Μετά 8ετή πρωτόγνωρη κρίση

(με βαριά ευθύνη ΠΑΣΟΚ)

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ (Ο.ΚΕ.Σ.Α.)

15^ο Συνέδριο ΟΚΕΣΑ

Μάρτης-Απρίλης 2008

ΑΠΟΦΑΣΗ

Το 15^ο Συνέδριο, επιθυμώντας να συμβάλει στην αντιμετώπιση της κρίσης στην ΟΚΕΣΑ:

1. Αποδοκιμάζει απερίφραστα τα δημοσιεύματα στο φύλλο 35 της εφημερί-δας «Τα Κερκυραϊκά» τα οποία προκάλεσαν τη σαφή διάψευση του Εισαγγελέα Αθ. Καφίρη και του Π. Σαμούρη (Δ/ντή του Γραφείου του Τ. Χυτήρη), σύμφωνα με τα κείμενα που κατατέθηκαν στα Πρακτικά του Συ-νεδρίου.

2. Αποδοκιμάζει απερίφραστα τα δημοσιεύματα στο φύλλο 35 της εφημε-ρίδας «Τα Κερκυραϊκά» κλπ, σύμφωνα με τα οποία οι Γιάννης Κοντο-σώρος και Γιάννης Ζωχιός ήταν παράνομοι Πρόεδροι της Εξ. Επιτροπής και του ΔΣ αντίστοιχα και ήταν παράνομη η αγορά του Κτιρίου-Πνευματικού Κέντρου.

3. Ακυρώνει την απόφαση του ΔΣ προς τους Συλλόγους και τα ΜΜΕ ότι ο Επίτιμος Πρόεδρος Γιάννης Ζωχιός δεν προσκαλείται, δεν προσφωνείται στην ΟΚΕΣΑ και στους Συλλόγους και δεν δημοσιεύονται κείμενά του στην Εφημερίδα.

ΣΧΟΛΙΟ

Γιάννη Ζωχιού

Επίτιμου Προέδρου ΟΚΕΣΑ

Για τους αμύητους στα 8ετή θλιβερότατα συμβάντα στην ΟΚΕΣΑ, ίσως φαίνεται ακατανόητη και ενοχλητική αυτή η προσπάθεια ενημέρωσης και ζητούμε μεγάλη συγνώμη απ’ όσους ενοχλούμε.

Η απάντηση είναι ότι και ο γράφων θα είχε ίδιες απορίες αν δεχόταν κείμενα για κάτι που συμβαίνει σ’ ένα Σωματείο, έστω δευτεροβάθμιο. Όμως, θα αναζητούσα να πληροφορηθώ περισσότερα και θα έπαιρνα δημόσια θέση.

Για να προσεγγισθεί από τους αμύητους η πρωτοφανής 8ετής κρίση, παραπέμπω ( για όσους το γνωρίζουν) στο θεατρικό έργο, «ΕΝΑΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ», γραμμένο από το 1882 από το μεγάλο Νορβηγό θεατρικό συγγραφέα Ερρίκο Ιψεν.

Η υπόθεση του «ΕΝΑΣ ΕΧΘΡΟΣ τους ΛΑΟΥ» είναι πανομοιότυπη με τα 8ετή γεγονότα στην ΟΚΕΣΑ. Η διαφορά (εκτός από τα αίτια) είναι ότι το θεατρικό έργο είναι μια μικρογραφία σε σχέση με τα τραγικά συμβάντα στην ΟΚΕΣΑ.

Μια μικρή περίληψη του θεατρικού, «ΕΝΑΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ»:

Ο γιατρός μιας τουριστικής κωμόπολης ανακαλύπτει ότι, τα κρούσματα πυρετού μεταξύ των επισκεπτών των

ιαματικών πηγών της, οφείλονται στο ότι το νερό είναι μολυσμένο. Αιτία, οι σταύλοι του πεθερού του.

Ζητά ν’ ανασταλεί η λειτουργία των λουτρών.

Ο γιατρός συγκρούεται με το δήμαρχο (αδελφό του) της πόλης, ο οποίος θέλει να συγκαλύψει την μόλυνση του νερού για να μην φύγουν οι τουρίστες και μειωθούν τα κέρδη.

Ο γιατρός, αρχικά, είχε με το μέρος του όλους. Και την μοναδική εφημερίδα.

Όμως, ο δήμαρχος (η τοπική εξουσία) εξαγοράζει σταδιακά και ποικιλοτρόπως όλους τους εκπροσώπους των συντεχνιών, το διευθυντή της εφημερίδας και διορίζει το δημοσιογράφο στο δήμο.

Αφού κατέστρεψαν τα επιστημονικά στοιχεία έστρεψαν, από κοινού, το λαό εναντίον του γιατρού.

Κοντά του, μόνο η οικογένειά του και ένας καπετάνιος.

Λιθοβολούνται, απολύονται από εργασίες κλπ, διώκονται από το σπίτι που μένουν…

Ο γιατρός ανακηρύσσεται "εχθρός του λαού" και κινδυνεύει να λιντσαριστεί από το πλήθος της λουτρόπολης.

Η προδοσία, έντονα παρούσα. Και από εκεί που ούτε φανταζόταν.

Όμως, δεν φεύγει όπως του απαιτούν.

Χωρίς μέσα, αρχίζει μοναχικό αγώνα. Πρώτα η, με απίθανες δυσκολίες, ενημέρωση του λαού.

Η εφημερίδα δημοσιεύει μόνο των αντιπάλων τις ύβρεις-συκοφαντίες…

Με την οικογένειά του αποφασίζουν και αντιγράφουν, μόνοι, το κείμενο σε πολλά αντίτυπα και αρχίζει να το μοιράζει πόρτα-πόρτα, παρά τους μεγάλους κινδύνους λιντσαρίσματος.

Δε σταμάτησε μέχρι….!

Το τέλος; Δεεεν χρειάζεται να σας το γράψω..!