Η ΟΚΕΣΑ "συνεχίζει με βήματα και άλματα".
Χαρακτηρίζει "Ιστορική" και με "Ιδιαίτερη επιτυχία την 1η εκδήλωση, στις 11 Δεκέμβρη, στο Κτίριο"
Μοναδικά ήταν τα αισθήματα του πλήθους των συγκεντρωμένων στο Κτίριο της
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ
ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ
ΑΤΤΙΚΗΣ (Ο.ΚΕ.Σ.Α) το βράδυ της 11ης Δεκέμβρη, μετά τον εσπερινό στον Άγ. Παύλο με αφορμή "τις εορτές για τον Άγιο Σπυρίδωνα".
Ένα 3ώροφο παραδοσιακό Κτίριο, με δεντρόφυτο Κήπο, στην Ψαρών 54 στο κέντρο του τριγώνου Βάθη-Καραϊσκάκη-Στ.Λαρίσης, ακατοίκητο περίπου 60 χρόνια από το 1951 που το αγόρασε η ΕΤΕ και 20 χρόνια μετά που η Τράπεζα το πούλησε στην ΟΚΕΣΑ, έλαμψε πρώτη φορά(και με "δανεικά" φώτα) για να υποδεχθεί τους Κερκυραίους και τους Φίλους τους στην πρώτη αμιγώς κεντρική Κερκυραϊκή γιορτή.
Και αυτό γιατί, όπως αναφέρει η Ομοσπονδία στην 8η Ανακοίνωσή της (http://takerkyraika.blogspot.gr/2014/12/8.html) "... είχε προηγηθεί η κοινή εκδήλωση της
1ης Νοέμβρη για την επικύρωση της
Συνεργασίας των 3 Φορέων: Συλλόγου
Αγ. Παύλου-ΟΚΙΣ-ΟΚΕΣΑ"
Μια μικρογραφία της Κέρκυρας απεικονίστηκε στην Αθήνα.
Ο ενθουσιασμός των Στελεχών ΟΚΕΣΑ-Συλλόγων, των Μελών και Φίλων αλλά και των Κατοίκων, εκφραζόταν ποικιλότροπα.
Ο ενθουσιασμός συνοδευόταν και με το εύλογο-πικρό-μελαγχολικό ερώτημα ή παράπονο:Γιατί τόσα χρόνια να είναι εγκαταλελειμμένο, κλειστό, "συκοφαντημένο", ακατοίκητο, αναξιοποίητο, δίχως να αναπαλαιωθεί παρά τα... δεκάδες εκατομμύρια;
Βέβαια, η βροχούλα υποχρέωσε το πλήθος να στριμωχτούν σε αίθουσες και διαδρόμους ή και να αποχωρήσουν γρήγορα.
Η βροχούλα εμπόδισε την υλοποίηση του κύριου σχεδιασμού να γίνουν δηλ. οι εκδηλώσεις μπρος απ' το Κτίριο, στην Ψαρών.
Ο σχεδιασμός, όπως από την Ομοσπονδία παρουσιάστηκε, προέβλεπε στα πεζοδρόμια και στο οδόστρωμα: να παίξει η Φιλαρμονική, να ακουστούν οι μελωδίες της Χορωδίας της ΟΚΕΣΑ, η μουσική των οργάνων, να χορέψουν όλοι.
Βέβαια, η Φιλαρμονική του Δήμου Αθηναίων, αν δεν έβρεχε, θα συνόδευε τις θρησκευτικές εκδηλώσεις και θα παιάνιζε περιδιαβαίνοντας την Ψαρών.
Όπως έλεγαν στελέχη της ΟΚΕΣΑ θα υπήρχε μια "μεταφορά" του Λιστόν που οι Μπάντες διεγείρουν μουσικά και χορευτικά αισθήματα.
Άλλωστε, το Κτίριο από το πρωί είχε στολιστεί κερκυραϊκά με τις γνωστές κόκκινες "παντιέρες" σε μπαλκόνια-παράθυρα, ανάλογα των επίσημων κερκυραϊκών στολισμάτων.
Και φυσικά η Τροχαία Αθηνών από νωρίς είχε λάβει όλα τα επιβαλλόμενα μέτρα αλλά και οι υπηρεσίες του Δήμου και Γείτονες έπραξαν/προσέφεραν τα αναγκαία ώστε να διευκολύνουν.
Τελικά, όλοι στριμώχθηκαν εντός, χειροκρότησαν θερμά τους Χορωδούς, τραγούδησαν.
Η εικόνα δε 4 όμορφων κοριτσιών με τις κερκυραϊκές στολές, διέχεε παντού και αυτή τη μορφή παράδοσης και αρκετοί αναζήτησαν να φωτογραφηθούν δίπλα τους.
Μέλη, Φίλοι και προσκεκλημένοι, εκτός τη μεγάλη έκπληξη για το Κτίριο, έζησαν και άλλες.
Κατά την είσοδο προσφέρονταν μπουφέδες με κερκυραϊκά προϊόντα, όλα φερμένα από την Κέρκυρα: Κουμ κουατ (λικέρ-γλασέ), μάντολες, συκόπιτες κλπ.
Στο τέλος των μουσικών εκδηλώσεων προστέθηκαν και άλλες εκπλήξεις: Τα τραπέζια γέμισαν από ποικίλους μεζέδες. Προσφορές Στελεχών ή από τα χέρια Στελεχών, ιδιαίτερα της Προέδρου της Επιτροπής εκδηλώσεων. Και βέβαια κρασί και αναψυκτικά.
Μια από τις εκπλήξεις ήταν η κερκυραϊκή τσιτσιμπύρα, προσφορά του Αντιπροσώπου της "ΧΕΙΜΑΡΙΟΥ".
Φυσικά, στο Ναό και στο Κτίριο, μοιράστηκαν οι άρτοι, φερμένοι από την Κέρκυρα, προσφορά ΟΚΕΣΑ και Συλλόγων.
Επιδόρπιο; Τι άλλο: Λουκουμάδες! Οι μνήμες πολλές! Κάποιοι διηγήθηκαν την ιστορία του Καποδίστρια ο οποίος στο Ναύπλιο κάλεσα κερκυραίους να φτιάξουν τηγανίτες για να... τρατάρει τους επίσημους απεσταλμένους κρατών.
Τραγελαφικό; Ο εργολάβος της στέγης "φρόντισε" να "ζωντανεύει" η,εκτός,βροχή. Έτσι, έμενε απαρατήρητη και η "διαμόρφωση" του διαδρόμου της κεντρικής εισόδου, προσφορά της Γραμματέας της ΟΚΕΣΑ και του Συλλόγου της.
Μετά τις πολυήμερες αλλά και τις πρωινές εντατικές προετοιμασίες, όλα ξεκίνησαν στις 11 Δεκέμβρη 6 απόγευμα με τον Εσπερινό και συμμετοχή των Ιερέων του Ναού αλλά και άλλων εκτός Αγ. Παύλου, και Κερκυραίων. Δώρο της ΟΚΕΣΑ,ζωγραφισμένη από Κερκυραίο, "η λιτή εικόνα του Άγ. Σπυρίδωνα".
Η ΟΚΕΣΑ, πάγια, σέβεται τις λαϊκές παραδόσεις και το δικαίωμα του θρησκεύεσθαι αλλά όχι την επιβολή τους.
Ο Αρχιμανδρίτης του Ναού, μίλησε στους εκκλησιασμένους για τη σημασία της εορτής, έκανε αναφορά -"με νόημα"- σε πιστούς και απίστους, μίλησε για το Κτίριο της ΟΚΕΣΑ και ανακοίνωσε την πρόσκληση της Ομοσπονδίας να παρευρεθούν στις εκδηλώσεις που θα ακολουθούσαν.
Ο χαιρετισμός του Προέδρου του ΔΣ και Επίτιμου Προέδρου της ΟΚΕΣΑ, εντός του Κτιρίου, ιδιαίτερα συναισθηματικός, γεμάτος συγκίνηση. Αλλά και με αναφορές στο ρόλο του Κτιρίου για κάθε δημιουργική πορεία, στην ανάπτυξη σχέσεων, στη συνεργασία, στον αγώνα ανάδειξης και διεκδίκησης τοπικών και ευρύτερων κοινωνικών προβλημάτων. Μίλησε για τα κοινά συναισθήματα των Απόδημων εσωτερικού με απανταχού Μετανάστες, για τη μη διάκριση μεταξύ των ανθρώπων και τόνισε πως η ΟΚΕΣΑ δημιουργεί γιατί αγαπάει τον άνθρωπο ανεξάρτητα αν πιστεύει ή όχι, αν-που- θρησκεύεται ή όχι, αν είναι Κερκυραίος-Έλληνας-Ευρωπαίος-Παγκόσμιος. Κάλεσε δε όλους, παρόντες και μη, σε πορεία δημιουργική με τον πολιτισμό του σεβασμού της κάθε διαφορετικότητας.
Βέβαια, Στελέχη και Μέλη μιλούσαν/ψιθύριζαν για δικαίωση. Εντυπωσιασμένα, δεν πίστευαν ότι βλέπουν Κτίριο/Κήπο φωτισμένα, γεμάτα ζωή και κίνηση, να πλημμυρίζουν από μουσική, τραγούδια, χαρές. Να προκαλούν τις σκέψεις, τις επιθυμίες, τη φαντασία.
Δεν έλειψαν και οι χαιρετισμοί απόντων. Με ιδιαίτερα όμως αισθήματα ακούστηκε ο χαιρετισμός Μεταναστών που έστειλε από τη Νέα Υόρκη ο Πανγκερκυραϊκός Σύλλογος Αμερικής.
Στελέχη της ΟΚΕΣΑ θυμήθηκαν αντίστοιχο δημιουργικό ενθουσιασμό: Το 1985 με τον ενοικιασμένο ολόκληρο όροφο με αίθουσες και γραφεία στην Πλ. Βάθη, το 1987 στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων με το 3ήμερο Συνέδριο για την ανάπτυξη της Κέρκυρας, με τη δημιουργία Χορωδίας/χορευτικού κλπ, το 1995 με την αγορά του Κτιρίου, το 1996 με την πρώτη Πανγκερκυραϊκή Συνάντηση στη ΓΣΕΕ από κοινού με τη Νομαρχία Κέρκυρας, τον Πανγκερκυραϊκό Σύλλογο Αμερικής και τον Κερκυραϊκό Σύλλογο Πάτρας. Και βέβαια, τον ενθουσιασμό του 2000 με την εξόφληση του Κτιρίου συνδυαστικά με τα, διαθέσιμα, πολλές δεκάδες εκατ. δρχ. για την αναπαλαίωση.
Όπως σχολιάζουν με ικανοποίηση στην ΟΚΕΣΑ, Μέλη των Οργάνων της και των Επιτροπών, Στελέχη της και των Συλλόγων, η Χορωδία της και ο Δάσκαλος , οι Μουσικοί, οι Κερκυραιοπούλες, έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για να υπάρξουν αυτά τα σημαντικά αποτελέσματα.
Στήριξε και ο Δήμος Αθηναίων, η Τροχαία Αθηνών και οι καλοί Γείτονες σε μια εποικοδομητική συνεργασία. Επίσης, στήριξαν, επαγγελματίες και το ΚΤΕΛ Κέρκυρας μεταφέροντας ή προσφέροντας προϊόντα ή σε μειωμένες τιμές.
Πρέπει να σημειωθεί, και καταγράφεται διαχρονικά από το autenergos.blogspot, πως στην Αθήνα, Ν. Σμύρνη, Ελευσίνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Κρήτη γίνονται ανάλογες εκδηλώσεις στις 11 και 12 Δεκέμβρη από τους κατά τόπους Συλλόγους Κερκυραίων.
Ακόμη, αρκετοί Σύλλογοι, οργανώνουν ποικίλες συναντήσεις και προσφέρουν παραδοσιακούς λουκουμάδες. Στην Αθήνα ειδικά, ο αρχαιότερος Σύλλογος (1896), η Κερκυραϊκή Ένωση, προσκαλεί στη λειτουργία στις 12 Δεκέμβρη στην Πλάκα.
Η ΟΚΕΣΑ μάλιστα, όταν αποφάσισε, το 1996 που αγόρασε το Κτίριο, εκδηλώσεις με αφορμή "τις εορτές για τον Άγιο", αρνήθηκε να τις οργανώνει στις 12 Δεκέμβρη και αποφάσισε τον Εσπερινό στις 11 διότι δεν ήθελε να βλάψει την ΚΕΑ.
Συζητούσαν και τώρα Στελέχη της πως η ΟΚΕΣΑ τότε είχε υποστηρίξει ότι δε ν έγινε για να βλάψει αλλά για να δημιουργήσει. Δεν ήλθε να γκρεμίσει άλλους αλλά να οικοδομήσει. Δεν πορεύεται υπονομεύοντας αλλά συνεργαζόμενη, ενώνοντας, δημιουργώντας. Γι αυτό, υποστηρίζουν Στελέχη της, και πέτυχε τόσα και πάρα πολύ σημαντικά στις δημιουργικές περιόδους που λειτουργούσε με αυτές τις αρχές. Σε αντίθεση βέβαια με τις αρνητικές περιόδους που πολλοί θέλουν να καταγραφούν μεν στην ιστορία αλλά να "ξεχαστούν" μέσα από τις νέες δημιουργίες.
Η ΟΚΕΣΑ καταγράφει, στην ανακοίνωσή της (http://takerkyraika.blogspot.gr/2014/12/8.html), την 11η Δεκέμβρη 2014 ως ιστορική.
Τη θεωρούν ανάλογη με τη δημιουργία της το 1981.
Τότε, λένε, δημιουργήθηκε! Τώρα "αναστήθηκε", μετά τις μακρόχρονες και ποικίλες υπνωτικές ή θανατικές δόσεις.
Ο ενθουσιασμός, εκτιμούν, της βεβαιότητας που ζωγραφίζονταν στα πρόσωπα των παρευρισκομένων: Μελών, Φίλων, Στελεχών, ήταν μια ακόμη επιβεβαίωση ότι η ΟΚΕΣΑ, το Κίνημα των Απόδημων, μαζί με τους άλλους Επτανήσιους και τους Κατοίκους και άλλους φορείς, πορεύεται προς μια νέα δημιουργική περίοδο.
Το Κτίριο, έλεγαν, θα στηρίξει καθοριστικά αυτήν την πορεία. Πορεία με βηματισμούς και άλματα.
Λαϊκός στόχος και επιθυμία βαθιά: 
