Όλα τα κόμματα, όλες οι κυβερνήσεις και οι αντιπολιτεύσεις από το ’74 και μετά τιμούν την επέτειο του Πολυτεχνείου, που έχει γίνει σχεδόν μια εθνική γιορτή και έχει μπει στα σχολεία. Τα ΜΜΕ αυτές τις μέρες κάνουν μεγάλα αφιερώματα και όλοι τους έχουν να πουν ένα καλό λόγο για τους εξεγερμένους φοιτητές, ανακαλύπτουν την εργατική συνέλευση του Πολυτεχνείου και ξεθάβουν και άλλες μικρότερες κινητοποιήσεις ανά την επικράτεια. Όλα αυτά τα θεωρώ θετικά ή τουλάχιστον θετικά. Αυτό δεν με εμποδίζει να θέσω κάποια ερωτήματα. Πού ήταν όλα αυτά τα κόμματα τον καιρό της εξέγερσης; Και μπορεί η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΛΑΟΣ, να ιδρύθηκαν μετά την μεταπολίτευση, αλλά ο πολιτικός τους χώρος υπήρχε με άλλο όνομα.
Φάκελος Πολυτεχνείο
Στην Χούντα όλα τα κόμματα είχαν απαγορευτεί. Εκτός από τα κόμματα της Αριστεράς που λειτουργούσαν στην παρανομία ή στο εξωτερικό, η πολιτική των άλλων αντιχουντικών δυνάμεων ή εκφραζόταν μέσα από προσωπικότητες που σηματοδοτούσαν το χώρο τους, ή από ομάδες που είχαν συγκροτηθεί αυθόρμητα και επιδίωκαν μια πιο δυναμική δράση με την τοποθέτηση διαφόρων εκρηκτικών μηχανισμών. Αν κάποιος μπει στον πειρασμό να κάνει συγκρίσεις με το τι γίνεται σήμερα στον κόσμο, θα μπορούσε να εντάξει αυτούς τους εκρηκτικούς μηχανισμούς στις τρακατρούκες του Πάσχα. Αυτό δεν μειώνει τη σημασία τους αν κανείς συνυπολογίσει τις ποινές που επέφεραν.
 
Αυτό που συνήθως ξεχνιέται αυτές τις μέρες, ήταν το άνοιγμα "Μαρκεζίνη" προς τον πολιτικό κόσμο με σκοπό τη νομιμοποίηση της Χούντας ως πολιτικής δύναμης και την ένταξη του πολιτικού κόσμου στη Δημοκρατία της Χούντας. Αυτό είχε γίνει αποδεκτό σχεδόν από όλες τις πολιτικές δυνάμεις που το έβλεπαν σαν ένα βήμα για την αποκατάσταση ενός έστω και στοιχειώδους κοινοβουλευτισμού. Και εδώ μπαίνει το Πολυτεχνείο κυριολεκτικά από το πουθενά και ανατρέπει αυτό το σκηνικό. Τις επετείους πολλοί αγάπησαν, την εξέγερση σχεδόν κανένας από τους πολιτικούς, συμπεριλαμβανομένων και των δυνάμεων της κλασσικής Αριστεράς. Ποια θα ήταν η σωστή επέτειος για το Πολυτεχνείο; Την έχουμε μπροστά μας. Ζούμε το Πολυτεχνείο των Φυλακών. Δηλαδή η εξέγερση όταν γίνει επέτειος πεθαίνει. Όταν γίνει ιστορικό μάθημα συνεχίζεται. Από: ΣΚΑΙ