Τάσσος Δίκας, ξηρό παστέλ, 2002 |
..."η ιδιαιτερότητα του συριζα: από το χθες στο αύριο"...
τoυ
Τάσσου Ν. Δίκα, αρχιτέκτονα *
Εισαγωγή
Σε κάθε
συνέδριο πολιτικού κόμματος -ιδιαίτερα της αριστεράς- γίνεται προσπάθεια αφ
ενός ιδεολογικού επαναπροσδιορισμού ή επιβεβαίωσης, πολιτικών, τακτικής και
στόχων, σε σχέση με τη γενικότερη φιλοσοφία του (που εμπεριέχεται στις
καταστατικές του αρχές) και στη συνολικότερη πολιτική – κομματική διαδρομή από
το προηγούμενο συνέδριό του και αφ ετέρου για την επιβεβαίωση του στίγματος
προς το αντίστοιχο κοινωνικό σύνολο που αναφέρεται, με βάση υπαρκτά και
μετρήσιμα ιδεολογικά και πολιτικά στοιχεία της χρονικής συγκυρίας που
διεξάγεται το συνέδριο.
Η συγκυρία
του 2ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ είναι επιπρόσθετα απολύτως πολιτικά
πρωτότυπη, δεδομένου ότι για πρώτη φορά αριστερό κόμμα συμμετέχει (ήδη με
δεύτερο χρόνο στη διακυβέρνηση της χώρας) μέσα από διπλή εκλογική νίκη και μετά
από ένα συνταρακτικό δημοψήφισμα (60% «όχι»). Αυτό γίνεται εν μέσω ενός
νεοφιλελεύθερου οικονομικού πλαισίου που διαπερνά την Ευρώπη και Ευρωζώνη,
προσπαθώντας να «ακροβατήσει» μεταξύ στόχων και απαιτήσεων της επιτροπείας των
δανειστών – κρατών της Ε.Ε (και ταυτόχρονα του ΔΝΤ) και της προσπάθειας
διάσωσης και ουσιαστικής ανάκαμψης – ανάπτυξης της κοινωνίας, με επίκεντρο τα πλέον
ευαίσθητα κατώτερα οικονομικά - κοινωνικά στρώματα, συμπεριλαμβανομένης και της
πληγείσας μεσαίας τάξης η οποία σε μεγάλο βαθμό έχει φτωχοποιηθεί. (δείτε τη συνέχεια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου