«ΣΚΥΛΛΑ Η’ ΧΑΡΥΒΔΗ»

Του Γεωργίου Παπασίμου Δικηγόρου

Η Ελλάδα βιώνει τον δικό της «Γολγοθά», εν μέσω της σφοδρής παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, που εξέθεσε και ανέδειξε το «αποκρουστικό πρόσωπο» του Ελληνικού περιφερειακού κλεπτοκρατικού καπιταλισμού, ο οποίος δομήθηκε από την παρασιτική «μαυραγορίτικη» οικονομική «ελίτ» και των πάσης φύσεως «θεραπαινίδων» της, όπως π.χ. την πλειοψηφία του πολιτικού προσωπικού της Χώρας.

Η ραγδαία φτωχοποίηση του Ελληνικού Λαού, είναι συνέπεια ενός εκρηκτικού συνδυασμού αρνητικών δεδομένων. Το «ακανθώδες» τρίπτυχο του δημοσίου χρέους, των ελλειμμάτων και της τραγικής ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής οικονομίας και το υποτελές και εξαρτημένο χρηματοπιστωτικό κατεστημένο – τραπεζικό σύστημα, είναι τα πρώτα στην κατάταξη. Ειδικότερα, το τελευταίο, ενώ στις προηγούμενες δεκαετίες αποτέλεσε την «χρυσοτόκο όρνιθα» για συγκεκριμένα κοινωνικά στρώματα, μέσω του φθηνού δανεισμού, που επέτρεψε η πρώτη περίοδος του Ευρώ, σήμερα, στην κρίση, αποτελεί τον «μεγάλο ασθενή», έχοντας λάβει, ήδη, τεράστια χρηματικά ποσά, ως εγγυήσεις του Δημοσίου, που θα ξεπεράσουν το αστρονομικό ποσό των 100 δισ. ευρώ, χωρίς να είναι σε θέση να χρηματοδοτήσει, στο ελάχιστο, την «χειμαζόμενη» Ελληνική οικονομία.

Αν στα προηγούμενα προσθέσει κανείς και την πλήρη αποδιάρθρωση και αποδιοργάνωση της παραγωγικής βάσης της Χώρας στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα, με συνέπεια η Χώρα μας να αδυνατεί να διαθρέψει τους κατοίκους της, τότε απεικονίζεται η σημερινή πορεία, που είναι η δημιουργία της «κοινωνίας του 1/3», στην οποία το 1/3 διάγει βίο άνετο και πολυτελή, πάνω στον τεράστιο πλούτο, ο οποίος καταληστεύθηκε τις προηγούμενες δεκαετίες, μέσω των κλεπτοκρατικών μηχανισμών, και το υπόλοιπο των 2/3 «συνωστίζεται», με βίαιο τρόπο, σε βιοτικό επίπεδο συνθηκών νέας «Κατοχής».

Η «τραγωδία» της Ελλάδος, συνίσταται στο ότι, πέραν της παγκόσμιας κρίσης του «αδηφάγου» χρηματοπιστωτικού καπιταλιστικού συστήματος και πέραν των εσωτερικών οδυνηρών συνθηκών, που επέφερε, στην προηγούμενη περίοδο, η αδιαφανής και κλεπτοκρατική δομή του Ελληνικού περιφερειακού καπιταλισμού, δεν υπάρχει σημείο στήριξης για να αποφευχθεί ο περαιτέρω «κατήφορος» της Χώρας. Η, μεν, οικονομική ολιγαρχία φρόντισε να φυγαδεύσει τον προσωπικό «κλεμμένο» πλούτο στο εξωτερικό, το, δε, πολιτικό σύστημα και η πλειοψηφία του πολιτικού προσωπικού αποδείχθηκε τραγικά ανίκανο και ακατάλληλο να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στις προκλήσεις αυτής της κρίσης, που λαμβάνει χαρακτήρα «εθνικής καταστροφής». Από το 2008, όπου «έσκασε η βόμβα» της κρίσης στις Η.Π.Α. και υπήρξε η πλήρης κατάρρευση των «ψευδαισθήσεων» και των «μύθων» περί ισχυρής «καπιταλιστικής ευημερίας», το υπάρχον πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, το μόνο που «παράγει», είναι η μαζική φτώχεια του Ελληνικού Λαού και η γιγάντωση της ύφεσης. Είναι εκπληκτικό ότι, ενώ παραδόθηκαν τα πάντα στα συμφέροντα των κερδοσκόπων και των δανειστών, με βασικό στόχο την παραμονή της Ελλάδας στο Ευρώ, έχουν «καταφέρει» το αδιανόητο: Και τον Ελληνικό Λαό να εξαθλιώσουν και η Ελλάδα να βρίσκεται στην «εξώθυρα του Ευρώ» !!!

Έτσι, βρισκόμαστε μπροστά σε δραματικά διλήμματα, εν μέσω, μάλιστα, και της έντονης κρίσης στο Ευρωπαϊκό οικοδόμημα, όπου το Ευρωπαϊκό «ιερατείο» «φλερτάρει» έντονα με την δημιουργία συνθηκών ιδιότυπης «απολυταρχίας»: Από τη μία, είναι η συνέχιση της σημερινής κατάστασης και η παραμονή της Ελλάδας στην ζώνη του Ευρώ, με βάση τις διαμορφωθείσες υποτελείς σχέσεις «κηδεμονίας», όπου, εάν αυτές δεν ανατραπούν, η Χώρα μας, στην καλύτερη περίπτωση, θα μετατραπεί σε οικονομικό «ζόμπι», κατάσταση, που μπορεί κανείς να την παρομοιάσει με την «Σκύλλα». Και από την άλλη, η αποπομπή ή έξοδος της Χώρας από το Ευρώ, αφού έχει προηγηθεί η «πτωματοποίηση» της Ελληνικής οικονομίας και με το υπάρχον πολιτικό προσωπικό, το οποίο απέδειξε την πλήρη ανικανότητά του, αφού δεν έχει φροντίσει, καν, να λάβει στοιχειώδη μέτρα για την επαναχάραξη της παραγωγικής βάσης της Χώρας, με στόχο, τουλάχιστον, την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του Ελληνικού Λαού, κατάσταση, που μπορεί κάποιος να την παρομοιάσει με την «Χάρυβδη», η οποία απειλεί να «καταβροχθίσει» την Χώρα.