Γιορτάζω!Του Αγίου ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ! Βασανίστηκε-ΑΔΙΑΚΟΠΑ- και δολοφονήθηκε από το Χριστιανισμό....να αρνηθεί την Αυτονομία!

Σήμερα του:  

Αγίου ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ!

Γιορτάζω!!!!!

Ο Μάρτυρας Αυτόνομος βασανίζεται  και δολοφονείται, πάνω από δύο χιλιετίες,  από τον πλέον επίσημο Χριστιανισμό.

Η Χριστιανική εξουσία (όλων των δογμάτων) τον υποβάλλει στα πλέον απίθανα βασανιστήρια ώστε να υποχρεωθεί να αρνηθεί την Αυτονομία και να προσκυνήσει την Ετερονομία!

Ως γνωστό, ο Χριστιανική Ετερονομία βρίσκεται στον αντίποδα της Ελληνικής Αυτονομίας.

Αυτό είναι και το κυρίαρχο στοιχείο ότι δεν υφίσταται σχέση μεταξύ Ελληνικού και Χριστιανικού Πολιτισμού!

Ο “Ελληνοχριστιανικός Πολιτισμός” είναι ένας (ακόμη) Χριστιανικός μύθος! 


 Παραθέτουμε αποσπάσματα :

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ #ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟΝ Κ. #ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗ:

 "....για τον Καστοριάδη η θέσμιση της κοινωνίας είναι αυτοθέσμιση και μάλιστα φαντασιακή όπως δηλώνεται στο σημαντικότατο έργο του Η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας. Αυτή η συγκάλυψη της αυτοθέσμισης της κοινωνίας συνιστά και την ετερονομία της κοινωνίας. Δηλαδή η ετερόνομη κοινωνία αποδίδει την πηγή και την αιτία των θεσμών και των σημασιών της σε εξωκοινωνικούς παράγοντες (Θεός, Φύσις, μυθικοί ήρωες, Νόμοι της ιστορίας, Λόγος-Ratio, …). Ο Θεός π.χ. της Ιουδαίο-χριστιανικής θρησκείας «δημιουργεί» τον κόσμο και τον άνθρωπο και «δίνει» τον Νόμο στον Μωυσή επί του όρους Σινά. Ακριβώς η θρησκεία είναι για τον Καστοριάδη το κατ’εξοχήν παράδειγμα της ετερονομίας..........."

 

"......Αφ’ης στιγμής η κοινωνία συγκαλύπτει την αυτοθέσμισή της, αφ’ής στιγμής δέχεται ότι η θέσμισή της δεν είναι έργο δικό της αλλά οφείλεται σε εξωκοινωνικό αίτιο (θεός, φύσις, ανάγκη, κ.λ.π.), σημαίνει ότι δεν θέλει και δεν δύναται να αμφισβητήσει την θέσμισή της και κατά συνέπεια να την αλλάξει. Ακριβώς διότι η επινόηση αυτών των εξωκοινωνικών αιτίων έχει ως αποτέλεσμα τον σεβασμό, την ιερότητα και το απαραβίαστο της θέσμισης και των φαντασιακών σημασιών της. Έτσι λοιπόν η ετερόνομη κοινωνία αλλοτριώνεται, υποδουλώνεται στους θεσμούς της, ή με άλλα λόγια, η θεσμισμένη κοινωνία κυριαρχεί στην θεσμίζουσα κοινωνία. Κατ’επέκτασιν κατάργηση της ετερονομίας δεν σημαίνει κατάργηση της διαφοράς μεταξύ θεσμίζουσας και θεσμισμένης κοινωνίας -πράγμα που είναι αδύνατον– αλλά κατάργηση της υποδούλωσης της πρώτης στην δεύτερη. ....."

"........ Όλες σχεδόν οι κοινωνίες είναι ετερόνομες και μόνο δύο φορές έγινε η ρήξη με την θεσμισμένη ετερονομία. 

Η πρώτη έγινε στις πόλεις της αρχαίας Ελλάδας με την ανάδυση, για πρώτη φορά στην ιστορία, του προτάγματος της αυτονομίας το οποίο με την ενεργή συμμετοχή και των κατωτέρων στρωμάτων οδήγησε στην δημιουργία της δημοκρατίας......................"

 "..........Η δεύτερη ρήξη με την παραδοσιακή θέσμιση της κοινωνίας γίνεται στην Δυτική Ευρώπη, μετά το τέλος του Μεσαίωνα και την Αναγέννηση. Με τον Διαφωτισμό και τις αστικές επαναστάσεις έχουμε στον 18ο αιώνα ένα νέο κίνημα συλλογικότητας, το οποίο αποκτά εκπληκτικές διαστάσεις στην Γαλλική Επανάσταση και δημιουργείται μια πολιτική φιλοσοφία αμφίσημη. Από την μια, κατά τον Καστοριάδη, είναι βαθιά κριτική....." 

  .... http://oikonomouyorgos.blogspot.gr/2009/01/blog-post_6827.html