Η πλατεία ήτανε άδεια.Ο κόσμος είχε πάει να συνεχίσει τους βραδυνούς περιπάτους στις γειτονιές του ονείρου.
Και τότε εμφανίστηκαν.
Κομμάτια του ονείρου κι αυτοί, ψήγματα φωτός που κανένα ανθρώπινο μάτι δεν μπορούσε να ανιχνεύσει, ήρθαν και έπιασαν τη συζήτηση στη μέση του έρημου δρόμου.
Τι να 'λεγαν; Για τι να αναρωτιόνταν;
Λένε ότι, όταν η πόλη ησυχάζει τότε βγαίνει από κάθε πόρο της η πραγματική ψυχή της. Η οποία ήταν κρυμμένη, την ημέρα, σε λαγούμια από το φόβο του βουητού της.
Λένε ακόμα ότι οι άγγελοι δεν έχουν φύλο.
Ποιους να πιστέψεις πια;Από: http://humanotherapy.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου