ΧΟΡΟΣ ΛΙΣΤΩΝ ΚΑΙ «ΛΗΣΤΑΡΧΩΝ»

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΛΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ «ΛΗΣΤΑΡΧΩΝ»

Του Γεωργίου Παπασίμου Δικηγόρου

Η «βαρειά ασθμαίνουσα» Ελληνική κοινωνία βιώνει καθημερινά νέες οδυνηρές εκπλήξεις, που περιστρέφονται κυρίως, είτε στα προετοιμαζόμενα μνημονιακά μέτρα ισοπέδωσης και συντριβής των στοιχειωδών δικαιωμάτων και δυνατοτήτων για αξιοπρεπή διαβίωση, είτε στα «επιτεύγματα» ενός άθλιου πολιτικού προσωπικού, που κυβέρνησε την Χώρα αυτή κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης, μέσα από το «κέλυφος» της δικομματικής εξουσίας.

Η απόκρυψη της «λίστας Λαγκάρντ», που, σημειωτέον, αφορούσε Έλληνες μεγαλοκαταθέτες μόνο σε μία τράπεζα της Ελβετίας, από τις κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου, που ευθύνονται βαρύτατα για την επιβολή των αδιέξοδων και καταστρεπτικών μνημονιακών πολιτικών, που υπονόμευσαν βαρύτατα το παρόν και το μέλλον της Ελλάδος, με προσωπική εμπλοκή του σημερινού Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και, τότε, υπουργού Οικονομικών των δύο προηγούμενων κυβερνήσεων, αποτελεί την «κορυφή του παγόβουνου» των πολιτικών των δικομματικών κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Ν.Δ., που «γονάτισαν» την Ελληνική κοινωνία και βύθισαν την Ελλάδα σε αξιοπιστία και σε κύρος στον διεθνή χώρο.

Οι ευθύνες αυτών των κυβερνήσεων του δικομματικού κλεπτοκρατισμού, που, ενώ κυβέρνησαν την Χώρα στην πιο ήρεμη πολιτικά περίοδο της νεότερης Ιστορίας, με τις μεγάλες δυνατότητες και ευκαιρίες, την μετέτρεψαν, από ισότιμο Ευρωπαϊκό μέλος, σε μία οιονεί «αποικία χρέους» (όπως εύστοχα εισήγαγε αυτόν τον όρο στον δημόσιο διάλογο ο Νίκος Κοτζιάς), είναι γιγαντιαίες, ξεπερνώντας, αναμφισβήτητα, και αυτές τις ευθύνες εκείνων, που οδήγησαν στην Μικρασιατική Καταστροφή.

Προβάλλουν και περιμένουν άμεσες απαντήσεις και πολλά αμείλικτα ερωτήματα, για την «βύθιση» της Χώρας μας. Αναμφισβήτητα, την σημαντικότερη ευθύνη γι’ αυτή την διάψευση των ελπίδων, φέρει το πολιτικό προσωπικό και τα κόμματα, που κυβέρνησαν κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης και, δυστυχώς, και σήμερα, καμώνονται ότι «σώζουν την Χώρα»!!! Αντί να εξαλείψουν τις διαχρονικές «πληγές» του Ελληνικού Κράτους, από την συγκρότησή του ως ανεξάρτητου Κράτους, που ήταν ο έντονος παρασιτισμός της οικονομικής ολιγαρχίας και η εξάρτησή της από ξένα κέντρα, καθώς και ο έντονος «πελατειακός» χαρακτήρας του Κράτους και της κοινωνίας, γιγάντωσαν αυτές τις στρεβλώσεις, εξαιτίας του «θανάσιμου εναγκαλισμού» τους με την παρασιτική εξαρτημένη ντόπια οικονομική ολιγαρχία, για ίδιο προσωπικό πλουτισμό, μέσω της ατιμωρησίας και των προνομίων, τα οποία συνεχώς «ενσωματώνουν» πολλούς, που συμμετέχουν στο πολιτικό εποικοδόμημα.

Έτσι, η Ελλάδα κατέχει την πρωτιά σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, ως προς τη λεηλασία του δημοσίου πλούτου από την παρασιτική και «μαυραγορίτικη» οικονομική ολιγαρχία, με την συμμετοχή σ’ αυτό το «φαγοπότι» και μεγάλου μέρους του πολιτικού προσωπικού. Το υψηλό δημόσιο επαχθές χρέος της αντιστοιχεί στο ήμισυ περίπου του εθνικού πλούτου, που εξήχθη από αυτούς τους «άρπαγες μαυραγορίτες» στα ασφαλή «καταφύγια» του εξωτερικού. Είναι χαρακτηριστικό, ότι το έγκυρο Γερμανικό περιοδικό SPIEGEL δημοσίευσε, χωρίς να διαψευσθεί από κανέναν, ότι μόνο στις Ελβετικές τράπεζες είναι κατατεθειμένο από Έλληνες το ποσό των 600 δισ. ευρώ !!! Ποσό, αναμφισβήτητα, αστρονομικό, ακόμα και αν δεν αντιστοιχεί σε αυτό το νούμερο, για τα δεδομένα του μεγέθους της Ελλάδας.

Και, ενώ οι Χώρες του μητροπολιτικού καπιταλισμού (Γερμανία, Αγγλία κ.λπ.), μέσω αντίστοιχων CD τύπου «Λαγκάρντ», κατάφεραν και επέβαλαν συμφωνία με την Ελβετία, για φορολόγηση των καταθέσεων των υπηκόων τους στην Ελβετία, το εδώ πολιτικό προσωπικό του Ελληνικού κλεπτοκρατισμού, την ώρα, που εφάρμοζε πολιτικές «εξόντωσης» της μεσαίας τάξης και των ασθενέστερων στρωμάτων, τα οποία έχει, ήδη, οδηγήσει στην φτώχεια και το περιθώριο και «βύθιζε» την Ελληνική οικονομία σε μια τρομακτική ύφεση, «τις κρατούσε στο συρτάρι», προκειμένου, προφανώς, οι «φερέλπιδες» της παρασιτικής «μαυραγορίτικης» Ελληνικής οικονομικής ολιγαρχίας, να μπορέσουν να μεταφέρουν τα χρήματά τους σε άλλους «φορολογικούς παραδείσους» ανενόχλητοι, όπως, για παράδειγμα, τα νέα «καταφύγια» της Ινδίας, της Σιγκαπούρης κ.λπ.

Η εποχή και των τελευταίων ψευδαισθήσεων για τους πάντες, έχει παρέλθει. Αυτό αφορά και τους πολίτες, αλλά και για όλους τους κομματικούς φορείς, που δεν έχουν ευθύνη για την δόμηση του δικομματικού κλεπτοκρατικού συστήματος στην Ελλάδα, πλην, δηλαδή, του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ. Αυτό, ειδικότερα, αφορά την ΔΗΜ.ΑΡ., η οποία χρησιμοποιείται ως το «αριστερό άλλοθι» στην σημερινή τρικομματική κυβέρνηση, που φέρει, ήδη, σοβαρές πολιτικές ευθύνες, αφού, ολοένα και περισσότερο, μοιάζει ως συνέχεια των προηγούμενων κυβερνήσεων του δικομματικού κλεπτοκρατισμού. Επ’ αυτού, όμως, θα επανέλθουμε…