σε νέες περιπέτειες;
Τι είναι ο οβελίσκιος Σπύρος
Φλαμπουριάρης;
Επιβάλλεται:
Αναβολή στησίματος και
επανεξέταση του “συγκρουσιακού”
οβελίσκου.
Πρώτη φορά, πριν λίγες μέρες, άκουσα το όνομα Σπύρος Φλαμπουριάρης λόγω του θορύβου για την αποδοχή, ως προσφορά, ενός στυλίσκου που ανιστορεί και μπορεί να διεγείρει θρησκευτικά πάθη και αντιθέσεις: Χριστιανών-Μουσουλμάνων.
Διάβασα και για κάποιο ίδρυμα στο οποίο προεδρεύει.
Αναζήτησα να βρω τι είναι αυτός ο κύριος που επιδρά έτσι στην ιστορία και στην Κέρκυρα αλλά και στοιχεία του ιδρύματος.
Υπενθυμίζεται ότι, την 21η Μάη, εορτάζεται η Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα αφού, με σημαντικούς αγώνες, απελευθερώθηκε από τη σκληρότατη αγγλική κατοχή. Και όχι βέβαια τα πολεμικά γεγονότα 1716.
Για τον ίδιο το Σπ. Φλαμπουριάρη δε βρήκα κάποιο ιστορικό, βιογραφικό, αγωνιστικό, επάγγελμα.
Για το ίδρυμα (σελίδα μόνο στα αγγλικά διαπίστωσα) δεν μπόρεσα να δω μέλη, διοίκηση με σύνθεση και λειτουργία.
Και βέβαια πόρους: από που και πώς χρηματοδοτείται.
Το κυριότερο: Πόσο κοστίζει , πως, από που και γιατί
χρηματοδοτήθηκε ο οβελίσκος ιστορικής σύγχυσης και φόβου πρόκλησης θρησκευτικών αντιθέσεων.
Τα σκόρπια σε δημοσιεύματα ότι δηλ. έχει επίθετο από το παρελθόν, γεννήθηκε στην Κέρκυρα όπου έχει βίλα, μόνιμα κάτοικος Αγγλίας, έδωσε συνεντεύξεις , αποκαλείται κόμης (γιατί; από ποιον του αποδόθηκε; ), οι αναφορές σε κάποια ιστορικά γεγονότα και το κρέμασμα πορτρέτων, δεν ξέρω πόσο αποτελούν βιογραφικό ολόκληρης ζωής μια και στις φωτογραφίες δείχνει γέρος.
Στη ζωή μας βλέπουμε πολλά. Οι απόδημοι Κερκυραίοι έχουν και αρνητικές εμπειρίες.
Θα είναι χρήσιμο λοιπόν, όσοι δέχτηκαν την προσφορά του οβελίσκου αλλά και ΜΜΕ που διατυμπανίζουν, να δημοσιοποιήσουν άμεσα σαφή στοιχεία.
Αν ο ίδιος ο Σπ. Φλαμπουριάρης το πράξει, θα είναι πολύ χρήσιμο.
Και φυσικά συγκεκριμένα και όχι με αόριστες παραπομπές.
Για πράξεις που η Κέρκυρα εκτίθεται, πρέπει να υπάρχει απόλυτη διαφάνεια, στα πάντα, για πρόσωπα ή φορείς.
Προτείνουμε την αναβολή του στησίματος του
οβελίσκου, την ενημέρωση της ΠτΔ Κυρία
Σακελλαροπούλου και τη συνολική
επανεξέταση της προσφοράς με το περιεχόμενο.
Η Κέρκυρα ας μη χρησιμοποιηθεί άλλο για προσωπικές επιδιώξεις που
την εκθέτουν, οδηγούν σε ιστορική εκτροπή αλλά και, ίσως, σε
θρησκευτικά πάθη ή και συγκρούσεις.
15 Μάη 2021
Ιδιαίτερη ενημέρωση:
Μετά το παραπάνω κείμενο λάβαμε απάντηση από τον γνωστό εικαστικό Μεγακλή Μεγακλή
Ρογκάκο με την ιδιότητα του Υπεύθυνου Επικοινωνίας του Ἳδρυματος
Κερκυραϊκῆς Κληρονομιᾶς.
Την αναρτούμε παρακάτω μαζί με το απαντητικό σχόλιο του
ΑΥΤΕΝΕΡΓΟΥ για να βοηθηθούν οι αναγνώστες:
Σημειώνεται πως από τις πολλές δωτογραφίες που συνοδεύουν το
Λῆμμα γιὰ τὴν Οἰκογένεια Φλαμπουριάρη, αναρτάται μόνο μία:
-------- Προωθημένο μήνυμα --------
Θέμα: | Fwd: Οβελίσκος για το 1716 στην Κέρκυρα | Ίδρυμα Κερκυραΐκής Κληρονομιάς |
---|---|
Ημερομηνία: | Sat, 15 May 2021 09:15:48 +0300 |
Από: | Ioannis Zochios <autenergos@gmail.com> |
Προς: | megakles@corfuheritagefoundation.org |
Προς τον Κύριο
Μεγακλή Μεγακλή Ρογκάκο, MA MA PhD
Υπεύθυνο Επικοινωνίας
Ἳδρυματος Κερκυραϊκῆς Κληρονομιᾶς
Κύριε Ρογκάκο καλημέρα σας.
Το autenergos.blogspot που έχω την ευθύνη σας ευχαριστεί ιδιαίτερα για την άμεση απάντησή σας, κάτι όχι σύνηθες.
Επιθυμώ να διορθώσω στην απάντησή σας ότι δεν υπάρχουν στο κείμενο "αρνητικά σχόλια εναντίον του Οβελίσκου για το 1716".
Καταγράφονται ιδιαίτεροι προβληματισμοί και σαφή ερωτήματα που, μέχρι την απάντησή τους, εμποδίζεται μια τοποθέτηση θετική η αρνητική.
Επισημαίνεται πως, ούτε με τις σημειώσεις σας διαφωτίζονται.
Όλα, προβληματισμοί-ερωτήματα, παραμένουν.
Σέβομαι την ιστορία και της Οικογένειας Φλαμπουριάρη.
Όμως, το μόνο που αναφέρεται στα κείμενα για τον Σ.Φ. είναι:
"Σπῦρος Λεωνίδου Φλαμπουριάρης (γ. 1930)
εἶναι
ἐπιχειρηματίας ποὺ δραστηριοποιεῖται στὴν Ἀγγλία. Τὸ
2000 ἳδρυσε τὸ Ἳδρυμα Κερκυραϊκῆς Κληρονομιᾶς γιὰ νὰ
διατηρήσει καὶ νὰ προστατεύσει τὴν ἱστορική κληρονομιά
τῆς Κέρκυρας καὶ ταυτοχρόνως νὰ προωθήσει τὶς
ἀγγλοελληνικές σχέσεις".
Ελπίζω ότι θα υπάρξουν περισσότερα που, πέρα από το δικαίωμα, να δικαιολογούν και την προσωπική "ικανότητα" κάποιου προσώπου να "παρεμβαίνει" στην Ιστορία και να "διαμορφώνει" αποφάσεις θεσμών λαϊκών.
Επιμένουμε στην Πρόταση για αναβολή όσων σχετίζονται με τον οβελίσκο κατά την 21η Μάη. Και έχει κοινοποιηθεί στην ΠτΔ.
Ελπίζω να το σεβαστεί και ο κ. Φλαμπουριάρης αποδεχόμενος την
Πρόταση του autenergos.blogspot.
Σας ενημερώνω ότι όσα μας στέλνετε θα αναρτηθούν ως συνέχεια στο κείμενο του autenergos.blogspot ώστε οι αναγνώστες να γνωρίζουν.
Θα χαρούμε για κάθε διαφωτιστική συνέχεια.
Με εκτίμηση
Για το ΑΥΤΕΝΕΡΓΟΣ
Γιάννης Ζωχιός
Επίτιμος Πρόεδρος Ομοσπονδίας Κερκυραϊκών Συλλόγων Αττικής (ΟΚΕΣΑ)
-------- Προωθημένο μήνυμα --------
Θέμα: | Οβελίσκος για το 1716 στην Κέρκυρα | Ίδρυμα Κερκυραΐκής Κληρονομιάς |
---|---|
Ημερομηνία: | Fri, 14 May 2021 15:21:13 +0300 |
Από: | Megakles Rogakos <megakles@corfuheritagefoundation.org> |
Απάντηση: | megakles@corfuheritagefoundation.org |
Προς: | autenergos@gmail.com |
Λῆμμα γιὰ τὴν Οἰκογένεια Φλαμπουριάρη
Φλαμπουριάρη, οἰκογένεια ἐκ Κωνσταντινουπόλεως καταφυγούσα μετά τὴν ἂλωσιν 1453 εἰς
Βενετία, καὶ ἐκείθεν εἰς Κρήτην ὁπόθεν, πεσούσης τῆς νήσου ταύτης τὸ 1669, κατέφυγε εἰς
Ζάκυνθον. Ἀλλά καὶ προγενεστέρως, 1512, ἀπαντᾶ οἰκογένεια Φλαμπουριάρη ἐν χωρίῳ
Γαητάνη τῆς Ζακύνθου. Ἀρχηγός τῆς ἐκ Κρήτης οἰκογενείας φέρεται ὁ Κωνστανίνος, ὑιός τοῦ
Ἀνδρέου, ὁ καταφυγών εἰς Ζάκυνθον τοῦ ὁποίου ὁ ὑιός Ιωάννης, ἒνεκα στρατιωτικῶν πρὸς τὴν
Βενετίαν ὑπηρεσιῶν, ἐτιμήθη τὴν 1η Νοεμβρίου 1768, αὐτός καὶ οἱ ἂρρενες ἀπόγονοι αὐτοῦ, διὰ
τοῦ τίτλου τοῦ Κόμιτος καὶ τὴν 25η Σεπτεμβρίου 1784 ἒλαβεν ὡς τιμάριον τὴν μονήν τῆς
Θεοτόκου Ἀναφωνητρίας. Τέκνα τοῦ Ἰωάννου ἐγένοντο οἱ Μάρκος, Στυλιανός καὶ Ἀντώνιος.
Καὶ τοῦ μὲν Μάρκου ὑιός ἐγένετο ὁ Ἐμμανουήλ, τοῦ δὲ Στυλιανοῦ οἱ Νικόλαος, Διονύσιος καὶ
Μάρκος καὶ τοῦ Ἀντωνίου οἱ Ἰωάννης ἰερεύς, Μάρκος, Δημήτριος καὶ Διονύσιος. Τοῦ
Νικολάου, ὑιοῦ Στυλιανοῦ, τέκνα ἐγένοντο ὁ Ἀναστάσιος νομικός τοῦ Παταυΐου, λαβών
πολιτικά ἀξιώματα ἐπὶ Ἑπτανήσου Πολιτείας, συνυπουργήσας τῷ Καποδίστριᾳ, γενόμενος
νομοθέτης καὶ εἰσαγγελεύς. Ἀντιπολιτευόμενος τῷ Μαίτλανδ ἐφυλακίσθη, καθηρέθῃ τῶν
ὑπουργημάτων του καὶ ἐξορίσθη εἰς Βενετίαν. Ἒνθερμος Φιλικός, μέλος τῆς Ἐφορίας
συνεισέφερε χρήματα καὶ σπουδαίως ἐνήργησεν ὑπέρ τοῦ ἀγῶνος. Τούτου ὁ ὑιός Περικλής,
1809-1853, διεκρίθη ἐπί νομομαθείᾳ, συνέσει καὶ δημοσίοις ὑπουργήμασι. Ἀντώνιος ὑιός
Μάρκου σπουδάσας ἐν Πίζᾳ, προσηγορεύθη νομοδιδάκτωρ καὶ διεκρίθη ἐπί εὐγλωττίᾳ.
Διωρίσθη εἰσαγγελεύς, πρόεδρος δικαστηρίου Λευκάδος καὶ Ἐφέτης καὶ μετά τὴν Ἓνωσιν,
ἀπεσύρθη ἰδιωτεύων. Ἒγραψε πολιτικά φυλλάδια, ἐγένετο ἰππότης τοῦ Σωτῆρος, ἐδώρισε τά
βιβλία του εἰς τὴν δημοσίαν βιβλιοθήκην Ζακύνθου καὶ ἀπέθανε τὸν Ἰανουάριον 1890. Μάρκος,
ὑιός τοῦ Ἀντωνίου, νέος εὐφυής, εἰς ὃν ὁ Ἀριστοτέλης Βαλαωρίτης ἀποθανόντα ἒγραψε
ἐπιμνημόσυνο ποίημα «Τά Χρόνια». Νικόλαος διάσημος δικηγόρος τυφλωθείς ἐκ νεαρᾶς
ἡλικίας, ἐμελέτα τὰς δίκας καὶ ἐδικηγόρει ἒχων ἐν μνήμῃ ὃλα τὰ ἒγγραφα τῆς δίκης. Διονύσιος,
ὑιός Στυλιανοῦ, συνήργησεν, ὡς Φιλικός εἰς διάδοσιν τοῦ μηστηρίου καὶ προαγωγήν τοῦ
ἀγῶνος. Διορίσθη εἰσαγγελεύς ἀλλ'ὑπογράψας τὴν πρός τὸν Βασιλέα Γεώργιον Δ' αἲτησιν περί
μεταρρυθμίσεων τοῦ Μαιτλανδίου Συντάγματος, καθῃρέθη καὶ ἐξορίσθη εἰς Βενετίαν.
Ἐπανελθών διωρίσθη εἰσαγγελεύς Κερκύρας, ἐξελέγη νομοθέτης καὶ πρόεδρος τῆς Ἰονίου
Βουλῆς. Μέλος τῆς Ἐπιτροπῆς τῶν Ἰονίων Κωδίκων, συνέταξε τὸ νομοσχέδιον, ἐδημοσίευσε
πολιτικά φυλλάδια περί μεταρρυθμίσεως τοῦ Ἰονίου Συντάγματος, ἐτιμήθη διά τοῦ
Μεγαλοσταύρου τῶν Ἁγίων Μιχαήλ καὶ Γεωργίου καὶ ἀπέθανε τὸ 1874. Νικόλαος τοῦ
Διονυσίου ὑπηρέτησεν ὡς πρόξενος τῆς Ἑλλάδος ἐν Μεσσήνῃ τῆς Ἰταλίας. Ἰωάννης, συμβ. 27
Νοεμβρίου 1838 – 30 Ὀκτωβρίου 1894. Μάρκος συμβ. 5 Ὀκτωβρίου 1753 – 22 Ἰουλίου 1784.
Στυλιανός συμβ. 25 Ἰουλίου 1761 – 14 Μαΐου 1810 συμβ. γρ. δὲν εἰργάσθη. Μάρκος δρ. τὰ
νομικά καὶ ἒφεδρος ἀξιωματικός. Μαρία Διονυσίου γεννηθείσα ἐν Κερκύρᾳ, δικηγόρος, ἒγραψε
διατριβάς κοινωνιολογικάς. Τοῦ οἲκου τῶν Φλαμπουριάρη εὐρίσκω τὸ ἐξής γενεαλογικόν
δένδρον: Ἀνδρέας Πετροῦτσος γεννήσας τὸν Ζαχαρίαν. Ὁ Ζαχαρίας τῶν Ἰωάννη. Ὁ Ἰωάννης
τὸν Ζαχαρίαν. Ἐκ τοῦ Ἀνδρέου Φλαμπουριάρη καὶ τῆς Φιορέντσας ἐγεννήθη ὁ Νικόλαος, ἐκ
τοῦ Νικολάου ὁ Κωνσταντίνος, ἐκ τοῦ Κωνσταντίνου οἱ Ἰωάννης +1770 καὶ Στυλιανός. Ἐκ τοῦ
Ἰωάννου οἱ Μάρκος, Ἀντώνιος, Στυλιανός. Παρ. Γκαρέλης. Βλ. : Χ. Γ'833. Μ. 425. Giovanni De
Pellegrini “Studio Araldico Genealogico... in Venezia, 1882-1916”. G. Pajago “Intorno alla vita del Dr
Pericles Conte Flamburiari”, Corfu, 1854. Eugène Rizo Rangabé, Livre d'Oro de la noblesse Ionienne.
Corfou, Athènes, Eleftheroudakis, 1925. Δικαὶος Β. Βαγιακάκος, «Μανιᾶται εἰς Ζάκυνθον»,
Ἐπετηρίς τοῦ Ἀρχείου τῆς Ἱστορίας τοῦ Ἑλληνικοῦ Δικαὶου, Ἀθήνα, Ἀκαδημία Ἀθηνῶν, 1954,
σ. 85.
[Λεωνίδα Χ. Ζώη, Λεξικόν Ἱστορικόν καὶ Λαογραφικόν Ζακύνθου, Τόμος Α', Ἀθῆναι, Ἐθνικόν
Τυπογραφείον, 1963, σελ. 682-683, τὸ λῆμμα γιά τὴν οἰκογένεια Φλαμπουριάρη]Ἡ Οἰκογένεια Φλαμπουριάρη
Ὑπὸ τὴν ἐπιμέλεια τοῦ Μεγακλῆ Ρογκάκου, MA MA PhD
Ἡ οἰκογένεια Φλαμπουριάρη, ἐγκατεστημένη στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ ἀποτελούσα μέλος
τῆς Βυζαντινῆς ἀριστοκρατίας, κατέφυγε μετά τὴν πτώση τῆς Πόλεως, τὸ 1453, στὴ Βενετία,
ὃπου καὶ ἐγκατεστάθη. Ἀπὸ τὴ Βενετία μετέβη στὴν Κρήτη κατά τὸ διάστημα τῆς βενετικῆς
κατοχῆς. Ὃταν ἡ Κρήτη κατελήφθη ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανούς, τὸ 1669, κατέφυγε στὴ Ζάκυνθο καὶ
ἐν συνεχείᾳ στὴν Κέρκυρα.
Ὑπὸ τὴν κυριαρχία τῆς Βενετίας, οἱ Φλαμπουριάρη προσέφεραν ἐξέχουσες στρατιωτικές
ὑπηρεσίες στὴ Δημοκρατία. Σὲ ἀνταπόδοση τῶν ὑψηλῶν στρατιωτικῶν προσφορῶν
συγκεκριμένα τοῦ Κυρίου Τζιοβάνι Φλαμπουριάρη, ἡ Βενετική Σύγκλητος τῆς Γαληνοτάτης,
τὴν 1η Νοεμβρίου 1768, τοῦ ἀπέδωσε τὸν τίτλο τοῦ Κόμητος μὲ τὸ δικαίωμα ὃπως τὸν
κληροδοτεῖ στοὺς ἂρρενες ἀπογόνους του καὶ τὸν ἐγγράψει στὴ Χρυσή Βίβλο τῶν αὐθεντικῶν
τιτλούχων. Ἐπιπλέον τοῦ παρεῖχε μεγάλες κτηματικές ἐκτάσεις. Στὴν περιουσία του προσετέθη
τὴν 25η Σεπτεμβρίου 1784 ὡς τιμάριο καὶ ἡ μονή τῆς Θεοτόκου Ἀναφωνητρίας στὴ Ζάκυνθο.
Στοὺς Φλαμπουριάρη συγκαταλέγονται ὑψηλές προσωπικότητες οἱ ὁποῖες διεδραμάτισαν
σημαντικό ρόλο στὴν ἱστορία τῆς Ἑλλάδας καὶ ἰδίως κατά τῆς ἰσχυρῆς ὀθωμανικῆς καταπίεσης.
Ὁ Ἀναστάσιος Φλαμπουριάρης (1774-1828) ἒλαβε διάφορα πολιτικά ἀξιώματα ἐπί Ἑπτανήσου
Πολιτείας. Ὡς ἒνθερμο μέλος τῆς Φιλικής Ἑταιρείας προσέφερε χρήματα καὶ μεγάλες ὑπηρεσίες
στὸν ἐθνικοαπελευθερωτικό ἀγώνα. Ὁ Διονύσιος Φλαμπουριάρης (1810-1874) διορίστηκε ἐπί
Ἀγγλικῆς Προστασίας ὡς εἰσαγγελέας Ζακύνθου. Ἐπειδή, ὃμως, ὑπέγραψε τὴν αἲτηση πρὸς τὸν
Βασιλέα τῆς Ἀγγλίας Γεώργιο Δ' γιὰ μεταρρύθμιση τοῦ καταπιεστικοῦ συντάγματος τοῦ σέρ
Τόμας Μαίτλαντ, καθαιρέθηκε καὶ ἐξορίστηκε στὴ Βενετία. Ὃταν ἐπανῆλθε διορίστηκε
εἰσαγγελέας Κερκύρας καὶ ἐξελέγη Νομοθέτης καὶ Πρόεδρος τῆς Ἰονίου Βουλῆς. Τὴν 9η
Ἰουλίου 1857 τιμήθηκε μὲ τὸν Μεγαλόσταυρο τῶν Ἁγίων Μιχαήλ καὶ Γεωργίου. Πρὸς τιμή
αὐτῆς τῆς οἰκογενείας ἓνα χωριό, ποὺ τοποθετεῖται 25 χλμ βορείως τῆς πόλεως τῶν Ἰωαννίνων,
ὀνομάστηκε ‘Φλαμπουράρι’.
Ἡ οἰκογένεια Φλαμπουριάρη εἶναι μία ἀπὸ τὶς πλέον σπάνιες χωρίς περαιτέρῳ συνωνυμίες. Ὡς
ἐκ τούτου, ὃλα τὰ ἂτομα μὲ αὐτό τὸ ὂνομα σχετίζονται σὲ διαφόρους βαθμούς μὲ συγγενικούς
δεσμούς. Ἡ οἰκογένεια αὐτή συνδέεται συγγενικά μὲ τοὺς Βαλαωρίτη, Θεοτόκη, Καποδίστρια,
Μάρμορα, ντέλλα Πόρτα και Ράλλη.Σπυρίδων Πελεκάσης (1843-1916). Προσωπογραφία
Ἀναστασίου Φλαμπουριάρη (1774-1828), π. 1870,
Λάδι σε καμβά, 97 x 71 ἐκ. Παραχώρηση
Μουσείου Σολωμοῦ & Ἐπιφανῶν Ζακυνθίων,
Ζάκυνθος - Δωρεά τῆς Σοφίας Ἀγγελακοπούλου-
Φλαμπουριάρη.
Ὁ Ἀναστάσιος Νικολάου Φλαμπουριάρης (1774-1828)
ἦταν Νομικός μὲ σπουδές στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Πάδοβας.
Φίλος τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια, ἒλαβε διάφορα πολιτικά
ἀξιώματα ἐπί Ἑπτανήσου Πολιτείας – Ὑπουργός,
Εἰσαγγελέας καὶ μέλος τῆς Νομοθετικής Συνέλευσης.
Συνέταξε τὴν ἀναφορά πρὸς τὸν Γεώργιο Δ', βασιλέα τῆς
Ἀγγλίας, ἐναντίον τοῦ σέρ Τόμας Μαίτλαντ, ὑπάτου
ἁρμοστῆ τῶν Ἰονίων Νήσων, τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1821.
Τότε καθαιρέθηκε τῶν θέσεών του καὶ τὸ 1822 ἐξορίστηκε
στή Βενετία. Ὡς ἒνθερμο μέλος τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας,
προσέφερε χρήματα καὶ μεγάλες ὑπηρεσίες στόν
ἀπελευθερωτικό ἀγώνα. Ὁ Σπυρίδων Πελεκάσης
(Ζάκυνθος, 1843-1916) ζωγράφισε τὸν Ἀναστάσιο σὲ
προτομή καθιστό, στραμμένο ἀπὸ τὰ δεξιά πρὸς τὰ
ἀριστερά τοῦ πίνακα, σὲ στάση 3⁄4. τὸ βλέμμα του εἶναι
στραμμένο πρὸς τὸν θεατή. Στηρίζει ἀμφότερα τὰ χέρια
στὰ μπράτσα τῆς πολυθρόνας, ὃπου κάθεται. Φορᾶ
ἐπίσημα ἐνδύματα τῆς ἐποχῆς – μαῦρο παλτό ἐπάνω ἀπό
λευκό ὑποκάμισο μὲ ὑψηλό κολάρο, πού καταλήγει σὲ
δαντελωτό μαντήλι. τὸ ἒργο ἐδώρισε στὸ Μουσείο
Σολωμοῦ
&
Ἐπιφανῶν
Ζακυνθίων
ἡ
Σοφία
Ἀγγελακοπούλου-Φλαμπουριάρη το 1983 καὶ συντήρησε ἡ
Μαρία Ρουσέα.
Ὁ Διονύσιος Στυλιανοῦ Φλαμπουριάρης (1790-1874),
ἀκολούθησε
τὴν
ἐπαγγελματική
κατάρτιση
τοῦ
Ἀναστασίου – νομικός μὲ σπουδές στὸ Πανεπιστήμιο τῆς
Πάδοβας. Ὡς Φιλικός συνέβαλε στή διάδοση τοῦ
ἑταιρικοῦ μυστηρίου καὶ στήν προαγωγή τοῦ ἀγῶνα.
Διορίστηκε ἐπί Ἀγγλικής Προστασίας ὡς Εἰσαγγελέας
Ζακύνθου. Ὃμως, ἐπειδή ὑπέγραψε τὴν αἲτηση πρός τὸν
βασιλέα τῆς Ἀγγλίας Γεώργιο Δ' γιά μεταρρύθμιση τοῦ
καταπιεστικοῦ συντάγματος τοῦ σέρ Τόμας Μαίτλαντ,
καθαιρέθηκε καὶ ἐξορίστηκε στή Βενετία. Ὃταν ἐπανῆλθε
διορίστηκε Εἰσαγγελέας Κερκύρας καὶ ἐξελέγη Νομοθέτης
καὶ Πρόεδρος τῆς Ἰονίου Βουλῆς. Ἐν συνεχείᾳ,
ἐργάστηκε γιὰ τὴν πολιτειακή μεταρρύθμιση τοῦ Ἰονίου
Συντάγματος καὶ προέβη σὲ σχετικές δημοσιεύσεις
φυλλαδίων μὲ πολιτικό καὶ ἐθνικό περιεχόμενο. Ὡς μέλος
τῆς Ἐπιτροπῆς τῶν Ἰονίων Κωδίκων συνέταξε τὸ
νομοσχέδιο. Τὸ 1857, τιμήθηκε μὲ τὸν Μεγαλόσταυρο τῶν
Σπυρίδων Πελεκάσης (1843-1916). Προσωπογραφία Ἁγίων Μιχαήλ καὶ Γεωργίου. Ὁ Σπυρίδων Πελεκάσης
Διονυσίου Φλαμπουριάρη (1790-1874), π. 1870, (Ζάκυνθος, 1843-1916) ζωγράφισε τὸν Διονύσιο σὲ
Λάδι σὲ καμβά, 76 x 60 ἐκ. Παραχώρηση
Μουσείου Σολωμοῦ & Ἐπιφανῶν Ζακυνθίων, προτομή όρθιο, στραμμένο ἀπό τά δεξιά πρός τά ἀριστερά
Ζάκυνθος - Δωρεά τῆς Σοφίας Ἀγγελακοπούλου- τοῦ πίνακα, σε στάση 3⁄4. Τὸ βλέμμα του εἶναι στραμμένο
Φλαμπουριάρη.
πρὸς τὸν θεατή. Στηρίζει τὸ ἀριστερό χέρι ἐπάνω σὲ
τράπεζα καὶ θέτει τὸ δεξί μέσα ἀπὸ τὸ γιλέκο του σὲ
χαρακτηριστική χειρονομία. Φορᾶ ἐπίσημη ἐνδυμασία ἐποχῆς – μαῦρο παλτό ἐπάνω ἀπὸ
ὑπόλευκο γιλέκο καὶ ὑποκάμισο ποὺ καταλήγει σὲ δαντελωτό μαντήλι. Τὸ ἒργο ἐδώρισε στὸ
Μουσεῖο Σολωμοῦ & Ἐπιφανῶν Ζακυνθίων ἡ Σοφία Ἀγγελακοπούλου-Φλαμπουριάρη μαζί μὲ
τὴν προσωπογραφία τοῦ Ἀναστασίου, τὸ 1983.Σπῦρος Προσαλέντης (1894-1942). Ἀντίγραφο
Προσωπογραφία Προέδρου Ἀναγνωστικῆς Ἑταιρίας
Κερκύρας Γεωργίου Λ. Φλαμπουριάρη (1921-1925,
1929-1930, 1933-1935), π. 1930, Ἀργυροτυπία σὲ
χαρτί, 34 x 29 ἐκ. Παραχώρηση Ἀναγνωστικῆς
Ἑταιρίας Κερκύρας.
Σπῦρος Προσαλέντης (1894-1942). Προσωπογραφία
Προέδρου Φιλαρμονικῆς Ἑταιρείας Κερκύρας
Γεωργίου Λ. Φλαμπουριάρη (1908-1912), π. 1930,
Λάδι σὲ καμβά, 70 x 50 ἐκ. Παραχώρηση
Φιλαρμονικῆς Ἑταιρείας Κερκύρας.
Ὁ Γεώργιος Λεωνίδου Φλαμπουριάρης (1857-;) διετέλεσε Πρόεδρος τῆς Φιλαρμονικῆς
Ἑταιρείας Κερκύρας (1908-1912) καὶ τῆς Ἀναγνωστικῆς Ἑταιρίας Κερκύρας τρεὶς φορές (1921-
1925, 1929-1930 καὶ 1933-1935).
Ὁ Σπῦρος Λεωνίδου Φλαμπουριάρης (γ. 1930) εἶναι
ἐπιχειρηματίας ποὺ δραστηριοποιεῖται στὴν Ἀγγλία. Τὸ
2000 ἳδρυσε τὸ Ἳδρυμα Κερκυραϊκῆς Κληρονομιᾶς γιὰ νὰ
διατηρήσει καὶ νὰ προστατεύσει τὴν ἱστορική κληρονομιά
τῆς Κέρκυρας καὶ ταυτοχρόνως νὰ προωθήσει τὶς
ἀγγλοελληνικές σχέσεις.
Σπῦρος Σουρτζίνος (γ. 1948). Προσωπογραφία
Εὐεργέτη Ἀναγνωστικῆς Ἑταιρίας Κερκύρας
Σπύρου Λ. Φλαμπουριάρη (γ. 1930), π. 2020,
Ἀργυροτυπία σὲ χαρτί, 50 x 40 ἐκ. Παραχώρηση
Ἀναγνωστικῆς Ἑταιρίας Κερκύρας.
2 σχόλια:
Επισης να προσδέσω
1 Οτι αμφισβητείται η αισθητική του οβελίσκου σε σχεση με τον τοπο που πρόκειται να στηθεί. Η εφορεία αρχαιοτήτων ειχε απαγορεύσει συντριβανι 2.5 μετρων. Πως επετρεψε οβελισκο 8,5 μ
2 Η εικαστική απεικόνιση της απιδαλου νεώς, είναι σημαντική, λιτη και αισθητικά σωστη για την είσοδο του λιμανιο.
3 Ο Οβελίσκος μάλλον σε φαλλικο σύμβολο εξουσίας και εγωκεντρισμού των εμπνευστών του παραπέμπει
Ευχαριστούμε για το σχόλιο. Στο κείμενο προστέθηκε απάντηση τον Κύριο
Μεγακλή Μεγακλή Ρογκάκο, MA MA PhD
Υπεύθυνο Επικοινωνίας
Ἳδρυματος Κερκυραϊκῆς Κληρονομιᾶς
Δημοσίευση σχολίου