Από το: troktiko.blogspot.com

"ΚΕΡΚΥΡΑ : ΤΟ ΜΟΝ ΡΕΠΟ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ !..."

"Το θερινό ανάκτορο του Μον Ρεπό αποτελεί ένα από τα σημαντικά αξιοθέατα του νησιού των Φαιάκων. Χιλιάδες επισκέπτες περνάνε κάθε μήνα (χειμώνα –καλοκαίρι ) τις πύλες του για να θαυμάσουν τα εντυπωσιακά κτίσματα , τα αιωνόβια πανύψηλα δέντρα του πολλά από τα οποία προήλθαν από δωρεές βασιλικών οικογενειών διαφόρων ευρωπαϊκών κρατών προς τους αντίστοιχους της Ελλάδας, όπως και τα σπάνια πτηνά που φωλιάζουν και σήμερα... στα βαθύσκιωτα φυλλώματα. Στη νότια πλευρά του εξαίσιου πάρκου βρίσκεται και ο αρχαίος χώρος της Παλαιόπολης στον οποίο δεσπόζει ο δωρικός ναός της Αρτέμιδος Γοργούς, κτίσμα του 590-580 π.Χ. Στο κέντρο της τεράστιας αυτής έκτασης (258 στρ.) βρίσκεται η έπαυλη των θερινών ανακτόρων. Την έκτισε το 1831 ο Άγγλος αρμοστής Αdams με αρχιτέκτονα τον Κερκυραίο Ιωάννη Χρόνη. Από τη δεκαετία του 1990 όλος αυτός ο χώρος περιήλθε στην απόλυτη δικαιοδοσία του Δήμου Κερκυραίων και του Υπουργείου Πολιτισμού. Τα πρώτα χρόνια έγιναν κάποια σημαντικά έργα κατασκευής και αναστύλωσης μερικών οικημάτων με την ευκαιρία της συνόδου κορυφής της Ε.Ε. Όμως- δυστυχώς- μείναμε μόνον εκεί και σήμερα το Μον Ρεπό ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ ! Στη σειρά των φωτογραφιών απεικονίζεται όλη η σημερινή πραγματικότητα. Τα ενσταντανέ που ο φωτογραφικός φακός «κλείδωσε» χθες, μεταφέρουν την καλή αλλά και την τραγική εικόνα του μοναδικού πάρκου. Μέσα στις ανθισμένες πασχαλιές και τα λογιών-λογιών ανοιξιάτικα αγριολούλουδα της Κερκυραϊκής χλωρίδας, προβάλουν -σαν ρημάδια λησμονημένα- οι μισογκρεμισμένοι τοίχοι από το ορθόδοξο βακούφι (κτίσμα της πρ. βασιλικής οικογένειας) με αξιόλογες τοιχογραφίες Αγίων καθώς και τμήματα από άλλα κτίσματα. Αλήθεια, μέσα στις τόσες και τόσες επιχορηγήσεις που έδωσε όλα τα τελευταία χρόνια το Υπ. Πολιτισμού σε συλλόγους, οργανώσεις, συνδέσμους κ.λ.π. για να διοργανώσουν χοροεσπερίδες κ.ά. δεν μπορούσε να δαπανήσει και ένα ποσόν και για την συντήρηση αυτής της πολιτιστικής μας κληρονομιάς που αποτελεί πλέον κτήμα του λαού; Στις φωτογραφίες που ακολουθούν βλέπουμε τις εξαίσιες ομορφιές του Μον Ρεπό και την τραγική πραγματικότητα."