, πόσες και ποιες εντολές εκτέλεσε παρανομώντας, πόσες/ποιες αποφάσεις εξέδωσε κατόπιν εντολής, ποιους/πότε/πως αδίκησε, αν και πότε χρηματίστηκε, αν ατομικά ή συλλογικά έλαβε προνόμια ως ανταλλάγματα, αν συνταγμολόγησε αντισυνταγματικά, αν..!

-Κιαν τεχνοκράτες/επιστήμονες: Νομικοί, Τεχνικοί, Ιατρικοί, Οικονομικοί, Περιβαλλοντολόγοι (...) δεν υποτάσσονται, τότε φτερουγούν άπειρες πολύμορφες ένοχες πράξεις τους οι οποίες τους ανέδειξαν ως ικανούς για να τιμώνται, ως ομοτράπεζοι, στα αποκάτω τραπέζια της Τραπεζαρίας.

Από την άλλη μεριά,

προβάλλονται πράξεις

τιμωρητικές ή επιβράβευσης!

- Με τις τιμωριούλες, όπως οι πρόσφατες των Τζοχατζόπουλου, Παπαντωνίου, Γεωργιάδη κλπ, το ΔΕΣ στέλνει το μήνυμα της προειδοποίησης ότι θυσιάζω ακόμη και καλά παιδιά μου για να προστατεύομαι.

Πάντων, προέχει η προστασία και σωτηρία του Δεξιού Εκμεταλλευτικού Συστήματος!

Το ΔΕΣ, είναι αδίστακτο απέναντι και σε τεράστια βάθρα του, ακόμη και για κορυφαίους στους Πυλώνες του, όταν αφορά την προστασία του!

Φύλλο και... φτερό τα... προσωπικά δεδομένα.
 

- Από την άλλη, προβάλλοντας για Μητσοτάκη (και το κόμμα του) τα πολλά απατηλά/χαριστικά δάνεια/απάτες και, κυρίως, όσα και η Siemens δώρησε στην... Τραπεζαρία, το Σύστημα στέλνει ισχυρό το μήνυμα:

Ορίστε, οι ιδιαίτερα πιστοί, θερμοί υπερασπιστές, αφοσιωμένοι και δοκιμασμένοι προστάτες της ομοτραπεζίας, προτιμώνται-διαφημίζονται-τιμώνται-στηρίζονται και για πρωθυπουργοί.
Η καρέκλα τους, στο κορυφαίο, στο πάνω τραπέζι της Τραπεζαρίας!

Η, και διαχρονική, κυριαρχία

του Πνευματικού-Γέροντα

σε κεντρικούς ρόλους

στην Τραπεζαρία.

Θαταν ένα κενό αν τούτη η ανάλυση δεν προσέγγιζε κεντρικές δυνάμεις της Τραπεζαρίας/ομοτραπεζίας που αποδέχονται ρόλους ως ιερή αποστολή, εμφανίζονται ως θεοδώρητοι, πορεύονται ως εκ θεού επιλεγμένοι ή και απεσταλμένοι.

Είναι γνωστό ότι υπάρχουν ηγεμόνες και κεντρικά πρόσωπα της νομοθετικής, εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας, της διοικητικής ιεραρχίας, της στελεχιακής δομής, της επιστήμης κι όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης που πράγματι θρησκεύονται ή φέρονται να θρησκεύονται από ιδιοτέλεια ή λόγω φόβου/τρομοκρατίας.

Όμως (κι αυτό βασικά αναλύεται), είναι γνωστή και η θρησκευτική κυριαρχία/ επιβολή και έλεγχός τους μέσω των Πνευματικών ή Πατέρων ή Γερόντων.

Δηλαδή, ιερατείων όλης της ιερατικής δομής που 

ενδύονται την ιδιαίτερη, μυστηριώδη, τρομακτική ιδιότητα του Πνευματικού και ασκούν απόλυτη επιρροή πάνω σε κάθε θρησκευόμενο έχοντας γνώση και των προσωπικών δεδομένων του είτε μέσω της εξομολόγησης (του ίδιου ή άλλων... μαρτυριάρηδων) αλλά, κυρίως, λόγω και των σχέσεων των ιερατείων με τις κρατικές υπηρεσίες που παρακολουθούν, καταγράφουν κι επιβάλλουν πράξεις ή συμπεριφορές.

Ιερατεία/Πνευματικοί που αναλαμβάνουν, και δια της εξομολόγησης, να επιβάλλουν και διαμορφώνουν συνειδήσεις οι οποίες θ’ αποδέχονται πλήρως ότι πρέπει να πορεύονται, για τα πάντα, σύμφωνα με όσα ο Πνευματικός ορίζει/επιβάλλει ως απαρέγκλιτη υποχρέωση, καθήκον, αποστολή.

Υπάρχουν βέβαια, στο σύνολο των εξουσιαστικών και επιστημονικών δομών, οι ιδιοτελείς θεοσεβείς, οι καπάτσοι θρησκευόμενοι που αξιοποιούν πολύτροπα τις όποιες σχέσεις με τη Θρησκεία και τους Πνευματικούς/Ιερατεία/Γέροντες.

Και φυσικά γνωρίζουν, και οι δύο πλευρές, ότι αλληλοχρησιμοποιούνται πολύτροπα.

Όμως, κι εδώ είναι το σημαντικότερο, 

διαμορφώνονται σε κάθε επίπεδο και οι φανατικοί, οι θρησκόληπτοι, οι θεούσοι, οι τυφλοί από πίστη, οι ηδονισμένοι ν’ αποκαλούνται και προσφέρονται ως δούλοι θεού, που είναι πρόθυμοι να εκτελέσουν οτιδήποτε απαιτήσει η θρησκεία τους, δια του Πνευματικού.

Θεόδουλοι που, για όσα υπακούν και εκτελούν, ονειρεύονται τα αιώνια ανταλλάγματα με τους περιπάτους στον πλούσιο Παράδεισο κι από την άλλη τρέμουν τα καζάνια με την πίσσα της Κόλασης αν παρεκκλίνουν, έστω και κλάσμα, απ’ όσα απαιτεί ο θεός, μέσω των Γερόντων/Ιερατείων.

Οι ποικίλοι Γέροντες,

 στα χριστιανικά  πατριαρχεία-μητροπόλεις-μονές-κρύπτες κλπ (ή στα αντίστοιχα των άλλων θρησκευτικών εκδοχών), με τις προβαλλόμενες ιερές ιδιότητες και προφητείες, εμφανιζόμενοι ως θεοβάδιστοι, θεογνώστες, θεοδώρητοι και κυρίως ως οι γνώστες και οι χειριστές της θεοδικίας, παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της υποτακτικής θεόδουλης συνείδησης, έτοιμης για τυφλή εκτέλεση κάθε είδους θεϊκής εντολής, ανεξάρτητα ποιες και πόσες καταστροφές θα προκαλέσουν, πόσους και ποιους θα αδικήσουν, βλάψουν ή καταστρέψουν. Ποια και πόσα τεράστια εγκλήματα, απάτες, εκμεταλλεύσεις νομιμοποιήσουν!

Η Τραπεζαρία του ΔΕΣ, διαχρονικά, γέμει από τέτοιες πράξεις και προσφορές όλων των θρησκευτικών μηχανισμών.

Αλήθεια, θα δυσκολευτεί κανείς

να καταλάβει τι σημαίνει:

- Αν ένας υστερόβουλα θρησκευόμενος ή θρησκομανής/θεούσος ηγεμόνας (αυτοκράτορας-βασιλιάς-πρόεδρος, πρωθυπουργός-κυβερνήτης), αν: ο βουλευτής, ο δικαστής, το ανώτατο διοικητικό ή στρατιωτικό ή αστυνομικό στέλεχος, ο υστερόβουλος ή θρησκομανής επιστήμονας, ο δάσκαλος, πριν από μικρές ή μεγάλες αποφάσεις του, πηγαίνει ή καλείται από τον Πνευματικό του και λαμβάνει θεϊκές εντολές, οδηγίες, υποδείξεις για το περιεχόμενο της απόφασής του;

- Αν ο Πνευματικός/Γέροντας, ως δεσπότης-ιερέας-ηγούμενος-σκηνίτης κλπ, προβαλλόμενος ως θεοβάδιστος, εμφυσήσει την εντολή του ως θεϊκή ή κάποιου αγίου επιθυμία/απόφαση και, προκειμένου να την εμφυτεύσει στον εκτελεστή, να διηγείται οράματα, τρομερά και φοβερά με εικόνες χαρούμενου θεού ή αγίου αν η επιθυμία τους εκτελεστεί κι από την άλλη εξακοντίζει εικόνες τρόμου, τιμωρίας και καταστροφής αν ο εντολοδόχος δεν εκτελέσει πιστά και με ακρίβεια όσα ο οραματιστής Πνευματικός εντέλει;

Θα δυσκολευτεί πολύ

κανείς ν’ αντιληφθεί:

- Την ικανοποίηση του θεούσου βασιλιά ή κυβερνήτη που θα εκτελέσει εντολή η οποία, ως η θεϊκή (δια του Πνευματικού βεβαίως), περιλαμβάνει κατακτητικό πόλεμο ή υποταγή στον κατακτητή ή αφαίρεση κυρίαρχων λαϊκών δικαιωμάτων με ταυτόχρονη ενίσχυση των θρησκευτικών εξουσιών, αύξηση του πλούτου και της ιδιοκτησίας της θρησκείας;

- Τι σημαίνει αν, ο θρησκομανής ή ιδιοτελής νομοθέτης, ακούσει από το Γέροντα ότι ο θεός του έστειλε μήνυμα και (μαζί με την ισχυροποίηση συνταγματικά/νομοθετικά της θεϊκής κυριαρχίας) απαιτεί επιπλέον νομοθέτηση: συγκεκριμένη - υπέρ συγκεκριμένων - για συγκεκριμένα;

- Τι σημαίνει αν, ο ιδιοτελής ή ο θεούσικα γαργαλισμένος εισαγγελέας/δικαστής, όταν ανεβαίνει στην έδρα, κατακλύζεται από τις οραματικές εικόνες που ο Πνευματικός του εμφύσησε και δε χρειάζεται να ταλαιπωρηθεί αφού η θεϊκή απόφαση (δια του Γέροντα) ήταν κόφτη για το: ποιον να τιμωρήσει ή αθωώσει, ποιόν και γιατί θα χρήσει εγκληματία ή θύμα, ποιον πόσο γιατί να καταδικάσει ή δικαιώσει, πόσα/ποια/από ποιον θα αφαιρέσει ή προσθέσει, θα κόψει ή επιδικάσει, ποια και για ποιους είναι συνταγματικά ή αντισυνταγματικά;

- Τι αποτελέσματα έχει η ψυχική ανύψωση του θρησκόληπτου ή με ιδιοτελή θεοσέβεια ή φοβισμένου κορυφαίου εκτελεστικού στελέχους (στο δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα) όταν ο Γέροντας/Πνευματικός το αξιώσει ως επιλεγμένο από θεό ή άγιο να υλοποιήσει την εντολή για το πως, με τι μέσα, για ποιο σκοπό θα διοικεί;

- Τι σημαίνει αν, ο ιδιοτελώς θρησκευόμενος ή ο θεούσος ή ο τρομοκρατημένος: Επιστήμονας - πανεπιστημιακός - ερευνητής - φιλόσοφος - τεχνοκράτης, ακούσει πως (σύμφωνα με τα θεϊκά οράματα/ προστάγματα που ο Πνευματικός του είδε-άκουσε-μετέφερε) πρέπει: να μπουν όρια στη γνώση, στην επιστήμη, στην τέχνη, στην έρευνα, στη δημιουργία, στην εφεύρεση ή αποκάλυψη, να παρουσιαστεί άλλο περιεχόμενο ή να προσανατολιστεί αλλού ή γνώση, να διαψευσθεί ή ακυρωθεί η γνώση, να επιβληθεί άλλη ερμηνεία, να γνωμοδοτήσει ή γνωματεύσει υπέρ ή κατά, αντίθετα ή σύμφωνα με: το σύνταγμα ή τη νομολογία, το ορθό ή το δίκαιο, το αληθινό;

Δε θα δυσκολευτεί

κανείς να καταλάβει

Τι θα συμβεί όταν, ο Πνευματικός/Ιερωμένος με το ένδυμα του θεοβάδιστου Ηγέτη, μπουρλοτιάζει λαούς ή ηγεμόνες ότι ο θεός ορίζει πια είναι τα σύνορα των κρατών κι έτσι ωθεί:

* από τη μια, σε εκστρατείες κατάληψης (πχ ο 6δάκτυλος να μπει στην Πόλη, να πάρουμε τη Βόρειο Ήπειρο, να καταλάβουμε τη Βόρεια Μακεδονία κλπ).

* από την άλλη, σε παραίτηση από αγώνες απελευθερωτικούς (πχ αφορισμοί αγωνιστών επειδή μάχονται εναντίον των... θεϊκών συνόρων της Τουρκοκρατίας ή εναντίον των Ναζί κατακτητών)................................................................................. (Τέλος 1ου Μέρους)

Λόγω του μεγέθους  δε μας επιτρέπει να αναρτηθεί 

ενιαία   η Ανάλυση.

Έτσι, συνεχίζεται σε  Δεύτερο μέρος.

Σας προτρέπω λοιπόν

 να μην κουραστείτε και κάντε ένα κλικ εδώ:

https://autenergos.blogspot.com/2019/05/2.html

Ψηφίδες Βιογραφίας Γιάννη Ζωχιού:

https://autenergos.blogspot.com/2021/04/blog-post.html