Ποίηση ΑΒΓ

Ποίηση ΑΒΓ

Α 

Γιατί μάζεψες τα μαλλιά;

Προτιμούσα π' ανέμιζαν

και βέλιζαν:

Να, εκεί!

Πέρα από κει βαδίζουμε.

Ακόμη πιο μακρυά να φτάκουμε!

Β

Πως να στο πω!

Μα ονειρεύομαι

των μαλλιών σου το πέταγμα

το πρόσωπο που μου μπόλιαζαν

και της γλώσσας τον ψίθυρο να χαϊδεύει τα τύμπανα

λίγο διάλειμμα που ζητούσες

ν΄ απεπλώσεις

τα χείλη να 'νώσουμε

με ζωή να γεμίσουμε

και ξανά, μετά, στην πορεία.

Γιατί, το κούρεμα, όλα τ' ανέτρεψε;

Γ

Θυμάμαι

στων μαλλιών σου το τσίγκρισμα

κι ακούω:

Να! 

Μια νέα ζωή αρχίζει!

 

15/9/2018 03:47 

γιαγκοσ