ΜΕΤΑ ΤΑ ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ, ΤΩΡΑ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΤΗΣ «ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑΣ»;
Από: PAOLO MELISSANO
Κακή υπηρεσία προς τη χώρα και τη δημοκρατία θεωρούν οι Οικολόγοι Πράσινοι το παιχνίδι εντυπώσεων με τις «κατεψυγμένες» δηλώσεις του Μιχ. Τρεμόπουλου το 2006 σε εκδήλωση για την ανατύπωση παλαιού μειονοτικού αναγνωστικού.......ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΟ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ
30/5/2509 μ.Δ. (μετάΔημοκρατία)
1 σχόλιο:
ΜΕΤΑ ΤΑ ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ, ΤΩΡΑ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΤΗΣ «ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑΣ»;
Από: PAOLO MELISSANO
Κακή υπηρεσία προς τη χώρα και τη δημοκρατία θεωρούν οι Οικολόγοι Πράσινοι το παιχνίδι εντυπώσεων με τις «κατεψυγμένες» δηλώσεις του Μιχ. Τρεμόπουλου το 2006 σε εκδήλωση για την ανατύπωση παλαιού μειονοτικού αναγνωστικού.......
Σε μια προεκλογική εκστρατεία όπου κυριαρχεί οτιδήποτε άλλο εκτός από τα ζητήματα της Ευρώπης και τις προοπτικές της Ελλάδας, επιχειρείται να καθοδηγηθεί η ψήφος των πολιτών με συναισθηματικά κριτήρια και μάλιστα για θέματα όπου εξ ορισμού οφείλει να πρυτανεύει η νηφαλιότητα. Οι πολιτικές σκοπιμότητες είναι προφανείς, όπως και οι κύκλοι που ενορχηστρώνουν τις επιθέσεις.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι θα θέλαμε λοιπόν να διευκρινίσουμε ότι:
Οι συγκεκριμένες δηλώσεις του Μιχ. Τρεμόπουλου έγιναν σε εποχή που ο ίδιος δεν κατείχε καμία κομματική θέση στους Οικολόγους Πράσινους. Τα όποια παράπονά του για άλλες ελληνικές περιφέρειες περιγράφουν κατά βάση αυτό που ο εκλεκτός της ΝΔ και του ΛΑΟΣ κ. Ψωμιάδης, αποκαλεί συχνότατα «κράτος των Αθηνών».
Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουν απορρίψει ήδη δύο φορές, το 2004 και το 2007, βολιδοσκοπήσεις για εκλογική συνεργασία με το «Ουράνιο Τόξο». Χαρακτηρισμοί πάντως για ξένους πράκτορες, με ή χωρίς εισαγωγικά, θα ήταν πάντως καλύτερα να αποφεύγονται σε μια χώρα όπου η λέξη αυτή στοίχισε τη ζωή του Ν. Μπελογιάννη και όπου ο ίδιος χαρακτηρισμός εκτοξευόταν για χρόνια ακόμη και για τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι αποτελούν συλλογική προσπάθεια και δεν έχουν αρχηγό. Όποιοι εκπρόσωποί μας εκλεγούν στο ευρωκοινοβούλιο ή τη Βουλή, δεσμεύονται στη δημόσια παρουσία τους από τις προγραμματικές θέσεις που έχουμε καταθέσει δημόσια.
Υποστηρίζουμε το είδος της ιστορικής μνήμης που δημιούργησε τη σημερινή Ενωμένη Ευρώπη και όχι εκείνο που έκανε ερείπια την πρώην Γιουγκοσλαβία. Αυτοί που καταστρέφουν καθημερινά τη χώρα δε μπορούν να προβάλλονται ως κριτές του πατριωτισμού μας.
Αναλυτικές διευκρινίσεις για τις θέσεις μας στα «επίμαχα» ζητήματα, στάλθηκαν σε όλα τα Μέσα Ενημέρωσης μόλις χθες 27.5.
· Αν κάτι πάντως δείχνει η υπόθεση του επίμαχου μειονοτικού αναγνωστικού του 1925, είναι τα αδιέξοδα της υποταγής τέτοιων θεμάτων σε κοντόφθαλμες «εθνικές» σκοπιμότητες, όπως τότε ο περιορισμός της βουλγαρικής επιρροής στους μη ελληνόφωνους πληθυσμούς, καθώς η κυβέρνηση Πάγκαλου ετοίμαζε εκείνη την εποχή στρατιωτική επιχείρηση στη Βουλγαρία.
Γι' αυτό ακριβώς οι Οικολόγοι Πράσινοι υποστηρίζουμε ότι οι μειονότητες ΔΕΝ έχουν «μητέρες πατρίδες» και ζητάμε απεμπλοκή των μειονοτικών θεμάτων από τις διμερείς διακρατικές θέσεις, καθώς και πλήρη εφαρμογή των πάγιων κανόνων που προβλέπουν οι σχετικές ευρωπαϊκές συμβάσεις.
Πρόσφατη είναι η αναφορά του κ. Ι.Βαρβιτσιώτη (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 7.3.2009), επικεφαλής μέχρι τώρα των ευρωβουλευτών της ΝΔ, για το πώς τα συλλαλητήρια του 1992 εμπόδισαν την αποδοχή του Πακέτου Πινέιρο, που κατοχύρωνε όλα όσα διεκδικεί σήμερα η ελληνική πολιτική στο Μακεδονικό. Το τραγικότερο όμως είναι ότι ο ίδιος κράτησε τη θέση του κρυφή από τους πολίτες για 17 χρόνια, και την αποκάλυψε όταν δεν είχε πια καμία πρακτική αξία.
· Θεωρούμε λοιπόν ότι ο πολιτικός διάλογος για τέτοια θέματα μπορεί να διασφαλίσει το καλύτερο μόνο όταν είναι ανοικτός και νηφάλιος. Λογικές πλειοδοσίας και μειοδοσίας, όπως αυτές που επιστρατεύονται εναντίον των Οικολόγων Πράσινων, πλήττουν πάνω από όλα την ικανότητα της χώρας να εντοπίσει και να προστατεύσει τα πραγματικά μακροπρόθεσμα συμφέροντά της. Αγαπάμε τη χώρα μας ως πολίτες και όχι ως φίλαθλοι.
Προτείνουμε τη δική μας «Realpolitik» σε σχέση με τις γείτονες χώρες.
Βασικότερο από όλα, όμως, είναι ότι οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν είναι υποψήφιοι να αναλάβουν την εξωτερική πολιτική της χώρας, που άλλωστε δεν αποφασίζεται στις ευρωεκλογές. Αυτό που κρίνεται στις 7 Ιουνίου είναι αν θέλουμε μια Ευρώπη κατώτερη των περιστάσεων και μια Ελλάδα που κλείνεται στον εαυτό της, αδυνατώντας να καταλάβει τι πραγματικά την απειλεί και τι όχι.
Δημοσίευση σχολίου