Από το Γιάννη ΖΩΧΙΟ

Προς το blog:

Πολιτικό Καφενείο

Αγαπητό «ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ»

Μόλις σήμερα διάβασα το παρακάτω σχόλιο του αναγνώστη σας με την υπογραφή «ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ». Γράφει:

«Αυτός ο πράσινος σημιτικός κομματά Μιλάει για προδότες ο Ζωχιός!! Αυτός ο πράσινος σημιτικός κομματάρχης που λέγεται Γιάννης Ζωχιός. Γιάννη Ζωχιέ, πες μας πως μπήκες στη ΔΕΗ το 1976, όταν κυβέρνηση ήταν ο Καραμανλής και η "επάρατη Δεξιά". Μήπως αξιοκρατικά μπήκες? Υπήρχε τότε ΑΣΕΠ? Ποιός ήταν το "μέσο" να να καταλάβεις τότε τη χρυσοφόρα αυτή θέση του υπαλλήλου της ΔΕΗ? Θα μας πεις?».

Ο αναγνώστης σας λοιπόν νομίζει ότι μπορεί έτσι να μειώνει τη σημασία των όσων υποστηρίζω με τα κείμενά μου. Προνόμιο των… ανώνυμων !

Σεβόμενος το «ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ», τους αναγνώστες και τον… ανώνυμο απαντώ τα παρακάτω:

-Δεν είμαι… πράσινος, ούτε… σημιτικός, μήτε… κομματάρχης. Μακριά από εμέ τέτοιες ιδιότητες. Το ΠΑΣΟΚ με διέγραψε το 1985 επειδή συγκρούστηκα με την συνολική πολιτική του και η κριτική μου τότε έτυχε ευρείας δημοσιότητας. Έκτοτε λειτουργώ ως ανεξάρτητος στο χώρο της αριστεράς και ασκώ σταθερά σκληρή κριτική και στο ΠΑΣΟΚ ακόμη και όταν (ως ανεξάρτητος) είχα την ιδιότητα του υποψήφιου βουλευτή.

-Πράγματι, το 1976 μπήκα στη ΔΕΗ για τεχνικός. Με διαγωνισμό, στη Σχολή Ταχύρυθμης Εκπαίδευσης. Έδωσα εξετάσεις με το απολυτήριο 6ξιου Γυμνασίου και επιπλέον πριμοδοτήθηκα (όπως προβλεπόταν από την προκήρυξη) επειδή ήμουν και πτυχιούχος (πριν το γυμνάσιο) της 4ετούς νυχτερινής Τεχνικής Σχολής «Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ» στη Κέρκυρα. Ακόμη, είχα προϋπηρεσία αφού το 1968 έκαμα 15μηνη πρακτική εξάσκηση στο εργοστάσιο της ΔΕΗ στην Κέρκυρα και το 1975 εργάστηκα 7 μήνες ως εργάτης, ουσιαστικά βοηθός τεχνίτη ΔΕΗ. Ταυτόχρονα με τις νυχτερινές ή ημερήσιες σπουδές, από το 1964-1976 εργαζόμουν συνεχώς, μέρα-νύχτα, σε πολλά επαγγέλματα και… αφεντικά, εκτός την περίοδο του στρατού. Με αυτά τα προσόντα, γνώσεις και εμπειρία, λοιπόν πέτυχα στο διαγωνισμό για Τεχνίτης και βέβαια ήταν δύσκολο για τον «Καραμανλής και την "επάρατη Δεξιά"» να με κόψει αφού στις σχολές της ΔΕΗ, με αγώνες και των μαθητών τους, είχε καθιερωθεί ικανοποιητικό σύστημα αξιοκρατίας.

Άλλωστε η… Δεξιά με… γνώριζε:

Το 1975, ενώ ανέμενα τα αποτελέσματα της ΔΕΗ, με απέλυσαν από τη σοκολατοποιΐα Παυλίδη επειδή οργάνωνα τη δημιουργία εργατικού σωματείου.

Την 3^η μέρα, ως μαθητής στη ΔΕΗ, εκλέχτηκα Πρόεδρος της Επιτροπής των μαθητών και εξ αιτίας της δράσης μου κινδύνεψα να «κοπώ» στις απολυτήριες. Το φθινόπωρο 1976 ως πτυχιούχος πλέον, η Δεξιά για να με τιμωρήσει με εκδίωξε στη Ρόδο, παρότι κατάγομαι από Κέρκυρα και ήμουν ήδη φοιτητής ΠΑΝΤΕΙΟΥ. Εκεί δούλεψα ως εναερίτης ηλεκτρολόγος (αυτή ήταν η… χρυσοφόρα θέση) με φτώχεια, πλείστους κινδύνους και… αποτυπωμένη τη σκληρότητα στο σώμα (και δίχως βαρέα-ανθυγιεινά). Παράλληλα ανέπτυξα σημαντική συνδικαλιστική και πολιτική δράση. Η εκδίκηση της Δεξιάς συνεχίστηκε με πολλά μέσα και ποινές και έτσι το 1978 αναγκάστηκα να κάμω απεργία πείνας πάνω σε κολώνα της ΔΕΗ. Τελικά, η μετάθεση στην Αθήνα για να… σπουδάσω έγινε το 1980 και μετά από πολλές διώξεις και ποινές. Έτσι συνεχίστηκε όλη η 32ετή πορεία μου στη ΔΕΗ και η… τιμωρία ήταν διαρκής.

Να λοιπόν ποια ήταν συμπεριφορά της… Επάρατης Δεξιάς και της Νεοδεξιάς του ΠΑΣΟΚ.

Ο ανώνυμος λοιπόν αναγνώστης σας ίσως έχει εντελώς… αντίθετες εμπειρίες και δεν μπορεί να διανοηθεί ότι εκτός από το να είσαι ή να υπηρετείς και να… εξυπηρετείσαι από τη Δεξιά, υπάρχουν και αυτοί που ΜΟΝΟ συγκρούονται με την… Επάρατη.